"..η χώρα σχοινοβατεί επικίνδυνα, έχοντας απέναντί της αμφισβητούμενους γιάπηδες και πληγωμένους από την πιστωτική κρίση διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι ψάχνουν «θύματα» για να ξεπλύνουν τις ντροπές τους."Αμέσως μετά τις εκλογές ειδικευμένοι αναλυτές και έγκυροι οικονομολόγοι προειδοποιούσαν τη νέα κυβέρνηση ότι είναι απαραίτητο να δώσει από την αρχή συγκεκριμένα σήματα ελέγχου των δημοσίων οικονομικών και την καλούσαν να κινηθεί χωρίς χρονοτριβή.
Τόνιζαν κυρίως την ανάγκη να αναληφθούν αμέσως πρωτοβουλίες αύξησης των εσόδων και μείωσης των δαπανών, οι οποίες θα επέτρεπαν να ανακτηθούν η εμπιστοσύνη και η τρωθείσα αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής, ώστε να μην εγερθούν αμφισβητήσεις για τις δυνατότητες αναχρηματοδότησης του υψηλού δημοσίου χρέους.
Οταν μάλιστα αποκαλύφθηκε ο...πλήρης εκτροχιασμός των ελλειμμάτων και κατεγράφη ότι το δημόσιο χρέος ξεπέρασε το ιλιγγιώδες ύψος των 300 δισ. ευρώ, επιφανείς τραπεζίτες που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα επέμεναν ότι οι αγορές θα προηγηθούν των Βρυξελλών και θα υποβαθμίσουν την ελληνική οικονομία αν η κυβέρνηση δεν κινηθεί με τη δέουσα αποφασιστικότητα και ταχύτητα. Η νέα κυβέρνηση δυστυχώς αγνόησε εκείνες τις προειδοποιήσεις, εκτιμώντας εσφαλμένα ότι θα εξασφαλίσει χρόνο και ανοχή από τις Βρυξέλλες.
Επειτα από δύο μήνες διαβουλεύσεων οι ελπίδες της κυβέρνησης Παπανδρέου διαψεύσθηκαν και τώρα βρίσκεται υπό διαρκή πίεση, αμφισβητούμενη τόσο για τις προθέσεις όσο και για τις δυνατότητές της. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ευθεία απειλή και η χώρα σχοινοβατεί επικίνδυνα, έχοντας απέναντί της αμφισβητούμενους γιάπηδες και πληγωμένους από την πιστωτική κρίση διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι ψάχνουν «θύματα» για να ξεπλύνουν τις ντροπές τους.
Ολοι αυτοί βρήκαν την Ελλάδα ευάλωτη και θέλουν να δουν να κυλάει αίμα στους δρόμους των Αθηνών, προκειμένου να αισθανθούν ασφαλείς για να προσφέρουν τα διεκδικούμενα από εμάς δανεικά.
Οι εταίροι μας, λοιπόν, οι αγορές, οι κυρίαρχες εκφράσεις του διεθνούς οικονομικού συστήματος, μας διαμηνύουν τελεσιγραφικά πλέον πως αν δεν εισέλθουμε το ταχύτερο σε διαδικασία πραγματικής δημοσιονομικής προσαρμογής θα κόψουν τις πιστωτικές γραμμές προς τις τράπεζές μας και θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε τροχιά ουσιαστικής πτώχευσης. Εναντι αυτής της απειλής ο κ. Παπανδρέου έφθασε χθες στο σημείο να δηλώσει ότι «πρώτη φορά από το 1974 απειλείται η εθνική μας κυριαρχία».
Γεγονός που φανερώνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια χρόνου και επιλογών.
Καλώς ή κακώς είμαστε μέρος ενός άθλιου διεθνούς οικονομικού συστήματος που δεν χωρατεύει. Είμαστε υποχρεωμένοι να χορέψουμε στον ρυθμό των λύκων, με την ελπίδα ότι θα ξεπεράσουμε την επαπειλούμενη εθνική κρίση.
Τούτες τις ώρες απαιτούνται διάθεση προσφοράς και οικοδόμηση ισχυρού εσωτερικού κοινωνικού μετώπου. Η χώρα θα χρειασθεί τουλάχιστον τρία χρόνια θυσιών και προσπαθειών, προκειμένου να μη γίνει βορά στα νύχια των δανειστών μας.
Πράγμα που απαιτεί κατανόηση, συναντίληψη και συναινέσεις. Αγαθά που λείπουν και βεβαίως δεν εξασφαλίζονται με επιδείξεις αυταρχισμού, όπως αυτές που ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες./ Αν.Καρακούσης
tovima.gr
Τόνιζαν κυρίως την ανάγκη να αναληφθούν αμέσως πρωτοβουλίες αύξησης των εσόδων και μείωσης των δαπανών, οι οποίες θα επέτρεπαν να ανακτηθούν η εμπιστοσύνη και η τρωθείσα αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής, ώστε να μην εγερθούν αμφισβητήσεις για τις δυνατότητες αναχρηματοδότησης του υψηλού δημοσίου χρέους.
Οταν μάλιστα αποκαλύφθηκε ο...πλήρης εκτροχιασμός των ελλειμμάτων και κατεγράφη ότι το δημόσιο χρέος ξεπέρασε το ιλιγγιώδες ύψος των 300 δισ. ευρώ, επιφανείς τραπεζίτες που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα επέμεναν ότι οι αγορές θα προηγηθούν των Βρυξελλών και θα υποβαθμίσουν την ελληνική οικονομία αν η κυβέρνηση δεν κινηθεί με τη δέουσα αποφασιστικότητα και ταχύτητα. Η νέα κυβέρνηση δυστυχώς αγνόησε εκείνες τις προειδοποιήσεις, εκτιμώντας εσφαλμένα ότι θα εξασφαλίσει χρόνο και ανοχή από τις Βρυξέλλες.
Επειτα από δύο μήνες διαβουλεύσεων οι ελπίδες της κυβέρνησης Παπανδρέου διαψεύσθηκαν και τώρα βρίσκεται υπό διαρκή πίεση, αμφισβητούμενη τόσο για τις προθέσεις όσο και για τις δυνατότητές της. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ευθεία απειλή και η χώρα σχοινοβατεί επικίνδυνα, έχοντας απέναντί της αμφισβητούμενους γιάπηδες και πληγωμένους από την πιστωτική κρίση διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι ψάχνουν «θύματα» για να ξεπλύνουν τις ντροπές τους.
Ολοι αυτοί βρήκαν την Ελλάδα ευάλωτη και θέλουν να δουν να κυλάει αίμα στους δρόμους των Αθηνών, προκειμένου να αισθανθούν ασφαλείς για να προσφέρουν τα διεκδικούμενα από εμάς δανεικά.
Οι εταίροι μας, λοιπόν, οι αγορές, οι κυρίαρχες εκφράσεις του διεθνούς οικονομικού συστήματος, μας διαμηνύουν τελεσιγραφικά πλέον πως αν δεν εισέλθουμε το ταχύτερο σε διαδικασία πραγματικής δημοσιονομικής προσαρμογής θα κόψουν τις πιστωτικές γραμμές προς τις τράπεζές μας και θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε τροχιά ουσιαστικής πτώχευσης. Εναντι αυτής της απειλής ο κ. Παπανδρέου έφθασε χθες στο σημείο να δηλώσει ότι «πρώτη φορά από το 1974 απειλείται η εθνική μας κυριαρχία».
Γεγονός που φανερώνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια χρόνου και επιλογών.
Καλώς ή κακώς είμαστε μέρος ενός άθλιου διεθνούς οικονομικού συστήματος που δεν χωρατεύει. Είμαστε υποχρεωμένοι να χορέψουμε στον ρυθμό των λύκων, με την ελπίδα ότι θα ξεπεράσουμε την επαπειλούμενη εθνική κρίση.
Τούτες τις ώρες απαιτούνται διάθεση προσφοράς και οικοδόμηση ισχυρού εσωτερικού κοινωνικού μετώπου. Η χώρα θα χρειασθεί τουλάχιστον τρία χρόνια θυσιών και προσπαθειών, προκειμένου να μη γίνει βορά στα νύχια των δανειστών μας.
Πράγμα που απαιτεί κατανόηση, συναντίληψη και συναινέσεις. Αγαθά που λείπουν και βεβαίως δεν εξασφαλίζονται με επιδείξεις αυταρχισμού, όπως αυτές που ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες./ Αν.Καρακούσης
tovima.gr
