Αυξάνονται τα ερωτηματικά σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ, μετά και την απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να εθνικοποιήσει την τράπεζα Promsvyazbanκ, δηλαδή τον εκδότη της εγγυητικής επιστολής της συναλλαγής για λογαριασμό του επενδυτικού σχήματος, συμφερόντων μεταξύ άλλων του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη.
Δέκα ημέρες μετά τη δημόσια παρέμβαση του αμερικανού πρέσβη Τζέφρι Πάιατ ότι δεν είναι ξεκάθαρη η προέλευση των κεφαλαίων που πρόκειται να αγοράσουν τον ΟΛΘ, ούτε ποιοί είναι οι πραγματικοί επενδυτές, η χθεσινή εξέλιξη ενισχύει τις ενδείξεις ότι κάπου η διαδικασία χωλαίνει. Ολοι θα περιμένουν την ερχόμενη Πέμπτη, οπότε και ανακοινώθηκε ότι θα υπογραφεί η συμφωνία αγοραπωλησίας μετόχων μετά και τη χθεσινή αναβολή, για να δουν αν η ιδιωτικοποίηση βρίσκεται στον αέρα ή θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα.
Τα ερωτηματικά ωστόσο είναι πολλά.
Η απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να κρατικοποιήσει την Promsvyazbank για να την σώσει από την κατάρρευση, δείχνει προφανώς ότι η τράπεζα αντιμετώπιζε εδώ και καιρό σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ρωσικής Vedomosti που επικαλείται σε χθεσινό του τηλεγράφημα το πρακτορείο Reuters, η Promsvyazbank είχε ενημερωθεί από την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας ότι πρέπει να αυξήσει τις προβλέψεις της κατά 100 δισ. ρούβλια (1,7 δισ. δολάρια).
Είναι δυνατόν η κοινοπραξία που απαρτίζουν η γερμανική εταιρεία DIEP με 47%, η γαλλική Terminal Link με 33% και η Belterra με 20% (συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη), να μην το γνώριζε;
Και αν ναι, γιατί να απευθυνθεί στη συγκεκριμένη τράπεζα για να εκδώσει εγγυητική επιστολή και όχι σε κάποια άλλη που στηρίζεται σε σταθερά θεμέλια;
Τέτοια ερωτήματα απασχολούν και την κυβέρνηση, που η αλήθεια είναι ότι πιάστηκε εξαπίνης. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη χθεσινή τελετή, είχαν προσκληθεί να παρευρεθούν και κυβερνητικά στελέχη, όπως ο υπ. Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής, καθώς επίσης ο πρέσβης της Γαλλίας.
Δίχως να απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα, πηγές της κοινοπραξίας που έχει πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό προσφέροντας τίμημα 231,92 εκατ. ευρώ, εξηγούν απλώς ότι, η εθνικοποίηση της Promsvyazbank συνεπάγεται και αλλαγή διοίκησης.
Επομένως όσες συναλλαγές είχαν γίνει κατά τις τρεις τελευταίες ημέρες πριν την αλλαγή της διοίκησης, μεταξύ των οποίων και η έκδοση της επίμαχης εγγυητικής - κάτι που φέρεται να συνέβη μόλις χθες - παγώνουν, προκειμένου να επανελεγχθούν.
Υποστηρίζουν μάλιστα ότι ήταν η ίδια η κοινοπραξία που ζήτησε να σταματήσει η διαδικασία, προκειμένου η προσκόμιση της νέας εγγυητικής, η οποία θα εκδοθεί από την ίδια τράπεζα, να συνοδεύεται από πλήρη διαφάνεια.
Τα ερωτήματα γύρω από την εγγυητική και την προέλευση της χρηματοδότησης θα απαντηθούν προφανώς τις επόμενες ημέρες.
Σίγουρα όμως δεν θα αποκτούσαν το ίδιο βάρος αν δεν είχαν προηγηθεί οι προ ημερών αιχμές από τον αμερικανό πρέσβη Τζέφρι Πάιατ ότι στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, είναι ασαφές ποιοί είναι οι πραγματικοί ιδιώτες επενδυτές και από προέρχονται τα χρήματα τους.
Η φράση του Πάιατ δεν είχε εκπλήξει τους Παροικούντες την Ιερουσαλήμ.
Σε μια στιγμή όπου ειδικά η Ελλάδα έχει αποκτήσει εξαιρετική βαρύτητα για τις ΗΠΑ, και την προώθηση της πολιτικής ενεργειακής απεξάρτησης της ευρύτερης περιοχής από τη Ρωσία, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, από τις βασικές εμπορικές και διαμετακομιστικές πύλες για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, πρόκειται να παραχωρηθεί σε μια κοινοπραξία, όπου ο έχων κυρίαρχο ρόλο Ιβαν Σαββίδης, θεωρείται "φιλικά" διακείμενος στα ρωσικά συμφέροντα.
Είναι σαφές ότι η απόκτηση του λιμανιού από τη συγκεκριμένη κοινοπραξία ενοχλεί τις ΗΠΑ καθώς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποτελεί μια στρατηγική υποδομή τόσο για την Ελλάδα όσο και για τα "ρωσοκρατούμενα", όχι μόνο από πλευράς ενέργειας, αλλά και σε επιπλέον τομείς, Βαλκάνια.
Αρκετοί είχαν αναρωτηθεί γιατί ο πρέσβης επέλεξε το συγκεκριμένο τάιμινγκ για να εκφράσει την αμερικανική ενόχληση.
Το μήνυμα προφανώς σχετιζόταν με τις εξελίξεις στον ΟΛΘ, αλλά και με άλλες γεωστρατηγικής σημασίας ιδιωτικοποιήσεις που έπονται μέσα στο 2018, όπως το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ.
Το μήνυμα ήταν και παραμένει ήταν ότι σε μια συγκυρία όπου η Ελλάδα αποκτά ολοένα και πιο βαρύνοντα γεωστρατηγικό ρόλο στη περιοχή, οι ΗΠΑ δεν θα επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός εξαρτώμενου από ρωσικά συμφέροντα επιχειρηματικού συστήματος...
Του κ.Γ.Φιντικάκη
Δέκα ημέρες μετά τη δημόσια παρέμβαση του αμερικανού πρέσβη Τζέφρι Πάιατ ότι δεν είναι ξεκάθαρη η προέλευση των κεφαλαίων που πρόκειται να αγοράσουν τον ΟΛΘ, ούτε ποιοί είναι οι πραγματικοί επενδυτές, η χθεσινή εξέλιξη ενισχύει τις ενδείξεις ότι κάπου η διαδικασία χωλαίνει. Ολοι θα περιμένουν την ερχόμενη Πέμπτη, οπότε και ανακοινώθηκε ότι θα υπογραφεί η συμφωνία αγοραπωλησίας μετόχων μετά και τη χθεσινή αναβολή, για να δουν αν η ιδιωτικοποίηση βρίσκεται στον αέρα ή θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα.
Τα ερωτηματικά ωστόσο είναι πολλά.
Η απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να κρατικοποιήσει την Promsvyazbank για να την σώσει από την κατάρρευση, δείχνει προφανώς ότι η τράπεζα αντιμετώπιζε εδώ και καιρό σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ρωσικής Vedomosti που επικαλείται σε χθεσινό του τηλεγράφημα το πρακτορείο Reuters, η Promsvyazbank είχε ενημερωθεί από την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας ότι πρέπει να αυξήσει τις προβλέψεις της κατά 100 δισ. ρούβλια (1,7 δισ. δολάρια).
Είναι δυνατόν η κοινοπραξία που απαρτίζουν η γερμανική εταιρεία DIEP με 47%, η γαλλική Terminal Link με 33% και η Belterra με 20% (συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη), να μην το γνώριζε;
Και αν ναι, γιατί να απευθυνθεί στη συγκεκριμένη τράπεζα για να εκδώσει εγγυητική επιστολή και όχι σε κάποια άλλη που στηρίζεται σε σταθερά θεμέλια;
Τέτοια ερωτήματα απασχολούν και την κυβέρνηση, που η αλήθεια είναι ότι πιάστηκε εξαπίνης. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη χθεσινή τελετή, είχαν προσκληθεί να παρευρεθούν και κυβερνητικά στελέχη, όπως ο υπ. Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής, καθώς επίσης ο πρέσβης της Γαλλίας.
Δίχως να απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα, πηγές της κοινοπραξίας που έχει πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό προσφέροντας τίμημα 231,92 εκατ. ευρώ, εξηγούν απλώς ότι, η εθνικοποίηση της Promsvyazbank συνεπάγεται και αλλαγή διοίκησης.
Επομένως όσες συναλλαγές είχαν γίνει κατά τις τρεις τελευταίες ημέρες πριν την αλλαγή της διοίκησης, μεταξύ των οποίων και η έκδοση της επίμαχης εγγυητικής - κάτι που φέρεται να συνέβη μόλις χθες - παγώνουν, προκειμένου να επανελεγχθούν.
Υποστηρίζουν μάλιστα ότι ήταν η ίδια η κοινοπραξία που ζήτησε να σταματήσει η διαδικασία, προκειμένου η προσκόμιση της νέας εγγυητικής, η οποία θα εκδοθεί από την ίδια τράπεζα, να συνοδεύεται από πλήρη διαφάνεια.
Τα ερωτήματα γύρω από την εγγυητική και την προέλευση της χρηματοδότησης θα απαντηθούν προφανώς τις επόμενες ημέρες.
Σίγουρα όμως δεν θα αποκτούσαν το ίδιο βάρος αν δεν είχαν προηγηθεί οι προ ημερών αιχμές από τον αμερικανό πρέσβη Τζέφρι Πάιατ ότι στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, είναι ασαφές ποιοί είναι οι πραγματικοί ιδιώτες επενδυτές και από προέρχονται τα χρήματα τους.
Η φράση του Πάιατ δεν είχε εκπλήξει τους Παροικούντες την Ιερουσαλήμ.
Σε μια στιγμή όπου ειδικά η Ελλάδα έχει αποκτήσει εξαιρετική βαρύτητα για τις ΗΠΑ, και την προώθηση της πολιτικής ενεργειακής απεξάρτησης της ευρύτερης περιοχής από τη Ρωσία, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, από τις βασικές εμπορικές και διαμετακομιστικές πύλες για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, πρόκειται να παραχωρηθεί σε μια κοινοπραξία, όπου ο έχων κυρίαρχο ρόλο Ιβαν Σαββίδης, θεωρείται "φιλικά" διακείμενος στα ρωσικά συμφέροντα.
Είναι σαφές ότι η απόκτηση του λιμανιού από τη συγκεκριμένη κοινοπραξία ενοχλεί τις ΗΠΑ καθώς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποτελεί μια στρατηγική υποδομή τόσο για την Ελλάδα όσο και για τα "ρωσοκρατούμενα", όχι μόνο από πλευράς ενέργειας, αλλά και σε επιπλέον τομείς, Βαλκάνια.
Αρκετοί είχαν αναρωτηθεί γιατί ο πρέσβης επέλεξε το συγκεκριμένο τάιμινγκ για να εκφράσει την αμερικανική ενόχληση.
Το μήνυμα προφανώς σχετιζόταν με τις εξελίξεις στον ΟΛΘ, αλλά και με άλλες γεωστρατηγικής σημασίας ιδιωτικοποιήσεις που έπονται μέσα στο 2018, όπως το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ.
Το μήνυμα ήταν και παραμένει ήταν ότι σε μια συγκυρία όπου η Ελλάδα αποκτά ολοένα και πιο βαρύνοντα γεωστρατηγικό ρόλο στη περιοχή, οι ΗΠΑ δεν θα επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός εξαρτώμενου από ρωσικά συμφέροντα επιχειρηματικού συστήματος...
Του κ.Γ.Φιντικάκη
