Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα απ΄το Σαββατοκύριακο που πέρασε, είναι το πόσο κρίσιμη πλέον θεωρείται η κατάσταση.Μακάρι να το συνειδητοποίησαν επιτέλους και ορισμένα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που βρίσκονται στο δικό τους κόσμο...
Οι υποθέσεις μας σχετικά με το περιεχόμενο των συζητήσεων στη μυστική σύσκεψη της Παρασκευής, μεταξύ του υπουργού οικονομικών της χώρας μας και των Ευρωπαίων ομολόγων του που συμμετέχουν στο G20, στηρίζονται κυρίως σε διαρροές από την ελληνική... πλευρά, αλλά και σε συμπεράσματα που προκύπτουν λογικά από την ανάγνωση των σχετικών σχολίων στο διεθνή τύπο. Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα, είναι πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση. Μακάρι να το συνειδητοποίησαν επιτέλους και ορισμένα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που βρίσκονται στο δικό τους κόσμο.
Εξ όσων μαθαίνουμε και μεταδίδουμε με κάθε επιφύλαξη, συμφωνήθηκε ότι η επιμήκυνση του ιδιωτικού χρέους της Ελλάδας είναι απαραίτητη, αφού η χώρα μας αποκλείεται να βγει στις αγορές το 2012, το υπόλοιπο του δανείου της Τρόικας δεν μπορεί να καλύψει τις ταμειακές της ανάγκες (ούτε καν για φέτος ίσως, λόγω των μεγάλων αποκλίσεων στους στόχους του προϋπολογισμού) και η προοπτική νέου δανείου από τον προσωρινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό, με την εγγύηση των Γερμανών φορολογουμένων και πάλι, βρίσκει αντίθετο το Βερολίνο. Μάλιστα, ορισμένοι ανέμεναν και σχετικές ανακοινώσεις το Σάββατο το μεσημέρι, ώστε να μην περάσει η εβδομάδα μέχρι το Eurogroup της 16ης Μαΐου στο έλεος της φημολογίας και της αβεβαιότητας. Άγνωστο για ποιο λόγο, ανακοινώσεις δεν έγιναν. Ενδεχομένως γιατί δεν υπήρξε οριστική συμφωνία, ή γιατί η άτυπη συνάντηση της Παρασκευής δεν ήταν θεσμική και επομένως θα ήταν άκομψο να προκαταβάλει το Eurogroup.
Η επιμήκυνση του ιδιωτικού χρέους, αν γίνει σε εθελοντική βάση, πιθανότατα δεν θα θεωρηθεί αναδιάρθρωση και τα CDS ενδεχομένως δεν θα πληρωθούν. Οι τίτλοι του ελληνικού δημοσίου που λήγουν το 2012 (ίσως και των επόμενων ετών) θα ανταλλαγούν με άλλους που λήγουν αργότερα, με την εγγύηση της ευρωζώνης (κατά το πρότυπο των ομολόγων Brady). Η ζημιά για τις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα είναι αμελητέα, αλλά θα είναι πολύ μικρότερη από ένα ενδεχόμενο “κούρεμα”. Ασαφές ωστόσο παραμένει το κατά πόσον η λύση αυτή αρκεί για να λυθεί το “ελληνικό ζήτημα”.
Είναι επίσης πολύ πιθανό έως βέβαιο, ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου έφαγε αρκετό “ξύλο” από τους ομολόγους του για την κατάσταση που βρήκε η Τρόικα στην εν εξελίξει αξιολόγησή της. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είτε δεν εφαρμόζονται, είτε εφαρμόζονται τόσο νερωμένες που δεν έχουν κανένα νόημα. Η πολυαναμενόμενη βελτίωση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών παραμένει στα χαρτιά. Οι άχρηστοι φορείς του δημοσίου δεν καταργούνται. Οι μετατάξεις και τα σχέδια αναδιάρθρωσης των ΔΕΚΟ δεν προχωρούν. Εδώ και ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση δεν έχει μαζέψει ούτε ένα ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις. Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ακόμη και για ακίνητα όπως αυτό του Ελληνικού, έχει κολλήσει. Εν ολίγοις, τίποτε δεν λειτουργεί.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου ζήτησε λέει περισσότερο χρόνο προσαρμογής, επικαλούμενος την ύφεση που προκαλούν τα μέτρα του μνημονίου. Για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις όμως, δεν έχει καμία δικαιολογία. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να υπογράψει νέο μνημόνιο (αυτή τη μορφή ίσως θα έχει το Μεσοπρόθεσμο), παρατείνοντας την παραμονή της στον γύψο, έως ότου ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που ανέλαβε. Άγνωστο παραμένει αν το νέο μνημόνιο θα χρηματοδοτηθεί από τον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης της Ευρωζώνης, ο οποίος θα στηθεί οσονούπω και ο οποίος προβλέπει συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών (μέσω της αποδοχής κουρέματος στα ομόλογά τους).
Τώρα, σε ό,τι αφορά το δημοσίευμα του Spiegel, όσοι είχαν την υπομονή να το διαβάσουν ολόκληρο, αντί να μείνουν μόνο στον τίτλο και να αρκεστούν στις υστερικές εθνικιστικές κορώνες των “σχολιαστών” των τηλεοπτικών δελτίωναξίζει να επισημανθούν τα εξής: Το Spiegel είναι ένα πολύ σοβαρό περιοδικό, το οποίο υπερασπίστηκε σθεναρά την Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο απέναντι στις επιθέσεις της Bild και του υπόλοιπου λαϊκιστικού τύπου. Το δημοσίευμα επικαλείται ένα non-paper που κυκλοφορεί από το Γερμανικό υπουργείο οικονομικών και εξηγεί πόσο καταστροφική θα ήταν η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Επί της ουσίας, περιγράφει την προοπτική ενός εφιάλτη. Το non-paper αναμφισβήτητα υπάρχει και τα όσα δραματικά σενάρια περιγράφει πράγματι κινδυνεύουν να γίνουν πραγματικότητα, αν Αθήνα, Βρυξέλλες και Βερολίνο, δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Προφανώς η επιλεκτική διαρροή στο συγκεκριμένο έντυπο για το non-paper και τη μυστική συνάντηση της Παρασκευής, έγινε από το Γερμανικό υπουργείο οικονομικών ώστε να αντιληφθούν οι Γερμανοί φορολογούμενοι πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση και να χωνέψουν ευκολότερα την όποια λύση θα αποφασιστεί.
Για τους Γερμανούς δεν ξέρω αν θα το καταλάβουν.
Για τους Έλληνες είμαι όμως σίγουρος: το non-paper θα πρέπει να σταλεί μεταφρασμένο στον κ. Τσίπρα, την κυρία Μπιρμπίλη, την κυρία Κατσέλη, τον κ. Φωτόπουλο και τα άλλα παιδιά, μήπως και καταλάβουν που μας οδηγούν. Μήπως και αντιληφθούν ότι σε λίγους μόνο μήνες κινδυνεύουμε να μην έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις (ούτε τους δικούς τους βέβαια) και ότι η έξοδος από το ευρώ θα σημάνει επιστροφή στο βιοτικό επίπεδο της δεκαετίας του 1960..
Ν.Mαλεβίτης
