Στην επιστολή γίνεται αναφορά σε τέσσερις περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου από την ισπανική κυβέρνηση, κατά παράβαση τόσο του ισπανικού Συντάγματος, όσο και του ευρωπαϊκού δικαίου: «Στην απαγόρευση από το ισπανικό συνταγματικό δικαστήριο του δικαιώματος ειρηνικών συγκεντρώσεων και της ελευθερίας του λόγου στην Καταλονία, στην εκτεταμένη χρήση αστυνομικής βίας, στην αδικαιολόγητη, δυσανάλογη και εκτεταμένη χρήση αστυνομικής βίας την ημέρα του δημοψηφίσματος, εναντίον πολιτών και ψηφοφόρων και στη σύλληψη και φυλάκιση των ακτιβιστών Jordi Cuixart και Jordi Sànchez με την κατηγορία της "στάσης και υποκίνησης εξέγερσης"».
Στην επιστολή υπογραμμίζεται επίσης πως «η ισπανική κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να διαφυλάξει την εδαφική ακεραιότητα και ενότητα της χώρας, προέβη σε παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων που προστατεύονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Παγκόσμια Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αλλά και από το ίδιο το ισπανικό Σύνταγμα», με τους υπογράφοντες να καλούν την Κομισιόν να «αξιολογήσει την κατάσταση στην Ισπανία αναφορικά με τον σεβασμό του κράτους δικαίου, όπως οφείλει να κάνει για κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ».
Τέλος, οι υπογράφοντες σημειώνουν ότι «η ηγεσία της ΕΕ πρέπει να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες που θα αποκαθιστούν το κράτος δικαίου στην Ισπανία και να αναλάβει την ευθύνη για "πολιτική διαμεσολάβηση", που θα είναι προς όφελος όλων των πλευρών, αλλά και της ΕΕ συνολικά» προκειμένου, όπως αναφέρεται, «να μην χάσει η ΕΕ την εμπιστοσύνη των πολιτών της».
