Η Ελλάδα των "κουμπάρων"..
Η Ελλάδα βιώνει τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια τη δικτατορία των λεγόμενων «δημοκρατών».
Στο όνομα της «κοινωνικής συμμετοχής» δόθηκε το δικαίωμα της συνδιοίκησης στους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ.
Στο όνομα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» κατασπαταλήθηκαν πόροι σε επιδόματα προς την προνομιούχο τάξη των κομματικά εγκάθετων.
Στο όνομα της «ισότητας» αλώθηκε ο δημόσιος τομέας από τους πράσινους, έπειτα από τους γαλάζιους και ούτω καθεξής...
Σε μία τηλεοπτική συζήτηση ο Στέφανος Μάνος αναρωτήθηκε το αυτονόητο: Και με ποιόν θα συζητήσει ένας ξένος επενδυτής για την ΔΕΗ, με τον κ. Φωτόπουλο; Ναι, κύριε Μάνο, με τον κ. Φωτόπουλο θα πρέπει να συζητήσει. Όπως και για να επενδύσει σε μία... οποιαδήποτε πόλη αυτή της χώρας θα πρέπει νωρίτερα να έχει κάνει δημόσιες σχέσεις με τον δήμαρχο και τον τοπικό έφορο. Ήταν καίρια η ερώτηση και αν η κυβέρνηση δεν απαντήσει στην πράξη, το παιγνίδι θα πρέπει να το θεωρούμε χαμένο...
Η Ελλάδα βιώνει τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια τη δικτατορία των λεγόμενων «δημοκρατών». Στο όνομα της «κοινωνικής συμμετοχής» δόθηκε το δικαίωμα της συνδιοίκησης στους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ. Στο όνομα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» κατασπαταλήθηκαν πόροι σε επιδόματα προς την προνομιούχο τάξη των κομματικά εγκάθετων. Στο όνομα της «ισότητας» αλώθηκε ο δημόσιος τομέας από τους πράσινους, έπειτα από τους γαλάζιους και ούτω καθεξής. Στο όνομα της δημοκρατίας έχουν στηθεί παραμάγαζα σε κάθε γωνιά της χώρας. Αν δεν πληρώσεις δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου. Αν δεν πάρεις την ευλογία από τον «νονό» δεν μπορείς καν να αναπνεύσεις ελεύθερα.
Μία νέα τάξη ανθρώπων αναρριχήθηκε μετά τη μεταπολίτευση σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας, στην πολιτική και στην οικονομία. Η νέα αυτή τάξη ανθρώπων προσπάθησε να αποκτήσει γρήγορα χρήματα και να εδραιώσει έτσι την εξουσία της. Κάπως έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...
Είναι πράγματα γνωστά και τις συνέπειες τις πληρώνει τώρα το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Κανονικά θα έπρεπε να είναι η υπ΄ αριθμόν ένα προτεραιότητά τους, αλλά δεν είναι. Όχι γιατί δεν ξέρουν τι συμβαίνει, όχι γιατί δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Πολύ απλά, δεν θέλουν. Δεν θέλουν να κτυπήσουν τους δικούς τους ανθρώπους, εκείνους που τους στηρίζουν στην εξουσία. Βλέπετε, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε «ο λαός στην εξουσία» εννοούσε τους δικούς του ανθρώπους στην εξουσία. Αυτή την εξουσία δεν θα την παραδώσουν εύκολα, δεν θα διαλύσουν τους μηχανισμούς που έχουν στήσει εδώ και χρόνια, δεν θα σκοτώσουν την κότα που τους κάνει τα χρυσά αυγά. Και για να μην λέμε μόνο για τον Ανδρέα Παπανδρέου και να είμαστε δίκαιοι, τα ίδια ακριβώς πράγματα έκαναν και οι άλλοι και μάλιστα τα έκαναν σαν να μοιάζουν με κακή αντιγραφή...
Θυμάστε τους «κουμπάρους». Μύτη δεν έχει ανοίξει γι΄ αυτό το σκάνδαλο. Μην μου πείτε ότι ξαφνιαστήκατε τότε, όταν έγινε γνωστή αυτή η ιστορία. Η Ελλάδα είναι γεμάτοι κουμπάρους. Έχουν πιάσει όλα τα «περάσματα» κι έχουν στήσει τα δόκανά τους, αντιγράφοντας το σύστημα «Προκρούστης».
Η τρόικα έχει μία εικόνα για την Ελλάδα κυρίως μέσα από τις συζητήσεις της με τους Έλληνες αξιωματούχους. Όταν ρώτησαν τι φταίει, τους είπαν η φοροδιαφυγή. Δίχως να θέλουμε να πούμε ότι η φοροδιαφυγή δεν είναι σημαντικό πρόβλημα, επισημαίνουμε ότι το κουβάρι ξεκινάει από κάπου αλλού. Θα τους ήταν δύσκολο να πουν αυτή την πτυχή της ιστορίας. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μπορεί και να περάσει μέσα από εννιά, δέκα ή περισσότερα νομοσχέδια μέσα στο χρόνο. Θα έχουν πάντα το άλλοθι ότι τουλάχιστον προσπάθησαν. Το «άλλο» απαιτεί ανθρώπους στην φυλακή και δεν είναι διατεθειμένοι να πυροβολήσουν τα δικά τους παιδιά. Να τα διορίσουν στην Βουλή; Ναι, γι΄ αυτό είναι πρώτοι και καλύτεροι. Όχι, όμως να τα στείλουν στην φυλακή.
Άρθρο: Θ. Μαυρίδης
Πηγή:capital.gr
