"Σε εντελώς διαφορετικό και - απρόβλεπτο- κλίμα θα διεξάγεται στο εξής η διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του ζητήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ, εάν βεβαίως δεν ανασταλεί πλήρως μετά τη
ν αποκάλυψη της εφημερίδας «Εθνος της Κυριακής» για την άμεση ανάμειξη της Ουάσιγκτον στη διαδικασία υπέρ των Σκοπίων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, όπως αποδεικνύεται από το απόρρητο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στη γειτονική χώρα, η Ουάσιγκτον είχε ήδη έρθει σε συμφωνία με τη σκοπιανή κυβέρνηση και ως ένα σημείο υπαγόρευε στον διαμεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς την πρόταση που «έπρεπε» να υποβάλει.Η αποκάλυψη της πληροφορίας, που δυστυχώς όλοι υποψιάζονταν εδώ και χρόνια, εγείρει σοβαρά ερωτήματα τόσο σε ό,τι αφορά την ανάμειξη της ελληνικής κυβέρνησης όσο και σχετικώς με τη διαχείριση των νέων, διακριβωμένων, στοιχείων. Είναι σαφές ότι η Αθήνα είτε γνώριζε καλά τα αμερικανικά σχέδια και είχε συναινέσει, είτε ελέγχεται διότι δεν αντελήφθη την σε βάρος της συνεννόηση που επιχειρείτο εν κρυπτώ.
Η στάση της Αθήνας, όμως, τόσο μετά την κατάθεση της τελευταίας πρότασης του κ. Νίμιτς όσο και μετά τη δημοσιοποίηση του επίμαχου εγγράφου είναι τουλάχιστον ερασιτεχνική, εάν όχι ύποπτη.
Η υπουργός Εξωτερικών ενημέρωσε τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων για το περιεχόμενο της πρότασης, περισσότερο βολιδοσκοπώντας τις δικές τους προθέσεις παρά δίνοντας ενδείξεις για τις δικές της. Ταυτόχρονα, το γραφείο της είχε φροντίσει να διαρρεύσει η πληροφορία ότι «πρόκειται για την ευνοϊκότερη πρόταση των τελευταίων 13 χρόνων», προφανώς επειδή εξασφάλιζε ένα σχετικώς αποδεκτό όνομα, το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».
Οι υπόλοιποι όροι έκρυβαν, ωστόσο, επικίνδυνες πρόνοιες, μεταξύ των οποίων και αυτή που αφορούσε τη διευθέτηση του θέματος της εθνικότητας των πολιτών της ΠΓΔΜ μετά την όποια συμφωνία, με γραφειοκρατική διαδικασία στο πλαίσιο του ΟΗΕ, προκειμένου να αποφευχθούν ενδεχόμενες ελληνικές αντιρρήσεις.
Στην ουσία, η ελληνική πλευρά έχει δεχθεί θετικά την τελευταία διαμεσολαβητική πρόταση, την οποία έχουν πανηγυρικά απορρίψει τα Σκόπια, πιθανόν απολύτως δικαιολογημένα, καθώς απέχει από την ακόμη ευνοϊκότερη προηγούμενη, η οποία ήταν και το προϊόν της μυστικής συμφωνίας τους με την Ουάσιγκτον.
Η ελληνική πλευρά, πάντως, ακόμη και μετά τις σημα
ντικές αποκαλύψεις, οι οποίες, αν μη τι άλλο, φθείρουν καθοριστικά το κύρος του -ανεξάρτητου, υποτίθεται- διαμεσολαβητή, δεν φαίνεται πρόθυμη να άρει την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό του, με το σκεπτικό ότι και ο πιθανός αντικαταστάτης του μάλλον από τα ίδια κέντρα θα λαμβάνει εντολές, ενώ, εάν ο ΟΗΕ δεν αποσύρει τον κ. Νίμιτς έπειτα από ελληνική διαμαρτυρία, η Ελλάδα κινδυνεύει να υποστεί την οργή του. Η θέση του κ. Νίμιτς, όμως, έχει ήδη αποδυναμωθεί και διερωτάται κανείς πώς θα μπορέσει να συνεχίσει τη διαμεσολαβητική του αποστολή όταν όλοι γνωρίζουν τον ρόλο που έχει αποδεχθεί. Κάθε μελλοντική του πρόταση θα αντιμετωπίζεται πλέον από τον Τύπο και την κοινή γνώμη με εύλογη καχυποψία, η οποία θα επεκτείνεται και στην υποδοχή της από την κυβέρνηση. Ως «λύση» στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί, το υπουργείο Εξωτερικών φαίνεται να προκρίνει το «πάγωμα» της διαδικασίας, μέχρις ότου στην Ουάσιγκτον εγκατασταθεί η νέα κυβέρνηση, στις 20 Ιανουαρίου 2009..".
Της κ.Φαίη Καραβίτη.
Πηγή "Ημερησία"
