Έπειτα από μια σειρά δημοσιευμάτων στον αυστριακό Τύπο, μέσα στις τελευταίες εβδομάδες, σε σχέση με τις εξελίξεις στο θέμα της δημοσιονομικής κρίσης στην Ελλάδα, η έγκυρη αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ» παρουσιάζει τώρα ένα «πορτρέτο» του Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο «σκιαγραφεί» με αρκετή συμπάθεια ο ανταποκριτής της στην Αθήνα, Ρόμπερτ Στάντλερ. Όπως παρατηρεί ο ανταποκριτής στην...αρχή του δημοσιεύματος με τίτλο «Καπετάνιος στον ελληνικό Τιτανικό», η οικογένεια του Γιώργου Παπανδρέου - η σύζυγός του Αντα και τα ενήλικα παιδιά του Ανδρέας και Μαργαρίτα Έλενα - δεν τον βλέπει και πολύ αφότου εκείνος μετά τις βουλευτικές εκλογές της 4 ης Οκτωβρίου ανέλαβε το «τιμόνι» στην Ελλάδα, και «τρέχει και δεν φτάνει».Ο γνωστός για την αγάπη του στο «τζόκινγκ» Παπανδρέου, κάνει τη χρονιά της επετείου των 2500 χρόνων από τον ιστορικό Μαραθώνιο, τον δικό του, διπλωματικό Μαραθώνιο μεταβαίνοντας από τη μία πρωτεύουσα στην άλλη.
Ο γόνος μιας ιστορικής οικογένειας πολιτικών, είναι μετά τον παππού και τον πατέρα του ο τρίτος Παπανδρέου αρχηγός κυβέρνησης της χώρας του, και έχει πάρει την «άχαρη» εντολή από τους πολίτες, να σώσει την χώρα του από την δυσκολότερη κατάσταση εδώ και δεκαετίες, δηλαδή από ξένα «Hedge funds», από τη διαφθορά στην ίδια τη χώρα, από φοροφυγάδες και από το βουνό χρέους δισεκατομμυρίων που απειλεί να συνθλίψει την Ελλάδα.
Όπως σημειώνεται στη συνέχεια, δεν είναι και τόσο άστοχο που οι γελοιογράφοι τον παρουσιάζουν ως καπετάνιο του Τιτανικού, που πρέπει να κατορθώσει με τους ελιγμούς του τιμονιού να αποφύγει το παγόβουνο που πλησιάζει. Και ο ίδιος ήταν αναγκασμένος, να βγει έξω από το ιδεολογικό πλαίσιο του σοσιαλιστικού κόμματός του, του ΠΑΣΟΚ, και να προχωρήσει σε μη φιλολαϊκά μέτρα, όπως περικοπή των μισθών των υπαλλήλων, πάγωμα των συντάξεων και αυξήσεις φόρων, διότι, εάν αποτύχει, τότε το κρατικό καράβι θα βουλιάξει.
Στο δημοσίευμα παρατίθενται κατόπιν αναλυτικά βιογραφικά στοιχεία του Έλληνα πρωθυπουργού, όπως για τα οκτώ διαφορετικά σχολεία που επισκέφθηκε μέσα στα δώδεκα μαθητικά του χρόνια σε ΗΠΑ, Ελλάδα, Σουηδία και Καναδά, ή για τις πολύπλευρες σπουδές του σε διάσημα πανεπιστήμια.
Σημειώνεται πως, μόνον μετά το τέλος της δικτατορίας ήταν δυνατή η επιστροφή στην πατρίδα του, όπου αναδείχθηκε και κομματικά στο υπό την ηγεσία του πατέρα του, ΠΑΣΟΚ, για να διατελέσει από το 1999 έως το 2004 υπουργός Εξωτερικών και να αναλάβει από το 2006 πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Τη «σκιαγράφηση» του πορτρέτου του Έλληνα πρωθυπουργού, ο ανταποκριτής ολοκληρώνει με το συμπέρασμα, πως οι ακαδημαϊκές ικανότητες του Γιώργου Παπανδρέου είναι αδιαμφισβήτητες, όμως εκείνο από το οποίο ο ίδιος έχει τώρα πολύ μεγαλύτερη ανάγκη είναι εκείνη η ιδιότητα που του αποδίδει ο συγγραφέας αδελφός του, δηλαδή το πείσμα.
