Αναπόφευκτες οι περικοπές στο δημόσιο της Βρετανίας

Από τότε που το Εργατικό Κόμμα κέρδισε τις εκλογές του 1997 στη Βρετανία, ακολουθεί μια πολιτική επέκτασης του κρατικού εργατικού δυναμικού.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι σήμερα να υπάρχουν 6,1 εκατομμύρια εργαζόμενοι υπό κρατική μισθοδοσία, σημειώνοντας μια...αύξηση περίπου 900.000 υπαλλήλων μέσα σε 13 χρόνια.
Οι απολαβές τους θεωρούνται -αν όχι υψηλές- ικανοποιητικές, ενώ η Στατιστική Υπηρεσία της Βρετανίας υπολογίζει πως οι μισθοί του δημοσίου τομέα είναι πλέον υψηλότεροι του ιδιωτικού, με μισθούς της τάξης των 462 στερλινών εβδομαδιαίως έναντι 451 στερλινών για τον ιδιωτικό τομέα. Υψηλότερος είναι και ο ρυθμός αύξησης των μισθών αυτών, με του δημοσίου τομέα να σημειώνει 3,7% έναντι του ιδιωτικού στο μόλις 1,8%.
Εκτός από τις οικονομικές απολαβές, η εργασιακή ασφάλεια και η καταβολή του εφάπαξ κάνουν εύκολα κατανοητό γιατί οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δυσανασχετούν. Παρ' όλα αυτά, στα πάνω από 60 εκλογικά σώματα πάνω από το ένα τρίτο του δυναμικού είναι σε κρατική μισθοδοσία. Η δυσαρέσκεια του ιδιωτικού τομέα εντείνει την ανησυχία των πολιτικών, κρίνοντας την ψήφο των δημοσίων υπαλλήλων καθοριστική.
Ο τελευταίος προϋπολογισμός σκιαγράφησε μια πολιτική προς τη δημοσιονομική σταθερότητα χωρίς όμως να δημοσιεύει κάποια ατομικά όρια εξόδων για κάθε υπηρεσία πέρα από τον ερχόμενο Μάρτιο.
Την ίδια ώρα οι υπηρεσίες σχεδιάζουν την εφαρμογή δρακόντειων μέτρων, ενώ το Εργατικό Κόμμα σχεδιάζει να περικόψει περίπου 37 δισεκατομμύρια στερλίνες από το δημόσιο τομέα μέχρι και το 2014.
Οι περικοπές σε δαπάνες κατασκευής σχολικών συγκροτημάτων και αυτοκινητόδρομων αναμένεται να βοηθήσουν, όμως η ουσιαστική οικονομία απαιτεί «πάγωμα» επιδομάτων και περικοπές στους μισθούς του δημοσίου. Ακόμη όμως και αυτά τα μέτρα εξοικονομούν μόνο 15 δισεκατομμύρια στερλίνες, σύμφωνα με αναλυτές των Financial Times, πολύ λιγότερα από τα μισά όσων χρειάζεται η Βρετανία. Κανένας πολιτικός της Βρετανίας δεν τολμά να παραδεχθεί ότι οι περικοπές στον δημόσιο τομέα της χώρας είναι πλέον αναπόφευκτες.
Το τηλεοπτικό ντιμπέιτ στις 29 Απριλίου είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία να αντικρίσουν την πραγματικότητα, πριν από τις εκλογές τις έκτης Μαΐου. Βάσει όμως της παρούσας οικονομικής κατάστασης της χώρας είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς γιατί να θέλει κάποιο κόμμα να κερδίσει τις φετινές εκλογές.ΑΠΕ.