γράφει η Wall Street Journal:«Το βλέπετε; Είναι κλειδωμένο» φωνάζει αγανακτισμένος ο κύριος Γιώργος Καλάρας, υπάλληλος της ΕΥΔΑΠ. Μένει δίπλα στο στάδιο που κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων φιλοξένησε τους αγώνες ενόργανης γυμναστικής και πινγκ πονγκ. Σήμερα, το στάδιο χωρητικότητας 5,200 ατόμων, έχει γίνει χώρος …ζευγαρώματος ζώων.
Το στάδιο που κόστισε 62 εκατομμυρίων δολάρια πολλοί..πίστευαν ότι θα χρησιμοποιούνταν ως χώρος αναψυχής ενώ οι αξιωματούχοι ονειρευόντουσαν συναυλίες ή μαγαζιά.
Όμως, όπως διαβάζουμε στο δημοσίευμα της Wall Street Journal, μαζί με την Ολυμπιακή φλόγα που έσβησε πριν έξη χρόνια, οι πόρτες έκλεισαν τόσο σε αυτό το στάδιο όσο και σε τριάντα άλλα που είχαν ανοικοδομηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Οι κενοί αυτοί χώροι, πολλοί από τους οποίους κοσμούν την αττική ακτογραμμή, αποτελούν τα απομεινάρια μιας εποχής ακατάσχετης δαπάνης για τους Έλληνες. Έχουν κατασκευαστεί από στάδια για καγιάκ και μπέιζμπολ μέχρι στάδιο για beach βόλεϊ και μαρίνα για σκαφάκια.
Μέσούσης μιας δυσμενέστατης οικονομικής κατάστασης για τη χώρα αλλά και τη διεθνή οικονομία, οι Έλληνες μόνο περήφανοι πλέον δεν αισθάνονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κόστισαν περίπου 7.4 δισεκατομμύρια ευρώ, μικρό ποσό αν το συγκρίνει κανείς με το χρέος της χώρας αλλά σε καμία περίπτωση αμελητέο.
«Οι Ολυμπιακοί έχουν επανέλθει ως θέμα συζήτησης» δηλώνει ο Γιάννης Πυργιώτης, γενικός γραμματέας της Ολυμπιακής Αξιοποίησης. «Είναι σαν ένα γήπεδο το οποίο όλοι χρησιμοποιούν για το δικό τους σκοπό.»
Ο Γιώργος Τζιράλης συνεχίζει το δημοσίευμα, επενδυτής σε τεχνολογικά θέματα το 2007 είχε γράψει μια έκθεση εκθειάζοντας τους χώρους ως «χώρους που βελτιώνουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής, πολύτιμες για την κοινότητα και την οικονομία.» Πλέον έχει αλλάξει γνώμη.
«Εύχομαι να ονομάσετε αυτό το άρθρο η βλακεία των Ολυμπιακών» δήλωσε. Μέσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας έδειχνε προς την πλευρά του Ελληνικού. «Είναι τελείως παράλογο που έξη χρόνια μετά δεν έχει γίνει πάρκο» φώναξε. Το σύμπλεγμα αυτό κτιρίων κόστισε στους φορολογούμενους 213 εκατομμύρια δολάρια και συμπεριλαμβάνει γήπεδο χόκεϊ, μπέιζμπολ και softball αθλήματα που δεν είναι πολύ δημοφιλή στη χώρα. Οι εγκαταστάσεις για κανό και καγιάκ θα γινόντουσαν θαλάσσιο πάρκο. Δεν έγιναν.
Οι υπεύθυνοι για τη διοργάνωση και την διεξαγωγή των Ολυμπιακών πιστεύουν ότι η κριτική αυτή είναι άδικη. Επίσης τονίζουν ότι δεν είναι μόνο η Αθήνα που δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τις Ολυμπιακές της εγκαταστάσεις αλλά και το Πεκίνο δεν έχει ακόμα αποφασίσει τι θα κάνει με το τεράστιο στάδιο που είχε χτίσει για τους Ολυμπιακούς, το επονομαζόμενο και Φωλιά του Πουλιού.
«Οι Ολυμπιακοί είναι εύκολος στόχος αφού δεν μπορούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους» δηλώνει ο κύριος Σπύρος Καπράλος γενικός γραμματέας των Αγώνων που είχε διατελέσει στέλεχος σε υψηλές θέσεις στις επιτροπές των Ολυμπιακών.Το μεγαλύτερο πρόβλημα, κατά τη γνώμη του αλλά και για πολλούς είναι ότι χτίστηκαν πολλές μόνιμες κατασκευές.
Η Ελλάδα είχε καθυστερήσει στην προετοιμασία των Αγώνων – το 2000 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή είχε παροτρύνει τη χώρα να βιαστεί- οπότε δόθηκε σημασία στην περάτωση και τη διεξαγωγή των Αγώνων και όχι στο τι θα συνέβαινε μετά.Δεδομένης της χρονικής πίεσης, ήταν ευκολότερο και πολλές φορές συντομότερο, αλλά πολύ ακριβότερο, να χτίσουν μόνιμες κατασκευές και όχι προσωρινές τονίζει το δημοσίευμα.
Πολλές φορές δεν υπήρχε χρόνος ούτε για τη διεξαγωγή διαγωνισμού, ανεβάζοντας έτσι το κόστος ακόμα περισσότερο. Κανείς δεν σκέφτηκε το μετά συνεχίζει ο κύριος Καπράλος.Οι Αθλητικές Αρχές της χώρας επίσης ήταν υπέρ της κατασκευής μόνιμων κτιρίων θεωρώντας ότι έτσι θα προωθούσαν την συμμετοχή σε αυτά τα σπορ μετά τους Αγώνες. Εκτός από την κωπηλασία, αυτό δεν έχει συμβεί με κανένα άλλο άθλημα.
«Οι Έλληνες προτιμούν το τσιγάρο από την άθληση» εξηγεί ο εικοσιτετράχρονος Γιώργος Κασελάκης.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει δηλώσει ότι εφεξής θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη της, όταν αποφασίζει σχετικά με τις χώρες που θα φιλοξενούν τους Αγώνες, την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων μετά τη λήξη τους. Το Ρίο δεν έχει κάνει τίποτα προς το παρόν (παρόλο που θα φιλοξενήσει τους Αγώνες το 2016) αλλά η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή «ήθελε να γίνουν στην Λατινική Αμερική» δηλώνει ο ιστορικός των Ολυμπιακών Ντέιβιντ Γουαλετσίνσκι.
Ο κύριος Καπράλος, πλέον πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, θεωρεί ότι οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τις πολύ σημαντικές βελτιώσεις που έγιναν στις υποδομές της πόλης, συμπεριλαμβανομένων του μετρό, του ΟΣΑ και την κατασκευή καινούριων αυτοκινητοδρόμων. Τα μέτρα, που κόστισαν πάνω από το μισό του συνολικού κόστους, έχουν μειώσει κατά πολύ την κίνηση στους δρόμους της πόλης.
Μερικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται από τις ομάδες μπάσκετ ή το Badmington, για παραστάσεις και συναυλίες.
Όμως, τα δημοσιονομικά προβλήματα επισκιάζουν οποιαδήποτε επίτευμα και επιτυχία.Σύμφωνα με τον κύριο Πυργιώτη, από τις εγκαταστάσεις χάνονται κάθε χρόνο περίπου 12.3 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Όσοι έχουν νοικιάσει κάποιο χώρο για άλλες χρήσεις, πολλές φορές δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα και δεν πληρώνουν.
«Μπορεί το πρόβλημα να είναι πολιτιστικό» καταλήγει ο πολεοδόμος και αρχιτέκτονας με πτυχίο από το MIT της Αμερικής. «Ο τρόπος συμπεριφοράς μας, μας οδηγεί σε πολύ δύσκολες καταστάσεις από τις οποίες προσπαθούμε εκ των υστέρων να απεμπλακούμε."
*Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα:
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704025304575284841380683082.html
newstime
