Το spread,δηλαδή η διαφορά της απόδοσης,των ελληνικών σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα αυξήθηκε απ΄το 0.25% στο 2,57% (χθες).Πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση οι διεθνείς επενδυτές δάνειζαν τη χώρα μας μόλις 0,25%-0,30% υψηλότερα σε σχέση με τη Γερμανία, μια οικονομία σαφώς ισχυρότερη της ελληνικής.
Μετά ήλθε και η ύφεση που άλλαξε τα πράγματα και για τη μικρή Ελλάδα.
Η αύξηση εξάλλου των περιθωρίων δανεισμού (spreads) και η υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας πιστοποιούν ότι η συμμετοχή στο ευρώ δεν αποτελεί πλέον ικανή συνθήκη για την εξασφάλιση χαμηλού κόστους χρηματοδότησης των χρεών.
Για να δανειστούμε, π.χ., σήμερα από τις διεθνείς αγορές, θα πρέπει να πληρώσουμε σχεδόν δέκα φορές υψηλότερο επιτόκιο σε σχέση με τα...προ της κρίσης δεδομένα, καθώς το spread (η διαφορά της απόδοσης) των ελληνικών σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα αυξήθηκε από το 0,25% περίπου στο 2,57% σήμερα.
Καθώς ο δανεισμός τους Ελληνικού Δημοσίου το 2010 εκτιμάται ότι θα κυμανθεί στα 55-60 δισ. ευρώ (έναντι 66 δισ. ευρώ εφέτος), με βάση τα σημερινά δεδομένα τη νέα χρονιά θα πληρώσουμε περίπου 1,4 δισ. ευρώ περισσότερα μόνο από το γεγονός ότι οι αγορές δεν δείχνουν αρκετά ευχαριστημένες με τις προσπάθειες που καταβάλλουμε ως χώρα για την αναγκαία πλέον δημοσιονομική προσαρμογή της οικονομίας.
Για τους ξένους δανειστές και επενδυτές εξάλλου, μετά και την παρουσίαση εν μιά νυκτί διπλάσιου δημοσιονομικού ελλείμματος, η αξιοπιστία της Ελλάδας βρέθηκε στο ναδίρ, ενώ στα μάτια των ξένων η χώρα δεν έχει κανένα άλλοθι επειδή η δημοσιονομική εκτροπή σημειώθηκε υπό άλλη διακυβέρνηση.
Σαφώς και δηλώσεις όπως αυτές του πρόεδρου του περίφημου οικονομικού ινστιτούτου Ιfo ότι η ευρωζώνη δεν θα διασπαστεί λόγω της Ελλάδας δεν βοηθούν το επενδυτικό κλίμα. Η χώρα μας είναι πολύ μικρή για αυτό (αποτελεί μόλις το 3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ), αλλά θα μπορούσε, όπως ειπώθηκε, να γίνει η επόμενη... Lehman Βrothers. Παράλληλα η αγορά αντιστάθμισης πιστωτικών κινδύνων (credit default swaps) ίσως να μην τιμολογεί δίκαια το πραγματικό ρίσκο της χώρας, καθώς μας αντιμετωπίζει ως αναδυόμενη οικονομία.
Ωστόσο αν και οι αγορές πολλές φορές υπερβάλλουν, για τους ξένους δανειστές και επενδυτές με τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός η χώρα κερδίζει απλώς λίγο χρόνο. Αν όμως κάτι πάει στραβά, η αδημονία των αγορών ίσως οδηγήσει σε πιο επώδυνες λύσεις. /Τάσος Μαντικίδης.
tovima.gr
Καθώς ο δανεισμός τους Ελληνικού Δημοσίου το 2010 εκτιμάται ότι θα κυμανθεί στα 55-60 δισ. ευρώ (έναντι 66 δισ. ευρώ εφέτος), με βάση τα σημερινά δεδομένα τη νέα χρονιά θα πληρώσουμε περίπου 1,4 δισ. ευρώ περισσότερα μόνο από το γεγονός ότι οι αγορές δεν δείχνουν αρκετά ευχαριστημένες με τις προσπάθειες που καταβάλλουμε ως χώρα για την αναγκαία πλέον δημοσιονομική προσαρμογή της οικονομίας.
Για τους ξένους δανειστές και επενδυτές εξάλλου, μετά και την παρουσίαση εν μιά νυκτί διπλάσιου δημοσιονομικού ελλείμματος, η αξιοπιστία της Ελλάδας βρέθηκε στο ναδίρ, ενώ στα μάτια των ξένων η χώρα δεν έχει κανένα άλλοθι επειδή η δημοσιονομική εκτροπή σημειώθηκε υπό άλλη διακυβέρνηση.
Σαφώς και δηλώσεις όπως αυτές του πρόεδρου του περίφημου οικονομικού ινστιτούτου Ιfo ότι η ευρωζώνη δεν θα διασπαστεί λόγω της Ελλάδας δεν βοηθούν το επενδυτικό κλίμα. Η χώρα μας είναι πολύ μικρή για αυτό (αποτελεί μόλις το 3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ), αλλά θα μπορούσε, όπως ειπώθηκε, να γίνει η επόμενη... Lehman Βrothers. Παράλληλα η αγορά αντιστάθμισης πιστωτικών κινδύνων (credit default swaps) ίσως να μην τιμολογεί δίκαια το πραγματικό ρίσκο της χώρας, καθώς μας αντιμετωπίζει ως αναδυόμενη οικονομία.
Ωστόσο αν και οι αγορές πολλές φορές υπερβάλλουν, για τους ξένους δανειστές και επενδυτές με τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός η χώρα κερδίζει απλώς λίγο χρόνο. Αν όμως κάτι πάει στραβά, η αδημονία των αγορών ίσως οδηγήσει σε πιο επώδυνες λύσεις. /Τάσος Μαντικίδης.
tovima.gr
