Οι Βρετανοί Συντηρητικοί του Ντέιβιντ Κάμερον (φωτογ.) κατεβαίνουν στις εκλογές της χώρας τους με συνταγή και πρόγραμμα...αλά Νέα Δημοκρατία.Πως θα αντιδράσει όμως το Βρετανικό εκλογικό σώμα;
Του Γ.Π.Καραβίδα
Λίγοι μήνες σε χωρίζουν από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές τις οποίες όλες οι δημοσκοπήσεις λένε πως θα κερδίσεις και μάλιστα με μεγάλη διαφορά--με προβάδισμα περίπου 20 ποσοστιαίων μονάδων. Οι αντίπαλοί σου, πάλι, που βρίσκονται χρόνια στην κυβέρνηση, έχουν περιέλθει σε δύσκολη θέση και ξέρουν πως δεν έχουν και πολλά περιθώρια ελιγμών: το δημόσιο χρέος καλπάζει, η ανεργία έχει πάρει την ανηφόρα κι η οικονομία δεν λέει να πάρει πάνω της.
Τι κάνεις εσύ;
Επιλέγεις να πεις την αλήθεια και νανα πείσεις τον κόσμο να σ' ακολουθήσει--κάτι σαν "απόφαση ευθύνης" και, ταυτόχρονα, "πάμε μαζί". Ναι, υπάρχουν κόμματα που μπορούν να υιοθετήσουν και τα δύο αυτά συνθήματα, κηρύσσοντας την... έναρξη μιας καινούργιας εποχής, όπως συμφωνούν τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης--της "εποχής της λιτότητας" ...
Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι θα πει το εκλογικό σώμα. Πόσοι Βρετανοί, γιατί γι' αυτούς μιλάμε, θα προτιμήσουν ένα κόμμα που κατεβαίνει, ουσιαστικά, με το σύνθημα, όπως είπε μία εφημερίδα, "Ψηφίστε μας, θα παγώσουμε τον μισθό σας"; Γιατί αυτό το ρίσκο αποφάσισαν να πάρουν οι Συντηρητικοί του Ντέιβιντ Κάμερον.
Δεν θα ήταν επίσης υπερβολικό να πει κανείς ότι ο λόγος που εκφώνησε την Τρίτη στο συνέδριο του κόμματός του στο Μάντσεστερ ο σκιώδης υπουργός Οικονομίας, Τζορτζ Όσμπορν, μπορεί να κρίνει, από τώρα, την έκβαση των επόμενων εκλογών. Τι πικρά φάρμακα υποσχέθηκε να δώσει ο κ. Όσμπορν; Θα παγώσουν για ένα χρόνο, το 2011, όλοι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων που ξεπερνούν τις 18.000 στερλίνες το χρόνο, καμία σύνταξη του δημοσίου δεν θα μπορεί να υπερβαίνει τις 50.000 στερλίνες το χρόνο, θα αυξηθεί από το 2016 το όριο συνταξιοδότησης των ανδρών κατά ένα έτος--από τα 65, δηλ., στα 66--και θα περικοπούν επίσης επιδόματα που δίδονται στα μεσαία εισοδηματικά στρώματα.
Κι ολ' αυτά είναι μόνον η αρχή: ούτε ο σκιώδης υπουργός Οικονομίας ούτε και κανένα άλλο ανώτατο στέλεχος των Συντηρητικών λέει τι άλλα μέτρα πρέπει και μπορεί να ληφθούν για τη μείωση του καλπάζοντος δημοσίου χρέους. Και δεν θα πουν τίποτε άλλο ως την επομένη των εκλογών, οπότε, σε περίπτωση που κερδίσουν, θα έχουν την ευκαιρία δουν τι ακριβώς λένε τα λογιστικά βιβλία του κράτους--τι κατάσταση παραλαμβάνουν.
Γεγονός, πάντως, παραμένει ότι με τον λόγο του κ. Όμπορν άρχισε, όχι μόνον η εποχή της λιτότητας, αλλά και μια συζήτηση που θα 'πρεπε να είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα--για πραγματικές περικοπές (κι όχι για απλά νοικοκυρέματα και μπαλώματα)! Δεν μπορεί οι Συντηρητικοί να μην έχουν προσέξει τι πληρώνουν κάθε χρόνο οι Βρετανοί φορολογούμενοι για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων: 158 δισ. στερλίνες! Ή πόσο μικρό, τελικά, είναι το ποσό που θα εξοικονομηθεί με τα μέτρα Όσμπορν--περίπου 23 δισ. στερλίνες μέσα σε μία πενταετία, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Μελετών.
Κανείς Βρετανός, εν τω μεταξύ, δεν μπορεί να πει πλέον ότι δεν ήξερε, δεν γνώριζε. "Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι" (We are all in this together) είναι το καινούργιο σύνθημα των Συντηρητικών του Ντέιβιντ Κάμερον: ο σκιώδης υπουργός Oικονομίας το επανέλαβε επτά (7) φορές στο λόγο του την Τρίτη, για να τονίσει πως χρειάζεται το έθνος, με μόνη εξαίρεση τους πολύ πτωχούς, να καταβάλει συλλογικές θυσίες με στόχο τη μείωση του "μεγαλύτερου ελλείμματος στη σύγχρονη ιστορία μας".
Οι Τόρις, λοιπόν, προειδοποίησαν τους πάντες για τις βόμβες που ετοιμάζονται να ρίξουν. "Φορολογικές βόμβες", άλλωστε, είχαν χαρακτηρίσει οι ίδιοι τα μέτρα που εξήγγειλε στις εκλογές του 1992 ο τότε ηγέτης των Εργατικών, Τζον Σμιθ. Ο Σμιθ ήταν ο τελευταίος πολιτικός που επέλεξε να πει την αλήθεια προεκλογικά, ότι σκόπευε δηλ. ν'αυξήσει τις ασφαλιστικές εισφορές, και την πλήρωσε: έχασε τις εκλογές!
Θα καταφέρουν άραγε οι Συντηρητικοί κάτι που δεν πέτυχε ο Τζον Σμιθ; Σε λίγους μήνες θα ξέρουμε αν θ' αποδώσει το στοίχημα που έβαλαν. Πάντως, ακόμη κι αν κερδίσουν τις εκλογές, γνωρίζουν και οι ίδιοι πως ο μήνας του μέλιτος δεν θα κρατήσει πολύ: "δύο μέρες το πολύ", όπως είπε στην Independent, μισοαστειευόμενος, ένας σκιώδης υπουργός τους.
skai
Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι θα πει το εκλογικό σώμα. Πόσοι Βρετανοί, γιατί γι' αυτούς μιλάμε, θα προτιμήσουν ένα κόμμα που κατεβαίνει, ουσιαστικά, με το σύνθημα, όπως είπε μία εφημερίδα, "Ψηφίστε μας, θα παγώσουμε τον μισθό σας"; Γιατί αυτό το ρίσκο αποφάσισαν να πάρουν οι Συντηρητικοί του Ντέιβιντ Κάμερον.
Δεν θα ήταν επίσης υπερβολικό να πει κανείς ότι ο λόγος που εκφώνησε την Τρίτη στο συνέδριο του κόμματός του στο Μάντσεστερ ο σκιώδης υπουργός Οικονομίας, Τζορτζ Όσμπορν, μπορεί να κρίνει, από τώρα, την έκβαση των επόμενων εκλογών. Τι πικρά φάρμακα υποσχέθηκε να δώσει ο κ. Όσμπορν; Θα παγώσουν για ένα χρόνο, το 2011, όλοι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων που ξεπερνούν τις 18.000 στερλίνες το χρόνο, καμία σύνταξη του δημοσίου δεν θα μπορεί να υπερβαίνει τις 50.000 στερλίνες το χρόνο, θα αυξηθεί από το 2016 το όριο συνταξιοδότησης των ανδρών κατά ένα έτος--από τα 65, δηλ., στα 66--και θα περικοπούν επίσης επιδόματα που δίδονται στα μεσαία εισοδηματικά στρώματα.
Κι ολ' αυτά είναι μόνον η αρχή: ούτε ο σκιώδης υπουργός Οικονομίας ούτε και κανένα άλλο ανώτατο στέλεχος των Συντηρητικών λέει τι άλλα μέτρα πρέπει και μπορεί να ληφθούν για τη μείωση του καλπάζοντος δημοσίου χρέους. Και δεν θα πουν τίποτε άλλο ως την επομένη των εκλογών, οπότε, σε περίπτωση που κερδίσουν, θα έχουν την ευκαιρία δουν τι ακριβώς λένε τα λογιστικά βιβλία του κράτους--τι κατάσταση παραλαμβάνουν.
Γεγονός, πάντως, παραμένει ότι με τον λόγο του κ. Όμπορν άρχισε, όχι μόνον η εποχή της λιτότητας, αλλά και μια συζήτηση που θα 'πρεπε να είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα--για πραγματικές περικοπές (κι όχι για απλά νοικοκυρέματα και μπαλώματα)! Δεν μπορεί οι Συντηρητικοί να μην έχουν προσέξει τι πληρώνουν κάθε χρόνο οι Βρετανοί φορολογούμενοι για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων: 158 δισ. στερλίνες! Ή πόσο μικρό, τελικά, είναι το ποσό που θα εξοικονομηθεί με τα μέτρα Όσμπορν--περίπου 23 δισ. στερλίνες μέσα σε μία πενταετία, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Μελετών.
Κανείς Βρετανός, εν τω μεταξύ, δεν μπορεί να πει πλέον ότι δεν ήξερε, δεν γνώριζε. "Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι" (We are all in this together) είναι το καινούργιο σύνθημα των Συντηρητικών του Ντέιβιντ Κάμερον: ο σκιώδης υπουργός Oικονομίας το επανέλαβε επτά (7) φορές στο λόγο του την Τρίτη, για να τονίσει πως χρειάζεται το έθνος, με μόνη εξαίρεση τους πολύ πτωχούς, να καταβάλει συλλογικές θυσίες με στόχο τη μείωση του "μεγαλύτερου ελλείμματος στη σύγχρονη ιστορία μας".
Οι Τόρις, λοιπόν, προειδοποίησαν τους πάντες για τις βόμβες που ετοιμάζονται να ρίξουν. "Φορολογικές βόμβες", άλλωστε, είχαν χαρακτηρίσει οι ίδιοι τα μέτρα που εξήγγειλε στις εκλογές του 1992 ο τότε ηγέτης των Εργατικών, Τζον Σμιθ. Ο Σμιθ ήταν ο τελευταίος πολιτικός που επέλεξε να πει την αλήθεια προεκλογικά, ότι σκόπευε δηλ. ν'αυξήσει τις ασφαλιστικές εισφορές, και την πλήρωσε: έχασε τις εκλογές!
Θα καταφέρουν άραγε οι Συντηρητικοί κάτι που δεν πέτυχε ο Τζον Σμιθ; Σε λίγους μήνες θα ξέρουμε αν θ' αποδώσει το στοίχημα που έβαλαν. Πάντως, ακόμη κι αν κερδίσουν τις εκλογές, γνωρίζουν και οι ίδιοι πως ο μήνας του μέλιτος δεν θα κρατήσει πολύ: "δύο μέρες το πολύ", όπως είπε στην Independent, μισοαστειευόμενος, ένας σκιώδης υπουργός τους.
skai
