Είμαστε το «μαύρο πρόβατο» στην Ε.Ε.; Μάλλον ναι... Αλλά αυτό δεν είναι είδηση. Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Μήπως εμείς δίνουμε συνεχώς άφθονη τροφή ώστε να μας παρατηρούν με δυσπιστία οι εταίροι μας στην Ευρώπη;
Ή μήπως εμείς σωστά αρμενίζουμε την ώρα που ο γιαλός είναι στραβός;
Το «εμείς και οι άλλοι» συνεχίζει να μας καταταλαιπωρεί σε πολλά επίπεδα και πριν απ’ όλα σε επίπεδο οικονομίας.
Το «εμείς και οι άλλοι» συνεχίζει να μας καταταλαιπωρεί σε πολλά επίπεδα και πριν απ’ όλα σε επίπεδο οικονομίας.
Ο επίτροπος κ. Αλμούνια, που μάλλον έχει περισσότερους εχθρούς στην Ελλάδα από οποιαδήποτε άλλη χώρα - μέλος της Ε.Ε., είπε χωρίς... περιστροφές ότι η Ελλάδα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και τον διεθνή περίγυρο όταν χαράσσει εσωτερικές πολιτικές.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, χαρακτήρισε ακραία την ελληνική περίπτωση και μας υπενθύμισε ότι μείζον πρόβλημα για την ελληνική οικονομία είναι η φθίνουσα ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της.
Οι «κακοί» της Ευρώπης συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: ότι η ώρα για την αυστηρή επιτήρηση κρίσιμων τομέων ή και του συνόλου της οικονομίας πλησιάζει.
Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε για ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα μεταρρυθμίσεων. Για να το πετύχει όμως αυτό πρέπει να αποδεχτεί ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις πολλών? αποδόσεων και υποσχέσεων θα πρέπει να αφεθούν στην άκρη.
Άλλωστε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου από τις προγραμματικές δηλώσεις ακόμα έχει τονίσει ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το θέμα είναι λοιπόν να εκπέμψει η νέα κυβέρνηση σαφές μήνυμα ότι απαιτούνται και μέτρα έκτακτης ανάγκης και ότι δεν είναι οι? «κακοί λύκοι» που θέλουν να μας επιβάλουν αυστηρούς ελέγχους και διαρθρωτικές αλλαγές.
Η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Ε.Ε. βεβαίως δεν είναι σημερινή, χάνεται στο βάθος της τελευταίας διετίας όταν η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. έδινε αλλεπάλληλες διαβεβαιώσεις για λήψη μέτρων και διαρθρωτικές αλλαγές που η ίδια την επομένη των συμβουλίων στις Βρυξέλλες, καταπατούσε για λόγους, κυρίως, εσωτερικής κατανάλωσης. Προεκλογικά, μάλιστα, εκ του ασφαλούς μιας προδιαγεγραμμένης ήττας θυμήθηκε να προτείνει σκληρά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν καιρό πριν.
Είναι ωστόσο και κρίση που έχει να κάνει με μια κακώς εννοούμενη «ελληνοκεντρική» χάραξη πολιτικής. Μια εσωστρεφής μέχρι τώρα πολιτική πρακτική, που μας ωθεί στο περιθώριο των εξελίξεων, μακριά από τον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. με σχεδιασμούς που αγνοούν τις διεθνείς τάσεις και, σε φάση ανάκαμψης, βρισκόμαστε ακόμα βαθύτερα στο τούνελ της ύφεσης.
Η σημερινή κυβέρνηση νωρίς νωρίς βρέθηκε σε κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον της οικονομίας και των διεθνών μας υποχρεώσεων. Στο χέρι της είναι το τιμόνι για αλλαγή πλεύσης./Ευτύχης Παλλήκαρης/ .
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, χαρακτήρισε ακραία την ελληνική περίπτωση και μας υπενθύμισε ότι μείζον πρόβλημα για την ελληνική οικονομία είναι η φθίνουσα ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της.
Οι «κακοί» της Ευρώπης συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: ότι η ώρα για την αυστηρή επιτήρηση κρίσιμων τομέων ή και του συνόλου της οικονομίας πλησιάζει.
Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε για ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα μεταρρυθμίσεων. Για να το πετύχει όμως αυτό πρέπει να αποδεχτεί ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις πολλών? αποδόσεων και υποσχέσεων θα πρέπει να αφεθούν στην άκρη.
Άλλωστε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου από τις προγραμματικές δηλώσεις ακόμα έχει τονίσει ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το θέμα είναι λοιπόν να εκπέμψει η νέα κυβέρνηση σαφές μήνυμα ότι απαιτούνται και μέτρα έκτακτης ανάγκης και ότι δεν είναι οι? «κακοί λύκοι» που θέλουν να μας επιβάλουν αυστηρούς ελέγχους και διαρθρωτικές αλλαγές.
Η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Ε.Ε. βεβαίως δεν είναι σημερινή, χάνεται στο βάθος της τελευταίας διετίας όταν η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. έδινε αλλεπάλληλες διαβεβαιώσεις για λήψη μέτρων και διαρθρωτικές αλλαγές που η ίδια την επομένη των συμβουλίων στις Βρυξέλλες, καταπατούσε για λόγους, κυρίως, εσωτερικής κατανάλωσης. Προεκλογικά, μάλιστα, εκ του ασφαλούς μιας προδιαγεγραμμένης ήττας θυμήθηκε να προτείνει σκληρά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν καιρό πριν.
Είναι ωστόσο και κρίση που έχει να κάνει με μια κακώς εννοούμενη «ελληνοκεντρική» χάραξη πολιτικής. Μια εσωστρεφής μέχρι τώρα πολιτική πρακτική, που μας ωθεί στο περιθώριο των εξελίξεων, μακριά από τον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. με σχεδιασμούς που αγνοούν τις διεθνείς τάσεις και, σε φάση ανάκαμψης, βρισκόμαστε ακόμα βαθύτερα στο τούνελ της ύφεσης.
Η σημερινή κυβέρνηση νωρίς νωρίς βρέθηκε σε κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον της οικονομίας και των διεθνών μας υποχρεώσεων. Στο χέρι της είναι το τιμόνι για αλλαγή πλεύσης./Ευτύχης Παλλήκαρης/ .
