Η προεκλογική περίοδος αποτελεί πλέον παρελθόν. Εάν η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ήταν η ορθότερη επιλογή για τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή, έπαυσε πλέον να έχει την παραμικρή σημασία.
Οι εκτιμήσεις των δημοσκοπήσεων θα δώσουν επιτέλους τη θέση τους στη βεβαιότητα των αποτελεσμάτων.
Οι εκλογές θα αναδείξουν έναν νικητή και έναν ηττημένο -ο λόγος πάντα για τα κόμματα εξουσίας- και η πανήγυρις θα έχει τελειώσει. Θα αναμείνουμε έως το βράδυ, μη διακινδυνεύοντες προγνώσεις και μη αποδεχόμενοι την καλλιεργηθείσα εντύπωση περί σαρωτικής νίκης του ΠΑΣΟΚ.
Πολλοί μπορεί να αμφισβητούν εάν οι...προεκλογικές στρατηγικές που επέλεξαν τα δύο κόμματα εξουσίας ήταν οι ορθές, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι στις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες ο κ. Καραμανλής επέδειξε μοναδική ενεργητικότητα. Ακαταπόνητος διέσχισε την Ελλάδα, είχε διάλογο με διάφορες κοινωνικές ομάδες, έδωσε συνεντεύξεις σε ΜΜΕ. Εάν ανέπτυσσε κατά το ένα τρίτο μόνον ανάλογη δραστηριότητα την τελευταία διετία, θα ήταν ασφαλέστατα ένας από τους πλέον παραγωγικούς πρωθυπουργούς της χώρας.
Σε όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, αντίπαλοι και όχι μόνον της Ν.Δ. καλλιέργησαν τη διαδοχολογία. Ενας πολιτικός, ωστόσο, που αγωνίσθηκε με τόσο πάθος είναι αδύνατον να εγκαταλείψει την ηγεσία του κόμματος ακόμη και εάν υποτεθεί ότι η Ν.Δ. θα ηττηθεί στις εκλογές. Γνωρίζει ο κ. Καραμανλής ότι πολιτικός που αποσύρεται δεν επανακάμπτει και έδωσε υστάτη μάχη για τη νίκη έστω αν κάποιοι «επιφανείς» έπαυσαν να πιστεύουν σε αυτήν.
Αντίθετα η παρουσία του κ. Παπανδρέου στην προεκλογική εκστρατεία ήταν ιδιαιτέρως «διακριτική», ίσως διότι επιδίωξε να μην επαναφέρει στη μνήμη των Ελλήνων ψηφοφόρων το επιθετικό ΠΑΣΟΚ που είχε καταδικασθεί τόσο ηχηρά τον Μάρτιο του 2004. Σήμερα το βράδυ θα διαπιστωθεί εάν η στρατηγική του υπήρξε αποτελεσματική και έως ποιο σημείο.
Εν πάση περιπτώσει το βράδυ τελειώνει η πανήγυρις και η επόμενη θα ανατείλει και πάλι στην Ελλάδα των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους. Και όσο ανανεωμένη και εάν προκύψει η νέα Βουλή, κυρίαρχη θα είναι η εντύπωση ότι το πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, συνεργούσης και της διεθνούς συγκυρίας.
Η προεκλογική εκστρατεία ανέδειξε περισσότερο από οτιδήποτε την απάθεια των πολιτών, τη δυσπιστία και ένα γενικότερο αίσθημα απογοητεύσεως για την επίδοση του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του. Εχει παρέλθει η εποχή που οι Ελληνες ακολουθούσαν αδιαμαρτύρητα τους διάφορους πολιτικούς ηγέτες. Παραταξιακή συνείδηση υφίσταται, ωστόσο, στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και η κατανομή ψηφοφόρων σε συντηρητικούς, σε «κεντρώους» -ό,τι και εάν σημαίνει αυτή η μάλλον ασαφής λέξη- και σε αριστερούς παραμένει κατά τρόπο παράδοξο σταθερά.
Υπάρχει ασφαλώς πιεστική ανάγκη να ανανεωθεί το ιδίωμα με το οποίο η πολιτική ηγεσία της Ελλάδος -ανεξαρτήτως κόμματος- απευθύνεται στις παραταξιακές σταθερές, που ισχύουν στη χώρα. Εως ότου όμως συμβεί αυτό, η ψήφος και ιδιαίτερα η σημερινή συγκυρία θα έχει χαρακτήρα παραταξιακό.-Κ.Ιορδανίδης-.
Πολλοί μπορεί να αμφισβητούν εάν οι...προεκλογικές στρατηγικές που επέλεξαν τα δύο κόμματα εξουσίας ήταν οι ορθές, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι στις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες ο κ. Καραμανλής επέδειξε μοναδική ενεργητικότητα. Ακαταπόνητος διέσχισε την Ελλάδα, είχε διάλογο με διάφορες κοινωνικές ομάδες, έδωσε συνεντεύξεις σε ΜΜΕ. Εάν ανέπτυσσε κατά το ένα τρίτο μόνον ανάλογη δραστηριότητα την τελευταία διετία, θα ήταν ασφαλέστατα ένας από τους πλέον παραγωγικούς πρωθυπουργούς της χώρας.
Σε όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, αντίπαλοι και όχι μόνον της Ν.Δ. καλλιέργησαν τη διαδοχολογία. Ενας πολιτικός, ωστόσο, που αγωνίσθηκε με τόσο πάθος είναι αδύνατον να εγκαταλείψει την ηγεσία του κόμματος ακόμη και εάν υποτεθεί ότι η Ν.Δ. θα ηττηθεί στις εκλογές. Γνωρίζει ο κ. Καραμανλής ότι πολιτικός που αποσύρεται δεν επανακάμπτει και έδωσε υστάτη μάχη για τη νίκη έστω αν κάποιοι «επιφανείς» έπαυσαν να πιστεύουν σε αυτήν.
Αντίθετα η παρουσία του κ. Παπανδρέου στην προεκλογική εκστρατεία ήταν ιδιαιτέρως «διακριτική», ίσως διότι επιδίωξε να μην επαναφέρει στη μνήμη των Ελλήνων ψηφοφόρων το επιθετικό ΠΑΣΟΚ που είχε καταδικασθεί τόσο ηχηρά τον Μάρτιο του 2004. Σήμερα το βράδυ θα διαπιστωθεί εάν η στρατηγική του υπήρξε αποτελεσματική και έως ποιο σημείο.
Εν πάση περιπτώσει το βράδυ τελειώνει η πανήγυρις και η επόμενη θα ανατείλει και πάλι στην Ελλάδα των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους. Και όσο ανανεωμένη και εάν προκύψει η νέα Βουλή, κυρίαρχη θα είναι η εντύπωση ότι το πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, συνεργούσης και της διεθνούς συγκυρίας.
Η προεκλογική εκστρατεία ανέδειξε περισσότερο από οτιδήποτε την απάθεια των πολιτών, τη δυσπιστία και ένα γενικότερο αίσθημα απογοητεύσεως για την επίδοση του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του. Εχει παρέλθει η εποχή που οι Ελληνες ακολουθούσαν αδιαμαρτύρητα τους διάφορους πολιτικούς ηγέτες. Παραταξιακή συνείδηση υφίσταται, ωστόσο, στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και η κατανομή ψηφοφόρων σε συντηρητικούς, σε «κεντρώους» -ό,τι και εάν σημαίνει αυτή η μάλλον ασαφής λέξη- και σε αριστερούς παραμένει κατά τρόπο παράδοξο σταθερά.
Υπάρχει ασφαλώς πιεστική ανάγκη να ανανεωθεί το ιδίωμα με το οποίο η πολιτική ηγεσία της Ελλάδος -ανεξαρτήτως κόμματος- απευθύνεται στις παραταξιακές σταθερές, που ισχύουν στη χώρα. Εως ότου όμως συμβεί αυτό, η ψήφος και ιδιαίτερα η σημερινή συγκυρία θα έχει χαρακτήρα παραταξιακό.-Κ.Ιορδανίδης-.
