.
Eχει γίνει πολύς λόγος για τις κάμερες στους δρόμους, για το πώς μυστικές υπηρεσίες και δορυφόροι μπορούν να μας παρακολουθούν κ.ο.κ. Υποτίθεται ότι τα δεδομένα που προκύπτουν από πάσης φύσεως αγορές στο Διαδίκτ
υο και γενικώς αγορές με πιστωτική κάρτα, είναι στη διάθεση μυστικών υπηρεσιών. Η σύγχρονη τεχνολογία το επιτρέπει και προφανώς οι μυστικές υπηρεσίες δεν μένουν άπραγες. Η ιδέα είναι, εκ πρώτης όψεως, τρομακτική αλλά, κατόπιν ωρίμου σκέψεως, δεν με νοιάζει. Δεν μ’ ενδιαφέρει αν στον τερατώδη σκληρό δίσκο κάποιας κρατικής υπηρεσίας, εγχώριας ή μη, έχει καταγραφεί ότι μπορεί να έχω παραγγείλει άπαντα τα κινηματογραφικά έργα της πορνοστάρ Τζένα Τζέιμσον. Ούτε με ενδιαφέρει αν οι δρόμοι έχουν γεμίσει κάμερες. Θα με ενδιέφερε, και πολύ μάλιστα, αν ζούσα σε μια δικτατορία, ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αφήστε που δεν έχω την παραμικρή εκτίμηση στην τεχνολογική επάρκεια, στην οργάνωση και τη μέθοδο των Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων που με παρακολουθούν, όσο καλά κι αν έχουν εκπαιδευτεί από ξένους πράκτορες. Εξάλλου, ουδέποτε αντιλήφθηκα την παραμικρή ενόχληση απ’ οποιονδήποτε. Εννοείται ότι αν είσαι παιδόφιλος και ανταλλάσσεις φωτογραφίες με παιδάκια στο κινητό ή στο Διαδίκτυο, πιθανότατα να μην ισχύει το ίδιο - κι ευτυχώς!
Αλλού είναι το πρόβλημά μου: το... Google Latitude. Η νέα υπηρεσία της Google, η οποία δείχνει σ’ ένα χάρτη πού βρίσκεται ένας χρήστης της υπηρεσίας αυτής και πού είναι οι οικείοι του - μέσω κινητού. Ο απόλυτος εφιάλτης. Διότι εδώ και χρόνια, κυρίως με τα κινητά, η ιδιωτικότητα πήγε περίπατο. Γονείς, σύζυγοι, ερωτικοί σύντροφοι, φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες, άπαντες ενοχλητικοί ξέρουν πού και πώς να σε βρουν. Αν δεν απαντάς, αν έχεις κλείσει το κινητό, αν πεις «δεν το άκουγα» ή «το είχα στη δόνηση», ειδικά οι γονείς και οι συναισθηματικά εμπλεκόμενοι, θα σε κοιτάξουν με μισό μάτι. Πριν απ’ όλα, θα ανησυχήσουν ότι κάτι έπαθες - και θα σου επιρρίψουν ευθύνες που ανησύχησαν. Οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε πλέον διαθέσιμοι 24 ώρες το 24ωρο σε όλους εκτός από τον εαυτό μας. Και τώρα, έρχεται να προστεθεί και το Google Latitude, όπου, αυτός που σε καλεί, θα μπορεί να δει στην οθόνη του πού βρίσκεσαι και γεωγραφικά.
Στην εποχή των δήθεν εξομολογητικών ριάλιτι της τηλεόρασης, μέσα από τα οποία έχει περάσει ως κάτι σχεδόν υποχρεωτικό η δημόσια συγγνώμη, η εξομολόγηση, η (δήθεν) συναισθηματική φόρτιση κτλ. στην εποχή των ηλεκτρονικών μηνυμάτων και των ηχητικών εισβολέων με τη μορφή ringtones, αισθάνομαι ότι βάλλομαι πανταχόθεν - όχι από μυστικά, κρατικά κέντρα εξουσίας, αλλά από τους δικούς μου ανθρώπους. Θέλω να μείνω μόνος μου, μπορώ; Η απόλυτη, ακραία αυτή διαθεσιμότητα έχει περάσει επικίνδυνα πλέον στο συλλογικό ασυνείδητο: πολλοί είναι εκείνοι που κοιμούνται με το κινητό δίπλα τους ανοιχτό. Γιατί; Από την άλλη, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκφράζουν την ανάγκη για ησυχία. Δεν είναι η ανάγκη ενός ανθρώπου που θέλει πάση θυσία να ιδιωτεύσει γυρίζοντας την πλάτη του στα κοινά και το κοινωνείν. Είναι η ανάγκη ενός ανθρώπου να βρίσκεται για λίγο με τον εαυτό του, μακριά από των «οικετών την πλημμύρα και το θόρυβο» - για να μπορεί να επιστρέψει στο κοινωνείν πιο ακέραιος, στέρεος, νηφάλιος.
υο και γενικώς αγορές με πιστωτική κάρτα, είναι στη διάθεση μυστικών υπηρεσιών. Η σύγχρονη τεχνολογία το επιτρέπει και προφανώς οι μυστικές υπηρεσίες δεν μένουν άπραγες. Η ιδέα είναι, εκ πρώτης όψεως, τρομακτική αλλά, κατόπιν ωρίμου σκέψεως, δεν με νοιάζει. Δεν μ’ ενδιαφέρει αν στον τερατώδη σκληρό δίσκο κάποιας κρατικής υπηρεσίας, εγχώριας ή μη, έχει καταγραφεί ότι μπορεί να έχω παραγγείλει άπαντα τα κινηματογραφικά έργα της πορνοστάρ Τζένα Τζέιμσον. Ούτε με ενδιαφέρει αν οι δρόμοι έχουν γεμίσει κάμερες. Θα με ενδιέφερε, και πολύ μάλιστα, αν ζούσα σε μια δικτατορία, ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αφήστε που δεν έχω την παραμικρή εκτίμηση στην τεχνολογική επάρκεια, στην οργάνωση και τη μέθοδο των Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων που με παρακολουθούν, όσο καλά κι αν έχουν εκπαιδευτεί από ξένους πράκτορες. Εξάλλου, ουδέποτε αντιλήφθηκα την παραμικρή ενόχληση απ’ οποιονδήποτε. Εννοείται ότι αν είσαι παιδόφιλος και ανταλλάσσεις φωτογραφίες με παιδάκια στο κινητό ή στο Διαδίκτυο, πιθανότατα να μην ισχύει το ίδιο - κι ευτυχώς!Αλλού είναι το πρόβλημά μου: το... Google Latitude. Η νέα υπηρεσία της Google, η οποία δείχνει σ’ ένα χάρτη πού βρίσκεται ένας χρήστης της υπηρεσίας αυτής και πού είναι οι οικείοι του - μέσω κινητού. Ο απόλυτος εφιάλτης. Διότι εδώ και χρόνια, κυρίως με τα κινητά, η ιδιωτικότητα πήγε περίπατο. Γονείς, σύζυγοι, ερωτικοί σύντροφοι, φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες, άπαντες ενοχλητικοί ξέρουν πού και πώς να σε βρουν. Αν δεν απαντάς, αν έχεις κλείσει το κινητό, αν πεις «δεν το άκουγα» ή «το είχα στη δόνηση», ειδικά οι γονείς και οι συναισθηματικά εμπλεκόμενοι, θα σε κοιτάξουν με μισό μάτι. Πριν απ’ όλα, θα ανησυχήσουν ότι κάτι έπαθες - και θα σου επιρρίψουν ευθύνες που ανησύχησαν. Οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε πλέον διαθέσιμοι 24 ώρες το 24ωρο σε όλους εκτός από τον εαυτό μας. Και τώρα, έρχεται να προστεθεί και το Google Latitude, όπου, αυτός που σε καλεί, θα μπορεί να δει στην οθόνη του πού βρίσκεσαι και γεωγραφικά.
Στην εποχή των δήθεν εξομολογητικών ριάλιτι της τηλεόρασης, μέσα από τα οποία έχει περάσει ως κάτι σχεδόν υποχρεωτικό η δημόσια συγγνώμη, η εξομολόγηση, η (δήθεν) συναισθηματική φόρτιση κτλ. στην εποχή των ηλεκτρονικών μηνυμάτων και των ηχητικών εισβολέων με τη μορφή ringtones, αισθάνομαι ότι βάλλομαι πανταχόθεν - όχι από μυστικά, κρατικά κέντρα εξουσίας, αλλά από τους δικούς μου ανθρώπους. Θέλω να μείνω μόνος μου, μπορώ; Η απόλυτη, ακραία αυτή διαθεσιμότητα έχει περάσει επικίνδυνα πλέον στο συλλογικό ασυνείδητο: πολλοί είναι εκείνοι που κοιμούνται με το κινητό δίπλα τους ανοιχτό. Γιατί; Από την άλλη, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκφράζουν την ανάγκη για ησυχία. Δεν είναι η ανάγκη ενός ανθρώπου που θέλει πάση θυσία να ιδιωτεύσει γυρίζοντας την πλάτη του στα κοινά και το κοινωνείν. Είναι η ανάγκη ενός ανθρώπου να βρίσκεται για λίγο με τον εαυτό του, μακριά από των «οικετών την πλημμύρα και το θόρυβο» - για να μπορεί να επιστρέψει στο κοινωνείν πιο ακέραιος, στέρεος, νηφάλιος.
