Tο τέλος του κύκλου..Άρθρο του κ.Στ.Τζίμα,
αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα Καθημερινή:
Tο αποτέλεσμα των πρόσφατων αλβανικών εκλογών έδειξε πανωλεθρία του κόμματος της ελληνικής μειονότητας. Για πρώτη φορά από την ίδρυσή του, το 1992, το (ΚΕΑΔ) Κόμμα Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξέλεξε έναν μόνο βουλευτή, σημειώνοντας ποσοστό, που το στέλνει πλέον στο περιθώριο του πολιτικού χάρτη. Οι στόχοι του, ρεαλιστικοί κατά την ηγεσία του, αποδείχθηκαν μαξιμαλιστικοί: διατήρηση των τριών βουλευτών και εκλογή άλλων τόσων σε περιφέρειες με αναιμική ή και μηδενική παρουσία του ελληνικού στοιχείου. Εξέλεξε μόνο έναν, τον πρόεδρό του Βαγγέλη Ντούλε. Η ίδια η ελληνική μειονότητα αποδοκίμασε το κόμμα της. Στο Αργυρόκαστρο, την καρδιά του ελληνικού στοιχείου, το ΚΕΑΔ ήρθε τρίτο και καταϊδρωμένο. Στην ίδια περιφέρεια εξελέγησαν δυο ομογενείς βουλευτές, με το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Εντι Ράμα και το Δημοκρατικό του Σαλί Μπερίσα και άλλοι τρεις, με τα ψηφοδέλτια των ίδιων κομμάτων σε άλλες περιοχές της Αλβανίας. Ελληνες στην ψυχή και αυτοί όσο και οι υποψήφιοι που στελέχωσαν τις λίστες του ΚΕΑΔ.
Οι αιτίες της συντριβής δεν πρέπει να αναζητηθούν στις... πιέσεις του Μπερίσα, στον εκφοβισμό των ομογενών δημοσίων υπαλλήλων και στις προεκλογικές ίντριγκες των άλλων αλβανικών κομμάτων σε βάρος του ΚΕΑΔ. Αυτά γίνονται στις εκλογές και σε κάθε περίπτωση δεν διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα. Η πραγματικότητα είναι απλή και η αλήθεια σκληρή: η εκλογική έκφραση της ελληνικής μειονότητας, το Κόμμα Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δηλαδή, έκλεισε τον κύκλο του. Η διαδρομή από την ίδρυσή του, υπήρξε φθίνουσα.
Από τους πέντε βουλευτές που εξέλεξε το 1993 η Ομόνοια, όταν κατέβηκε αυτόνομη στις εκλογές, το ΚΕΑΔ που την διαδέχθηκε στο κοινοβούλιο, όχι μόνο δεν τους αύξησε όπως προσδοκούσαν οι εμπνευστές -στην Αθήνα- της συγκρότησής του, αλλά ουδέποτε ξεπέρασε τους τρεις και τώρα έμεινε με έναν.
Παραγοντισμοί, έριδες, οικονομικά συμφέροντα, ακόρεστες προσωπικές φιλοδοξίες, διαμάχες και αντιπαραθέσεις δίχως πολιτικό περιεχόμενο μα κυρίως η απουσία στρατηγικής το υποβίβασαν στα μάτια της μειονότητας, οδήγησαν σε διασπάσεις και αποχωρήσεις στελεχών με αποτέλεσμα, την πλήρη απαξίωσή του και η συντριβή στις εκλογές ήταν η φυσιολογική κατάληξη.
Τώρα, μετά το αναμενόμενο στραπάτσο το ΚΕΑΔ προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια του. Λογικά θα δρομολογηθούν εσωτερικές διαδικασίες στις οποίες θα αναλυθούν οι αιτίες της ήττας και θα σχεδιαστούν οι επόμενες κινήσεις.
Το ερώτημα είναι εάν έχει μέλλον πλέον αυτό το κόμμα ή ένα τέτοιο κόμμα. Η απάντηση επ’ αυτού δόθηκε από την κάλπη δικαιώνοντας όλους εκείνους που υποστήριζαν το τέλος εποχής για την αυτόνομη πολιτική παρουσία της ελληνικής μειονότητας και προέκριναν ως σοφότερη και αποτελεσματικότερη επιλογή την κοινοβουλευτική της δράση μέσω των αλβανικών κομμάτων.
Οι συνθήκες εξάλλου έχουν αλλάξει σε σχέση με τις δύσκολες εποχές της δεκαετίας του ’90.
