“Ηγήσου, ακολούθησε, ή φύγε από τη μέση”Τόμας Πέιν..
Στη ζωή πολλές φορές αρκούν οι καλές προθέσεις ασχέτως του αποτελέσματος. Όμως στο τεντωμένο σκοινί που ισορροπούμε ως έθνος οι προθέσεις δεν αρκούν. Χρειάζονται πράξεις.
Ο πρωθυπουργός αναντίρρητα έχει καλές προθέσεις, ωστόσο συνολικά η κυβερνητική εικόνα είναι θολή:
Η κοινή γνώμη διαγιγνώσκει νυσταλέα αντανακλαστικά και μια μακαριότητα σε πολλές πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, μια μακαριότητα ασυμβίβαστη με την...κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει η χώρα. Αναρωτιέται αν στο Μαξίμου έχουν αντιληφθεί πλήρως ότι έχουμε περάσει ανεπιστρεπτί από τη "Never Never Land" των περασμένων ετών, σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή.
Αποτελεσματικός συντονισμός της κυβέρνησης δεν φαίνεται να υπάρχει, κάποιοι από τους υπουργούς δεν μπορούν, κάποιοι δεν θέλουν, κάποιοι συμπεριφέρονται ωσάν να βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή των παχέων αγελάδων. Πρέπει να πάψει η καντονοποίηση του κυβερνητικού σχήματος, με υπουργούς ποικίλων ταχυτήτων, συμφερόντων και πολιτικής βούλησης.
Τα φορολογικά έσοδα βρίσκονται εκτός στόχων, οι φαρμακευτικές (και όχι μόνο) δαπάνες σε ασφαλιστικά ταμεία – νοσηλευτικά ιδρύματα αυξάνονται μαζί με τις υποσχέσεις για την ανάσχεσή τους, ενώ στα κλειστά επαγγέλματα οι -όποιες-παρεμβάσεις προχωράνε με βήμα σημειωτόν. Την ίδια στιγμή, με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων φαίνεται να προσπαθούμε να προσελκύσουμε στους επενδυτές πουλώντας “φύκια για μεταξωτές κορδέλες” λες και είναι ιθαγενείς.
Δεν υπάρχει πια περίοδος χάριτος. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει τον χειρότερο εχθρό της• τον εαυτό της. Οι τακτικισμοί και οι μάχες οπισθοφυλακών πρέπει να τελειώσουν.
Για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία χρειάζεται συντονισμός, πολιτική τόλμη και φαντασία για τη λήψη μέτρων εξυγίανσης έξω από την πεπατημένη.
Από τη Νever Never Land έχουμε μεταβεί εδώ και καιρό στη Νοw or Never Land, και ο πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει επιτέλους πρωτοβουλίες. Πρέπει να πρωθυπουργεύσει.
Tα ευχολόγια δεν συγκινούν κανέναν, η υψηλή διπλωματία εξάντλησε τη δυναμική της, ήρθε η ώρα της “βρόμικης δουλειάς”.
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δοκιμάζονται ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο. Δεν είναι δυνατόν να το στερηθούν κι αυτό...
Σ.Κάνδιας
Αποτελεσματικός συντονισμός της κυβέρνησης δεν φαίνεται να υπάρχει, κάποιοι από τους υπουργούς δεν μπορούν, κάποιοι δεν θέλουν, κάποιοι συμπεριφέρονται ωσάν να βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή των παχέων αγελάδων. Πρέπει να πάψει η καντονοποίηση του κυβερνητικού σχήματος, με υπουργούς ποικίλων ταχυτήτων, συμφερόντων και πολιτικής βούλησης.
Τα φορολογικά έσοδα βρίσκονται εκτός στόχων, οι φαρμακευτικές (και όχι μόνο) δαπάνες σε ασφαλιστικά ταμεία – νοσηλευτικά ιδρύματα αυξάνονται μαζί με τις υποσχέσεις για την ανάσχεσή τους, ενώ στα κλειστά επαγγέλματα οι -όποιες-παρεμβάσεις προχωράνε με βήμα σημειωτόν. Την ίδια στιγμή, με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων φαίνεται να προσπαθούμε να προσελκύσουμε στους επενδυτές πουλώντας “φύκια για μεταξωτές κορδέλες” λες και είναι ιθαγενείς.
Δεν υπάρχει πια περίοδος χάριτος. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει τον χειρότερο εχθρό της• τον εαυτό της. Οι τακτικισμοί και οι μάχες οπισθοφυλακών πρέπει να τελειώσουν.
Για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία χρειάζεται συντονισμός, πολιτική τόλμη και φαντασία για τη λήψη μέτρων εξυγίανσης έξω από την πεπατημένη.
Από τη Νever Never Land έχουμε μεταβεί εδώ και καιρό στη Νοw or Never Land, και ο πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει επιτέλους πρωτοβουλίες. Πρέπει να πρωθυπουργεύσει.
Tα ευχολόγια δεν συγκινούν κανέναν, η υψηλή διπλωματία εξάντλησε τη δυναμική της, ήρθε η ώρα της “βρόμικης δουλειάς”.
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δοκιμάζονται ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο. Δεν είναι δυνατόν να το στερηθούν κι αυτό...
Σ.Κάνδιας
