Απ΄τη "μεγάλη ύφεση" στην ανεξήγητη ευφορία..

Ενώ πριν από λίγους μήνες όλοι μιλούσαν για τη «νέα Μεγάλη Υφεση» , μια «περίεργη» μακροοικονομική ευφορία πλανάται σήμερα στον κόσμο, αν και το ζητούμενο της αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης δεν δείχνει να έχει ακόμη επιτευχθεί.
του Τ.Μαντικίδη

Υπάρχουν εξάλλου ακόμη αρκετές ανοιχτές εστίες οι οποίες θα μπορούσαν να ανατρέψουν την όλη αισιόδοξη διάθεση.
Η αγορά εργασίας συνεχίζει, π.χ., να πλήττεται, η κατανάλωση παραμένει ευάλωτη, ενώ οι επενδύσεις είναι ισχνές, διατηρώντας χαμηλά τη μελλοντική παραγωγική δυναμικότητα.
Αν και οι οικονομολόγοι λένε ότι η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να αναδύεται από τις στάχτες της, εν τούτοις το... ερώτημα αναφορικά με τη μορφή που θα μπορούσε να πάρει η ανάκαμψη παραμένουν, όπως εξάλλου και τα σενάρια των αγορών. Στο «κακό» σενάριο λοιπόν, δεν αποκλείεται μια «διπλή βουτιά» στην οικονομική δραστηριότητα ή μια ανάκαμψη πρώτα για κάποια τρίμηνα και κατόπιν αναιμική πορεία για αρκετά μεγάλο διάστημα.
Τα πράγματα θα μπορούσαν μάλιστα να πάνε άσχημα, αν η αύξηση της ανεργίας που οφείλεται στη μείωση της παραγωγής συνοδεύεται από μείωση των εισοδημάτων και του τζίρου στο λιανικό εμπόριο. Αργότερα (στο γ΄ τρίμηνο του 2010), όταν δηλαδή οι κεντρικές τράπεζες αρχίσουν να αυξάνουν τα επιτόκια, παράλληλα με μια πολιτική περιορισμού της ποσότητας του κυκλοφορούντος χρήματος ώστε να αποτραπεί μια εκτίναξη του πληθωρισμού, η ανάπτυξη και οι αγορές θα μπορούσαν να πάρουν και πάλι την κατιούσα.
Στο σενάριο της «έκρηξης» της οικονομικής δραστηριότητας, μια κυκλική ταχεία ανάκαμψη, απόρροια των παρεμβάσεων των Αρχών, οδηγεί τον μέσο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ πάνω από τη μακροχρόνια τάση για την περίοδο 2010-2011. Η εκτίναξη όμως του πληθωρισμού θα οδηγούσε σε επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων και την παγκόσμια ανάπτυξη (εντός διετίας) σε νέα πτώση.
Στο «βασικό» σενάριο, η ανάκαμψη που άρχισε το β΄ εξάμηνο θα συνεχιστεί τόσο το 2010 όσο και το 2011, αλλά ο ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ θα είναι μικρότερος από τον προηγούμενο οικονομικό κύκλο ώστε, όπως εκτιμάται, να μπορέσουν να καλυφθούν μερικώς και οι μεγάλες ανισορροπίες στο σύστημα. Το μόνο ίσως «σίγουρο» σενάριο είναι πάντως αυτό που θέλει τις οικονομίες ύστερα από περίοδο σχετικής σταθερότητας να εισέρχονται σε περίοδο μακροοικονομικών αναταράξεων, και αυτό δεν μπορεί παρά να αποτυπωθεί και στην πορεία των αγορών.
















tovima