«Μήπως φτάσαμε στον θάνατο του Βελγίου;»

Στα... χαρακώματα ξανά Φλαμανδοί και Βαλόνοι για τις εκλογικές περιφέρειες στα περίχωρα των Βρυξελλών. Ο εθνικός διχασμός υποδαυλίζεται και από την οικονομική κρίση

«Μήπως φτάσαμε στον θάνατο του Βελγίου;» αναρωτήθηκε ο πολιτικός επιστήμονας Πασκάλ Ντελβίτ στην ηλεκτρονική σελίδα της Le Soir. Ετσι αντέδρασε μαθαίνοντας την παραίτηση του πρωθυπουργού Ιβ Λετέρμ, επειδή οι γαλλόφωνοι Βαλόνοι και οι ολλανδόφωνοι Φλαμανδοί... δεν ανέχονται τη μυρωδιά ο ένας του άλλου ούτε στα περίχωρα των Βρυξελλών!
Οι δύο πλευρές όχι μόνο...διαφωνούν στη χάραξη κάποιων εκλογικών περιφερειών γύρω από την πρωτεύουσα του Βελγίου και της Ευρώπης, αλλά δεν αποδέχονται καν τη μεταδημότευση συμπατριωτών τους από την άλλη γλωσσική ομάδα, για να μην αλλοιωθεί η τοπική «καθαρότητα».

Ετσι ο Φλαμανδός Χριστιανοδημοκράτης υπέβαλε για... τρίτη φορά από το 2008 την παραίτησή του στον βασιλιά Αλβέρτο Β’, καθώς έπαψε να τον στηρίζει το κεντροδεξιό φλαμανδικό κόμμα Open VLD, αφήνοντας την τετρακομματική κυβέρνηση να κρέμεται από μία ψήφο.

Την πρώτη παραίτηση του Λετέρμ (ενός πρωθυπουργού που δεν ήξερε τον... εθνικό ύμνο της χώρας του) ο μονάρχης την απέρριψε και τη δεύτερη την αποδέχθηκε, αναθέτοντας την πρωθυπουργία στον Χέρμαν βαν Ρομπάι, στο τέλος του 2008. Δυστυχώς, όμως, ο «γκρίζος ειρηνοποιός» του Βελγίου έγινε από τις 28 Δεκεμβρίου «αχυρένιος πρωθυπουργός» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφήνοντας την πατρίδα του στη μοίρα της.

Ο βασιλιάς Αλβέρτος Β’ επιφυλάχθηκε να δεχτεί την παραίτηση του 49χρονου Λετέρμ, υποστηρίζοντας ορθά πως «η άκαιρη πολιτική κρίση θα έβλαπτε σοβαρά την οικονομική και κοινωνική ευημερία των Βέλγων, αλλά και τον ρόλο της χώρας στην Ευρώπη». Σε δύο μήνες το Βέλγιο αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ και τυχόν πρόωρες εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν μέσα στον Ιούνιο.

Πιέσεις

Ο βασιλιάς πιέζει τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα των Φλαμανδών και των Βαλόνων «να τα βρουν» για ακόμη μία φορά. Εως πότε όμως θα τα βρίσκουν; «Ολο και περισσότεροι φοβούνται πως η 140χρονη ιστορία του ενωμένου Βελγίου πλησιάζει στο τέλος της», κρίνει το Ρόιτερ, ενώ η γαλλική «Μοντ» διαπιστώνει πως το Βέλγιο είναι «πιο διχασμένο από ποτέ».

Ο εθνικός διχασμός υποδαυλίζεται από την οικονομική και κοινωνική κρίση. Με έλλειμμα στο 5% και χρέος άνω του 100% ως ποσοστό του ΑΕΠ, το Βέλγιο των 10,6 εκατομμυρίων αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ανεργίας και κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Το μόνο στο οποίο συμφώνησαν όλα τα κόμματα ήταν να απαγορεύσουν την μπούρκα, προλαβαίνοντας τον... Σαρκοζί. Ομως κατά τραγική ειρωνεία η χθεσινή ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή ματαιώθηκε λόγω της κυβερνητικής κρίσης. Εως την Πέμπτη θα κριθεί αν τα κυβερνητικά κόμματα θα τα βρουν και στο θέμα των εκλογικών περιφερειών ή αν η χώρα θα βυθιστεί σε ένα διαλυτικό σπιράλ, με συνέπειες και στην ΕΕ.