Zητούν απαντήσεις για τις προθέσεις του,"οικεία φυσιογνωμία" τον αποκαλεί στέλεχος του Κογκρέσου.Αναδημοσιεύουμε απ΄τη σημερινή Ελευθεροτυπία
την πολύ ενδιαφέρουσα ανταπόκριση του Δ.Π.Δήμα απ΄την Ουάσινγκτον:
Οπως είναι φυσικό, η προοπτική νίκης και πιθανής αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές της Κυριακής προκαλεί το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον, όπου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί «οικεία φυσιογνωμία», κατά την έκφραση ανώτατου στελέχους του Κογκρέσου.
Ούτως ή άλλως, όπως διαπιστώθηκε κατά την ολιγόωρη παραμονή του στη Νέα Υόρκη την περασμένη βδομάδα, ο Γ. Παπανδρέου...κινήθηκε με αέρα πολιτικού που βρίσκεται προ των θυρών της εξουσίας και μάλιστα επεδίωξε ενημέρωση επί ζητημάτων που άπτονται ελληνικού ενδιαφέροντος, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Εκπληκτοι ώς ένα βαθμό από την ταχύτητα των εξελίξεων και την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα στην αμερικανική πρωτεύουσα -με τη «βοήθεια» της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα- αναζητούν σε διάφορα επίπεδα απαντήσεις για τις προθέσεις και τις πιθανές κινήσεις του κ. Παπανδρέου σε υφιστάμενες εκκρεμότητες -Σκοπιανό και ελληνοτουρκικά- αλλά και σε ζητήματα για τα οποία είχαν διαφωνίες με την κυβέρνηση Καραμανλή - ενεργειακά και Ρωσία.
Σημίτης-Ακης
Επί του παρόντος δεν έχουν λάβει «ικανοποιητικές» απαντήσεις από συνομιλητές τους και αντιλαμβάνονται πως πολλά θα εξαρτηθούν από το τι ακριβώς θα βγει από την κάλπη μεθαύριο, προκειμένου να 'ναι σε θέση ν' αποκωδικοποιήσουν τα «μηνύματα» που έχουν στη διάθεσή τους.
Ωστόσο, εκείνο που επιχειρούν να «διαβάσουν» πρωτίστως είναι κατά πόσον ο κ. Παπανδρέου έχει δημιουργήσει ένα «ισχυρό οχυρό» μέσα στο ενδοΠΑΣΟΚικό γίγνεσθαι, δεδομένου ότι, από τη δική τους σκοπιά εδώ στην Ουάσιγκτον, θα πρέπει να «ελεγχθούν» κάποιες δυνάμεις για τις οποίες οι Αμερικανοί είχαν εκφράσει τη «δυσφορία» τους στο παρελθόν.
Ετσι, κατά τους εδώ παρατηρητές, θεωρήθηκε «άκρως ενδιαφέρουσα» η ενέργεια του κ. Παπανδρέου ν' αποκλείσει εντέχνως, όπως εκτιμάται, τον πρώην πρωθυπουργό Σημίτη από τα ψηφοδέλτια του κόμματος, αλλά και τον Α. Τσοχατζόπουλο, για τον οποίο υπήρχαν συμπάθειες σε μέρος του αμερικανικού κατεστημένου (σ.σ. στον πρώην υπουργό Αμυνας και νυν «λομπίστα» Μπιλ Κοέν).
Για τον κ. Σημίτη δεν «κλαίνε» και πολύ οι Αμερικανοί γιατί πολλές φορές τον θεώρησαν «βραδυκίνητο» σε ζητήματα που τους ενδιέφεραν και ενίοτε τον «ανάγκασαν» σε λήψη αποφάσεων στις πρωθυπουργικές του θητείες.
Στο πλαίσιο, ακριβώς, της διερευνώμενης ενδοΠΑΣΟΚικής δυναμικής αποκτά ενδιαφέρον μια πρόσφατη ιστορική πτυχή στη σχέση του κ. Παπανδρέου με τους δύο αποκλεισθέντες Σημίτη και Τσοχατζόπουλο, που φαίρεται να 'χει καταγραφεί στα βαθύτερα κατάστιχα των Αμερικανών.
Σενάριο ανατροπής το 2001!
Οπως λέγεται, το φθινόπωρο του 2001, υπουργός τότε Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη, ο κ. Παπανδρέου φέρεται να σχεδίασε την ανατροπή του κ. Σημίτη σε συνεργασία με τον κ. Τσοχατζόπουλο, με τους δύο άνδρες να λέγεται πως είχαν προχωρήσει μάλιστα σε σχετικές συνεννοήσεις, σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν μεταβιβαστεί στους Αμερικανούς (NSC) από στενό τους συνεργάτη του κ. Παπανδρέου.
Το σχέδιο, ωστόσο, δεν προχώρησε και έμεινε «άσκηση επί χάρτου» γιατί από τη μια πλευρά υπαναχώρησε, όπως λέγεται, ο κ. Τσοχατζόπουλος, που προτίμησε τα «εγκώσμια» με το να παραμείνει υπουργός παρά να κυνηγήσει τη «δόξα» με μια τέτοια κίνηση, και από την άλλη, μεσολάβησε η τρομοκρατική επίθεση στις ΗΠΑ (11/9) που «πάγωσε» οποιεσδήποτε σκέψεις.
Ολα αυτά, βέβαια, έχουν τη σχετική τους σημασία στα ενδοΠΑΣΟΚικά γιατί κατά την έκφραση Αμερικανού παράγοντα, «δείχνουν έναν άλλο Γιώργο» και εξηγούν τη δυναμική πίσω από πολλές κινήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Από μια ευρύτερη, δε, σκοπιά σηματοδοτούν μια άλλη πτυχή του πιθανού τρόπου διακυβέρνησης του κ. Παπανδρέου, εφόσον βγει αυτοδύναμα μεθαύριο, που είναι άγνωστη σε πολλούς αλλά άκρως ενδιαφέρουσα για τους ολίγους...
Εκπληκτοι ώς ένα βαθμό από την ταχύτητα των εξελίξεων και την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα στην αμερικανική πρωτεύουσα -με τη «βοήθεια» της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα- αναζητούν σε διάφορα επίπεδα απαντήσεις για τις προθέσεις και τις πιθανές κινήσεις του κ. Παπανδρέου σε υφιστάμενες εκκρεμότητες -Σκοπιανό και ελληνοτουρκικά- αλλά και σε ζητήματα για τα οποία είχαν διαφωνίες με την κυβέρνηση Καραμανλή - ενεργειακά και Ρωσία.
Σημίτης-Ακης
Επί του παρόντος δεν έχουν λάβει «ικανοποιητικές» απαντήσεις από συνομιλητές τους και αντιλαμβάνονται πως πολλά θα εξαρτηθούν από το τι ακριβώς θα βγει από την κάλπη μεθαύριο, προκειμένου να 'ναι σε θέση ν' αποκωδικοποιήσουν τα «μηνύματα» που έχουν στη διάθεσή τους.
Ωστόσο, εκείνο που επιχειρούν να «διαβάσουν» πρωτίστως είναι κατά πόσον ο κ. Παπανδρέου έχει δημιουργήσει ένα «ισχυρό οχυρό» μέσα στο ενδοΠΑΣΟΚικό γίγνεσθαι, δεδομένου ότι, από τη δική τους σκοπιά εδώ στην Ουάσιγκτον, θα πρέπει να «ελεγχθούν» κάποιες δυνάμεις για τις οποίες οι Αμερικανοί είχαν εκφράσει τη «δυσφορία» τους στο παρελθόν.
Ετσι, κατά τους εδώ παρατηρητές, θεωρήθηκε «άκρως ενδιαφέρουσα» η ενέργεια του κ. Παπανδρέου ν' αποκλείσει εντέχνως, όπως εκτιμάται, τον πρώην πρωθυπουργό Σημίτη από τα ψηφοδέλτια του κόμματος, αλλά και τον Α. Τσοχατζόπουλο, για τον οποίο υπήρχαν συμπάθειες σε μέρος του αμερικανικού κατεστημένου (σ.σ. στον πρώην υπουργό Αμυνας και νυν «λομπίστα» Μπιλ Κοέν).
Για τον κ. Σημίτη δεν «κλαίνε» και πολύ οι Αμερικανοί γιατί πολλές φορές τον θεώρησαν «βραδυκίνητο» σε ζητήματα που τους ενδιέφεραν και ενίοτε τον «ανάγκασαν» σε λήψη αποφάσεων στις πρωθυπουργικές του θητείες.
Στο πλαίσιο, ακριβώς, της διερευνώμενης ενδοΠΑΣΟΚικής δυναμικής αποκτά ενδιαφέρον μια πρόσφατη ιστορική πτυχή στη σχέση του κ. Παπανδρέου με τους δύο αποκλεισθέντες Σημίτη και Τσοχατζόπουλο, που φαίρεται να 'χει καταγραφεί στα βαθύτερα κατάστιχα των Αμερικανών.
Σενάριο ανατροπής το 2001!
Οπως λέγεται, το φθινόπωρο του 2001, υπουργός τότε Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη, ο κ. Παπανδρέου φέρεται να σχεδίασε την ανατροπή του κ. Σημίτη σε συνεργασία με τον κ. Τσοχατζόπουλο, με τους δύο άνδρες να λέγεται πως είχαν προχωρήσει μάλιστα σε σχετικές συνεννοήσεις, σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν μεταβιβαστεί στους Αμερικανούς (NSC) από στενό τους συνεργάτη του κ. Παπανδρέου.
Το σχέδιο, ωστόσο, δεν προχώρησε και έμεινε «άσκηση επί χάρτου» γιατί από τη μια πλευρά υπαναχώρησε, όπως λέγεται, ο κ. Τσοχατζόπουλος, που προτίμησε τα «εγκώσμια» με το να παραμείνει υπουργός παρά να κυνηγήσει τη «δόξα» με μια τέτοια κίνηση, και από την άλλη, μεσολάβησε η τρομοκρατική επίθεση στις ΗΠΑ (11/9) που «πάγωσε» οποιεσδήποτε σκέψεις.
Ολα αυτά, βέβαια, έχουν τη σχετική τους σημασία στα ενδοΠΑΣΟΚικά γιατί κατά την έκφραση Αμερικανού παράγοντα, «δείχνουν έναν άλλο Γιώργο» και εξηγούν τη δυναμική πίσω από πολλές κινήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Από μια ευρύτερη, δε, σκοπιά σηματοδοτούν μια άλλη πτυχή του πιθανού τρόπου διακυβέρνησης του κ. Παπανδρέου, εφόσον βγει αυτοδύναμα μεθαύριο, που είναι άγνωστη σε πολλούς αλλά άκρως ενδιαφέρουσα για τους ολίγους...
