- Με τον Τσίπρα «είχαμε συμφωνήσει ότι το Grexit ήταν κακή εξέλιξη, αλλά ένα νέο μνημόνιο ήταν χειρότερη εξέλιξη» τόνισε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, σε συνέντευξή του στο τοπικό σάιτ της Αχαΐας thebest.gr, ενόψει της σημερινής ομιλίας του στην Πάτρα, στις 8 το βράδυ, με τίτλο «Νέα Συμφωνία για την Ελλάδα».
Πάντα χειμαρρώδης ως συνομιλητής ο κ. Βαρουφάκης, είναι ιδιαιτέρως ενδεικτικά, τα όσα λέει, αναφορικά με τις αυταπάτες που κυριαρχούσαν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές, αλλά και κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015. «Ο λόγος που συμμετείχα στην κυβέρνηση του κ.
Αλέξη Τσίπρα», λέει ο πρώην υπουργός, «είναι ότι είχαμε συμφωνήσει ότι το Grexit ήταν κακή εξέλιξη αλλά ένα νέο Μνημόνιο ήταν χειρότερη εξέλιξη. Ότι αν δεν ήμασταν διατεθειμένοι να προτιμήσουμε το Grexit από την μονιμοποίηση της χρεοδουλοπαροικίας, τότε δεν μας άξιζε να κερδίσουμε τις εκλογές. Και ξέρετε κάτι; Αν ως λαός, ως κυβέρνηση κατανοούσαμε ότι το 3ο Μνημόνιο και η ακολουθία των αξιολογήσεών του είναι, μεσοπρόθεσμα, χειρότερη εξέλιξη από το Grexit, τότε και μόνον τότε θα επιτυγχάναμε την πολυπόθητη βιώσιμη συμφωνία (με αναδιάρθρωση χρέους) εντός της ευρωζώνης».
Και συνεχίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών, ασκώντας σκληρή κριτική στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που αποδέχθηκε το τρίτο μνημόνιο. «Το 3ο μνημόνιο κατήργησε την ελληνική κυβέρνηση. Όχι μόνον του ΣΥΡΙΖΑ αλλά την οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση. Πώς; Επιβάλλοντας σε όποιον έχει τα κλειδιά του Μαξίμου, και εφαρμόζει το 3ο Μνημόνιο, την πλήρη καθυπόταξη στις προσταγές της τρόικας».
Ο Γιάννης Βαρουφάκης προσθέτει: «Άρα, δεν έχει σημασία ποιος κατοικοεδρεύει στο Μαξίμου, εφόσον αποδέχεται την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου ως μονόδρομο. Προσωπικά, προφανώς και νιώθω πολύ πιο κοντά στο προσωπικό της σημερινής κυβέρνησης σε σχέση με το προσωπικό της ΝΔ. Όμως, τί σημασία έχει όταν και οι μεν και οι δε έχουν συναινέσει στην κατάργηση της ελληνικής κυβέρνησης;»
Τέλος, ο πρώην υπουργός, αναφερόμενος στους Ευρωπαίους αξιωματούχους που συνάντησε κατά τη θητεία του, αναφέρει: «Όσους συνάντησα, και στους οποίους αναφέρομαι στο βιβλίο μου, θεωρούσαν ότι έπρατταν ορθά, όμως, συλλογικά, οι πράξεις τους οδηγούσαν μια ολόκληρη ήπειρο βαθύτερα στο αδιέξοδο όπου ενδυναμώνονται η απελπισία και η διάλυση. Η μόνη διαφοροποίηση που παρατήρησα ήταν ότι κάποιοι εξ αυτών, λίγοι, ήταν ενδιαφέροντες χαρακτήρες ενώ οι υπόλοιποι ήταν απελπιστικά μπανάλ».
Πηγή: thebest.gr
