Στη Θεσσαλονίκη, ένας στους δέκα κατοίκους είναι μετανάστης, γεγονός που σε ορισμένες περιπτώσεις έχει αλλάξει την φυσιογνωμία ολόκληρων περιοχών της πόλης, ιδίως στα δυτικά.Σύμφωνα με μελέτη ομάδα εργασίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ, οι περισσότεροι μετανάστες στη Θεσσαλονίκη
προέρχονται
από την Αλβανία (50,7% ). Ακολουθούν οι μετανάστες από χώρες της
πρώην ΕΣΣΔ (38,5% ),
τη Βουλγαρία (3,11%),
την Τουρκία (1,17%)
τη Ρουμανία (1,14%).
Οι περισσότεροι ζουν και εργάζονται στη Θεσσαλονίκη από 5-10 χρόνια. Οι άντρες αντιμετωπίζουν πολύ χαμηλή ανεργία (2,9%), αλλά στο σύνολό των δύο φύλων το ποσοστό φτάνει το 10%. Κατά μέσο όρο αμείβονται με 500-1.000 ευρώ το μήνα για απασχόληση 26-48 ώρες την εβδομάδα.
Μένουν σε σπίτια που νοικιάζουν, με το ενοίκιο να κυμαίνεται μεταξύ 200 και 300 ευρώ. Ελάχιστοι έχουν αγοράσει σπίτι στην Θεσσαλονίκη.
Οι περιοχές με τα μεγαλύτερα ποσοστά συγκέντρωσης ξένων υπηκόων είναι:
Άγιος Παύλος (8,84%),
Δήμος Θεσσαλονίκης (7,28%),
Νεάπολη (7,22%).
Αν στους αριθμούς που αναφέρονται στους ξένους πολίτες προστεθούν οι ομογενείς μετανάστες από την πρώην ΕΣΣΔ, ο πραγματικός μεταναστευτικός πληθυσμός στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που προκύπτει από την απογραφή της ΕΣΥΕ (5,11%) και αγγίζει το 9,25% του συνολικού πληθυσμού, με πιο "πολυπολιτισμικό" το δήμο Ελευθερίου-Κορδελιού, όπου οι μετανάστες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 14% των κατοίκων!
Στη Νικόπολη Σταυρούπολης μάλιστα, περιοχή ελάχιστα ελκυστική λόγω της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και της απομόνωσης, η συγκέντρωση παλιννοστούντων ομογενών εκτιμάται ότι φτάνει πλέον στο 70% του συνολικού πληθυσμού, χάρη και στα ευνοϊκά δάνεια προς ομογενείς.
Οι μετανάστες πλέον έχουν ενσωματωθεί σε μεγάλο βαθμό στην καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης και αναπτύσσουν αξιόλογη επιχειρηματική δραστηριότητα,εξελίσσονται σε οργανικό στοιχείο της ζωής της π
όλης, περνώντας από την αφάνεια του λαθραίου καθεστώτος, που σημάδεψε για τους περισσότερους τη ζωή τους στην Ελλάδα κατά την περασμένη δεκαετία, στην ορατή παρουσία και δραστηριότητα.Σύμφωνα δε με τον καθηγητή του ΑΠΘ, κ. Λαμπριανίδη που έχει πραγματοποιήσει σχετική έρευνα "ο μεταναστευτικός πληθυσμός δεν αποτελεί συμπαγή και ενιαία κατηγορία, αλλά κάθε ομάδα χαρακτηρίζεται από εσωτερικές διαφορές που εν μέρει πηγάζουν από την προμεταναστευτική εμπειρία: τον τόπο καταγωγής, την απασχόληση, το εισόδημα, την εκπαίδευση κ.ά. Ετσι, οι κοινότητες που διαμορφώνονται στη χώρα μας αποκτούν σταδιακά μια κοινωνική διαστρωμάτωση και εσωτερική ιεραρχία. Oρισμένοι μετανάστες εκμεταλλεύονται επιχειρηματικές ευκαιρίες, ενώ οι περισσότεροι συνεχίζουν να εργάζονται ως μισθωτοί".
όλης, περνώντας από την αφάνεια του λαθραίου καθεστώτος, που σημάδεψε για τους περισσότερους τη ζωή τους στην Ελλάδα κατά την περασμένη δεκαετία, στην ορατή παρουσία και δραστηριότητα.Σύμφωνα δε με τον καθηγητή του ΑΠΘ, κ. Λαμπριανίδη που έχει πραγματοποιήσει σχετική έρευνα "ο μεταναστευτικός πληθυσμός δεν αποτελεί συμπαγή και ενιαία κατηγορία, αλλά κάθε ομάδα χαρακτηρίζεται από εσωτερικές διαφορές που εν μέρει πηγάζουν από την προμεταναστευτική εμπειρία: τον τόπο καταγωγής, την απασχόληση, το εισόδημα, την εκπαίδευση κ.ά. Ετσι, οι κοινότητες που διαμορφώνονται στη χώρα μας αποκτούν σταδιακά μια κοινωνική διαστρωμάτωση και εσωτερική ιεραρχία. Oρισμένοι μετανάστες εκμεταλλεύονται επιχειρηματικές ευκαιρίες, ενώ οι περισσότεροι συνεχίζουν να εργάζονται ως μισθωτοί". 
