Βρετανός σκοπευτής αρχικά περιγράφει πώς καλύπτει το κεφάλι, το σώμα του, τα όπλα του, ακόμα και τη διόπτρα του, με φυσικά υλικά. Στόχος δεν είναι μόνο να πλησιάσει τη θέση του εχθρού αλλά να μπορεί να παραμείνει «αόρατος» σε απόσταση ακόμα και πέντε μέτρων από περιπόλους αφότου θα φτάσει στον προορισμό του.
— NATO (@NATO) 25 Απριλίου 2018
Η διαδρομή συνήθως περιλαμβάνει διαφορετικές «περιοχές καμουφλάζ», όπου αλλαγές στο φυσικό υπόβαθρο υποχρεώνουν τους σκοπευτές να τροποποιούν την κάλυψή τους.
Η κίνηση είναι «αργή και μεθοδική», ειδικά όταν πλησιάζεις τις θέσεις του εχθρού. «Όσο μεγαλύτερη η κίνηση τόσο πιθανότερο είναι να σε δούνε».
Η επιχείρηση όμως δεν τελειώνει όταν οι σκοπευτές φτάσουν στον προορισμό τους. Αντίθετα, μπορεί να κληθούν να παραμείνουν επί ώρες ή ημέρες, ειδικά εάν πρόκειται για αποστολή παρακολούθησης.
Η υπομονή τους δεν επιβραβεύεται πάντοτε, καθώς ενδέχεται να μην έχουν την ευκαιρία να πυροβολήσουν.
Ωστόσο, το έργο του ελεύθερου σκοπευτή δεν είναι μόνο οι βολές ακριβείας, αλλά και η συγκέντρωση πληροφοριών. «Είμαστε επίσης πολύ καλοί στο να συγκεντρώνουμε γνώση και να διαβιβάζουμε την γνώση σε άλλους».
