Όταν μιλούν τα όπλα.. - Greece-Salonika| Ενημέρωση και Άποψη

NEWSROOM

Post Top Ad

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Όταν μιλούν τα όπλα..


Όταν στους δρόμους κροταλίζουν τα Καλάσνικοφ και χρησιμοποιούνται πολεμικά όπλα ακόμη και για ληστεία περιπτέρου, τότε κάτι πηγαίνει πολύ στραβά .Ειδικά όταν η χώρα βρίσκεται σε ύφεση και τα εισοδήματα , όπως και οι δυνατότητες απασχόλησης καταρρέουν...

Στου Ρέντη είχαμε άλλους δύο αστυνομικούς νεκρούς και δύο βαριά τραυματισμένους.
Εάν συγκεντρώσουμε τις δολοφονίες αστυνομιών , τα...
τελευταία δύο χρόνια θα εκπλαγούμε. Επίσης αν αναλογισθούμε ότι το έγκλημα ποινικό ή πολιτικό , έχουν μέσα από τις φυλακές αποκτήσει σχέση.

Το χειρότερο τα κονδύλια για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια συνεχώς περιορίζονται. Οι συμμορίες λυμαίνονται των πόλεων αλλά και σε ολόκληρη την επαρχία, μαθαίνουμε πρωτόγνωρα φαινόμενα βίας και εγκλήματος κατά της ζωής.

Η νομοθεσία που έχουμε δείχνει εκ των πραγμάτων πεπαλαιωμένη. Ξεπερασμένη από τις συνθήκες. Δίνει την ευχέρεια στον εγκληματία, τον «μακελάρη», να σκοτώσει τον αστυνομικό σε ένα τυχαίο έλεγχο αλλά και σε μια συμπλοκή. Η νομοθεσία αυτή θα πρέπει να αλλάξει. Το προνόμιο θα πρέπει να είναι υπέρ του πολίτη. Το πλεονέκτημα στους δρόμους θα πρέπει να έχουν οι εκπρόσωποι του Νόμου και της Τάξης και όχι οι ποινικοί και οι εγκληματίες.

Το «παιχνίδι» των δρόμων είναι από τη φύση του βίαιο. Οι παρούσες συνθήκες είναι άγνωστες για το παρελθόν της Ελλάδος. Οι άοπλοι κλέφτες δεν υπάρχουν πια. Σε ληστείες με ευτελή λεία, χρησιμοποιείται παράλογη βία. Η απόσταση από τη ζωή στο θάνατο έχει μηδενισθεί. Όλο το σκηνικό θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Αυτός που θα πρέπει να φοβάται για τη ζωή του και να σκέπτεται δύο φορές τι θα κάνει, θα πρέπει να είναι ο εγκληματίας και όχι ο αστυνομικός ή ο πολίτης.

Οι ανόητες ευαισθησίες μιας θολωμένης Αριστεράς αλλά και ο συνδικαλισμός της μιζέριας στα ένστολα σώματα , δεν βοηθούν στο να παραχθεί ένα έννομο αποτέλεσμα. Η ασφάλεια είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, όπως και ο θάνατος για να αντιμετωπίζεται τόσο φαιδρά. Η αστυνομία και η δημόσια τάξη χρειάζεται ιδεολογία για να λειτουργήσει.

Θάρρος και αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση του κακού και την ανασφάλειας που δημιουργείται στους πολίτες. Εκεί έξω νέα παιδιά παίζουν κάθε ώρα τη ζωή τους «κορώνα- γράμματα», για 850 ευρώ. Δεν είναι όλα χρήμα, αλλά και αίσθηση καθήκοντος. Αυτή η αποστολή δεν μπορεί να μείνει, χωρίς στηρίξεις. Δεν μπορεί κάποιοι πάνω από τους σκοτωμένους αστυνομικούς να «τυμβωρυχούν» θεωρητικολογώντας.

Τέλος δεν μπορεί και το νομικό πλαίσιο των ιδιωτικών εταιρειών ασφάλειας, να μείνει στα δεδομένα του παρελθόντος. Θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα πραγματικής φύλαξης προσώπων και εγκαταστάσεων, με επίσημο πιστοποιητικό λειτουργίας και εκπαίδευσης, ούτως ώστε και η Αστυνομία να απαλλαγεί από το βάρος της φύλαξης κάποιων στόχων, αλλά και τα επίπεδα ασφαλείας να πολλαπλασιασθούν, χωρίς δημόσιο κόστος, αφού μάλιστα το εύρος του δημόσιου προϋπολογισμού, συνεχώς περιορίζεται.

Το καμπανάκι του Νόμου, πρέπει να ακουστεί και οι εγκληματικές συμμορίες να μετρήσουν νεκρούς…
M.Tασιoπouλos
Bookmark and Share