Θα θυμάστε την Kαραμανλική ρήση για το απέραντο τρελοκομείο. Ε, κάπως έτσι εμφανίζεται η κατάσταση και αν συνεχιστεί ο παραλογισμός δεν ξέρω πόσοι τελικά θα μείνουμε έξω από το τρελάδικο.
Ας ξεκινήσουμε με τις απαιτήσεις της τρόικας. Για το διάστημα μέχρι το 2015 θέλει να πάρουμε μέτρα 28,5 δισ. ευρώ για να μειωθεί το έλλειμμα από το 10,5% του ΑΕΠ στο 1%.
Αν η οικονομία παρέμενε στάσιμη αυτό με απλά μαθηματικά σημαίνει ότι...μας ζητούν περίπου 6 δισ. ευρώ περισσότερα. Αν, όμως πετύχει το μνημόνιο και από το 2012 υπάρξουν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης, το απαιτούμενο ποσό περιορίζεται κάτω από τα 20 δισ. ευρώ και τα πρόσθετα μέτρα ανέρχονται σε 8,5 δισ.
Επειδή, όμως μία οικονομία που αναπτύσσεται παράγει πρόσθετα έσοδα τα απαιτούμενα μέτρα θα έπρεπε λογικά να είναι λιγότερα.
Επιπλέον αν λάβουμε υπόψη ότι η τρόικα πιέζει σκληρά για πάταξη της φοροδιαφυγής και καλύτερη απόδοση των εισπρακτικών μηχανισμών μπορεί βάσιμα κανείς να υποθέσει ότι τα έσοδα και από αυτό τον τομέα θα είναι περισσότερα.
Αλλά τότε γιατί αυτή η σχιζοφρένεια να μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό και να ζητούν πολύ περισσότερα δυσκολεύοντας όχι μόνο τη ζωή πολιτών και μελών της κυβέρνησης, αλλά και την επιτυχία του μνημονίου; Γιατί δεν μας εμπιστεύονται και θέλουν όχι μαξιλαράκια, αλλά τεράστια μαξιλάρια για να διασφαλίσουν τους στόχους.
Ομως, έτσι δυσκολεύουν την έξοδο από την ύφεση και καθιστούν έωλους τους στόχους. Μύλος δηλαδή...
Άρθρο: Θ.Λυρτσογιάννης,πηγή Ημερησία.