Από το πεζοδρόμιο και το ρεπορτάζ πολλοί δημοσιογράφοι «μεταπήδησαν» στην αυλή της εξουσίας που –υπό κανονικές συνθήκες- θα έπρεπε να ελέγχουν. Άλλοι πάλι από «εντολοδόχοι» των προβλημάτων της κοινωνίας έγιναν εντολοδόχοι κομμάτων, οικονομικών τραστ, πολιτικών και εν γένει εξουσιών..
Όταν την περασμένη Παρασκευή το βράδυ οι αστυνομικοί συντάκτες των καναλιών, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του Συνδικαλιστικού Οργάνου των δημοσιογράφων, μετέδιδαν τη σύλληψη της γερμανίδας Μάγερ, παρουσιάζοντας τη μητέρα της ως καταζητούμενη τρομοκράτη-μέλος της RAF και τον...πατέρα της ως νεκρό τρομοκράτη, άλλο ένα ενδιαφέρον τρομο-«σίριαλ» ξεκινούσε για την ελληνική τηλεόραση με σαφείς αιχμές για διασυνδέσεις εγχώριων και διεθνών τρομοκρατικών οργανώσεων και… οικογενειακής ευθύνης.
Όταν την επόμενη μέρα το grande σενάριο κατέρρευσε παταγωδώς, κανείς από τους υπεύθυνους διακινητές της πληροφορίας –μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων- δεν είχε το θάρρος να ζητήσει… συγγνώμη που δεν έψαξε, δεν διασταύρωσε την πληροφορία που διοχέτευσε η αστυνομία, δεν ρώτησε και δεν έμαθε ως όφειλε από τη δεοντολογία, προτού τη δημοσιοποιήσει, με αποτέλεσμα να διασυρθεί μία μητέρα και ένας πατέρας. Ψιλά γράμματα.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο φουντώνει η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους δημοσιογράφους. Όλο και περισσότεροι απαξιώνουν το ρόλο των λειτουργών του Τύπου. Όλο και περισσότεροι αναρωτιούνται ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από τη μια ή την άλλη «αποκάλυψη». Από όλο και περισσότερα χείλη ακούγεται το γνωστό «αλήτες, ρουφιάνοι...». Τυχαίο;
Από το πεζοδρόμιο και το ρεπορτάζ πολλοί δημοσιογράφοι «μεταπήδησαν» στην αυλή της εξουσίας που –υπό κανονικές συνθήκες- θα έπρεπε να ελέγχουν.
Άλλοι πάλι από «εντολοδόχοι» των προβλημάτων της κοινωνίας έγιναν εντολοδόχοι κομμάτων, οικονομικών τραστ, πολιτικών και εν γένει εξουσιών.
Κάποιοι ξέχασαν ή δεν διδάχτηκαν ποτέ τη δεοντολογία και διέσυραν ανθρώπους, υπολήψεις κι αξιοπρέπειες. Είναι κι εκείνοι, οι ακριβοπληρωμένοι και προβεβλημένοι, που δεν δίστασαν και δεν διστάζουν να γελοιοποιούν όποιον διεκδικεί κάτι που δεν αρέσει στα πάσης φύσης αφεντικά.
Και στο μέλλον, τι;
Quo vadis, ελληνική δημοσιογραφία;
Η κοινωνία χρειάζεται την πληροφορία, την ενημέρωση.
Ένας καλά ενημερωμένος πολίτης είναι ενεργός πολίτης, συμμετέχει και δρα.
Αντίθετα ο μη ενημερωμένος πολίτης γίνεται ανδρείκελο, άγεται και φέρεται.
Μήπως τελικά αυτόν τον πολίτη θέλουν κάποιοι;
Ζ. Σαπουνά
