Οι ..σοσιαλιστικές προτάσεις του ΔΝΤ στην κυβέρνηση

Η υπόδειξη για φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων γίνεται από εκπρόσωπο του ΔΝΤ προς μια "σοσιαλιστική" κυβέρνηση. Αυτό είναι όντως εντυπωσιακό και πάει παράλληλα με τη μόνιμη κυβερνητική επωδό, που είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής η οποία ποτέ δεν ξεκινάει. Μοιάζει λίγο με θέατρο, αλλά δεν είναι...

Τη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων ζήτησε στις αρχές της εβδομάδας ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στην τρόικα.
Ο ίδιος, που θεωρείται σοβαρός άνθρωπος, εξήγησε ότι δεν μπορεί να...επιβάλλονται διαρκώς φόροι, αλλά, αντίθετα, πρέπει να γίνουν επιτέλους διαρθρωτικές αλλαγές.
Το αστείο είναι ότι λίγες ημέρες νωρίτερα αυξήθηκε ξανά ο ΦΠΑ, κάτι που ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου διέψευδε προεκλογικά ότι θα γίνει. Και εδώ αρχίζουν τα παράξενα και ανεξήγητα.
Η υπόδειξη για φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων γίνεται από εκπρόσωπο του ΔΝΤ προς μια σοσιαλιστική κυβέρνηση. Αυτό είναι όντως εντυπωσιακό και πάει παράλληλα με τη μόνιμη κυβερνητική επωδό, που είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής η οποία ποτέ δεν ξεκινάει. Μοιάζει λίγο με θέατρο, αλλά δεν είναι.
Το ΔΝΤ αποδεικνύεται περισσότερο «σοσιαλιστικό» και κυρίως ουσιαστικό για την επιβίωση της Ελλάδας. Ένα άλλο παράξενο είναι πώς γίνεται να βλέπει και να μας προτείνει το ΔΝΤ τα αυτονόητα, που οι δικοί μας πολιτικοί αδυνατούσαν να καταλάβουν όλα τα προηγούμενα χρόνια! Και η τραγική ειρωνεία: Οι άνθρωποι που για σειρά ετών εξαγόραζαν ψήφους με διορισμούς και άλλα, απεργαζόμενοι τη χρεοκοπία, που ήρθε τελικά, εμφανίζονται τώρα κήνσορες της σωτηρίας της Ελλάδας. Είτε μέσω του μνημονίου είτε εκτός αυτού!
Και στις δύο περιπτώσεις το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν ενδιαφέρονται για τη σωτηρία της χώρας, αλλά για τη δική τους μακροημέρευση.
Ορατό διά γυμνού οφθαλμού είναι ότι εκείνοι που μετέβαλαν τη χώρα σε υπαίθριο καφενείο επιθυμούν ακόμα και σήμερα, την ύστατη ζοφερή ώρα, να παραμείνει η Ελλάδα σε υπανάπτυξη. Η μετάβαση σε μια άλλη κατάσταση θα τους θέσει στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο, καθώς θα φέρουν ως στίγμα τη χρεοκοπία της χώρας, που προκάλεσαν η κακοδιαχείριση και η αδιαφορία να οργανωθεί ένα σοβαρό κράτος.
Έφτασε η Ελλάδα να έχει έναν στους τέσσερις εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και να αδυνατεί να τους πληρώσει. Όχι ότι είχε τα προηγούμενα χρόνια. Απλά, ήταν τα δάνεια που διασφάλιζαν τις αμοιβές τους. Μπορεί πραγματικές ανάγκες να μην υπήρχαν, αλλά δεν είχε και καμία σημασία.
Οι θέσεις εργασίας εξαγόραζαν κομματικό στρατό και ψήφους. Σήμερα κάνουν λόγο για μετατάξεις της τάξεως των 40.000, οι οποίες ακόμα και αν γίνουν δεν πρόκειται να διασφαλίσουν τίποτα αναφορικά με την εύρυθμη λειτουργία του Δημοσίου.
Άνθρωποι σε μια ΔΕΚΟ που δεν παρήγε τίποτα, παρά μόνο ελλείμματα, όπου και να πάνε δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ παραγωγικοί. Εμποτίστηκαν με την αντίληψη που αντιστρατεύεται οτιδήποτε μπορεί να τους ξεβολέψει από μια κατάσταση στην οποία δεν έκαναν τίποτε παρά μόνο πληρώνονταν.
Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια και όλοι γνωρίζουν ότι με τις μετατάξεις ο δημόσιος μηχανισμός δεν πρόκειται να αναβαθμιστεί. Οι μετατάξεις είναι λύση για να μην κάνουν τη δουλειά τους οι πολιτικοί. Επειδή η Ελλάδα έχει πλησιάσει επικίνδυνα το σημείο βρασμού, έντιμο θα ήταν οι πολιτικοί, εκτός από τους εμφύλιους σπαραγμούς, να ασχοληθούν και λίγο με το μέλλον της χώρας, που αφορά τους πολλούς μη προνομιούχους Έλληνες. Σήμερα, γιατί αύριο θα είναι αργά για όλους.
Δ.Γ. Παπαδοκωστόπουλος













isotimia