.
Ποιος μπορεί να μας πληροφορήσει τι ακριβώς συμβαίνει με τους αγρότες; Να μας πληροφορήσει με ειλικρίνεια για τα προβλήματά τους, αλλά και για το επάγγελμά τους, για τους όρους και τις προϋποθέσεις που
το ασκούν ή για το πώς εμπορεύονται τα προϊόντα τους, πώς τα προωθούν στην εσωτερική και κυρίως εξωτερική αγορά.Απλώς κάθε τόσο, επί τρεις δεκαετίες και με... δεκατρείς διαφορετικές κυβερνήσεις, ζούμε το ίδιο φαινόμενο: την αγροτική έκρηξη και τον αποκλεισμό των εθνικών οδών με τα τρακτέρ των αγροτών. Δύο τινά μπορούμε να υποθέσουμε: ή καμιά από τις... δεκατρείς διαφορετικές κυβερνήσεις δεν ασχολήθηκε στα σοβαρά με τα προβλήματα των αγροτών και, γενικότερα, με την πρωτογενή παραγωγή ή οι αγρότες και οι αγροτοσυνδικαλιστές κάθε τόσο ανανεώνουν και επαυξάνουν τα αιτήματά τους, ιδιαίτερα όταν αντιλαμβάνονται ότι οι κυβερνήσεις έχουν λόγους να είναι υποχωρητικές. Το χειρότερο είναι να συμβαίνουν και τα δύο.
Πράγματι, το δράμα ή η κωμωδία που κάθε τόσο παρακολουθούμε στους κάμπους παρουσιάζει επαναλαμβανόμενα τυπικά χαρακτηριστικά. Οι αγρότες φτάνουν σε κρίσιμο σημείο, κατεβάζουν τα τρακτέρ στους εθνικούς δρόμους και απαιτούν από το κράτος επιδοτήσεις των καλλιεργειών ή στήριξη και εγγύηση των τιμών των προϊόντων τους. Οι κυβερνήσεις, όταν μάλιστα έχουν λόγους και συνήθως έχουν, ικανοποιούν τα αιτήματα εν μέρει ή στο σύνολο, χωρίς κανένας να αναρωτηθεί αν με τον τρόπο αυτόν στηρίζουν τις καλλιέργειες ή απλώς το εισόδημα των αγροτών. Είναι δύο πράγματα διαφορετικά. Αλλο στηρίζω την καλλιέργεια ή την αλλαγή της καλλιέργειας, αν το προϊόν είναι ασύμφορο, και άλλο στηρίζω το εισόδημα των αγροτών, το οποίο μπορούν να διαθέσουν όπως θέλουν.
Στα χωριά και στις κωμοπόλεις του κάμπου πολλά... λέγονται απροκάλυπτα και ακόμη περισσότερα ψιθυριστά. Τα τελευταία τριάντα χρόνια διοχετεύθηκαν στους αγρότες πολύ μεγάλα ποσά από εγχώριους και κοινοτικούς πόρους. Λένε ότι από αυτά τα ποσά μικρό μόνο μέρος διοχετεύθηκε στις καλλιέργειες και στη βελτίωση της γης. Μεγάλο μέρος δαπανήθηκε στην αγορά διαμερισμάτων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη κατά προτίμηση, αλλά και στην πλησιέστερη περιφερειακή πόλη. ΄Η δαπανήθηκε στην αγορά ακριβών αυτοκινήτων και γενικότερα στην κατανάλωση. Αυτά (και άλλα πολλά) ασφαλώς μαρτυρούν βαθιά δυσπιστία του αγρότη στο επάγγελμά του και στα προϊόντα που παράγει. Είναι βαθιά αβέβαιος για το μέλλον του επαγγέλματός του και για το μέλλον των προϊόντων που παράγει. Προτιμάει πιο σίγουρες τοποθετήσεις – το διαμέρισμα θεωρείται η πιο σίγουρη, αλλά αυτές δεν λύνουν κανένα πρόβλημα σε σχέση με το επάγγελμά του.
Οι κυβερνήσεις λοιπόν, όταν η Ελλάδα κόβεται στα δύο ή στα τρία και όταν μάλιστα διαγράφεται στον ορίζοντα πιθανότητα εκλογών, σπεύδουν να δώσουν χρήματα στους αγρότες, να στηρίξουν το εισόδημά τους, αδιαφορώντας για τα δομικά προβλήματα των αγροτών και του επαγγέλματός τους. Χωρίς να διαθέτω καμιά ειδική γνώση για το θέμα, υποπτεύομαι ότι με τον τρόπο αυτόν δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, απλώς το μεταθέτουν και το κληροδοτούν στις επόμενες κυβερνήσεις. Ετσι νομίζω ότι εξηγείται η τόσο συχνή και πανομοιότυπη επανάληψη του φαινομένου με πολλές και διαφορετικές κυβερνήσεις. Επιβεβαιώνεται, άλλωστε, και από τη στάση της εκάστοτε αντιπολίτευσης, η οποία σπεύδει να ταχθεί στο πλευρό των αγροτών όσο είναι αντιπολίτευση! Παρακολουθήσαμε αυτά τα χρόνια ξεκαρδιστικά γεγονότα. Αντιπολιτευόμενους πολιτικούς πάνω σε τρακτέρ και μετέπειτα υπουργούς εναντίον των τρακτέρ.
Είναι κρίμα! Σε όλη την Ελλάδα θα συναντήσετε νέους αγρότες που με πάθος ασχολούνται με νέες καλλιέργειες και με τη σύγχρονη οργάνωση αγροτικής επιχείρησης. Σπάνια θα συναντήσετε την κρατική υποστήριξη της προσπάθειάς τους...
