Για ελληνικό αίνιγμα κάνει λόγο η Goldman Sachs στην ανάλυσή της με χθεσινή ημερομηνία, τονίζοντας ότι στις επόμενες εβδομάδες οι Έλληνες αξιωματούχοι και οι πιστωτές της χώρας, θα πρέπει να λάβουν σημαντικές αποφάσεις.
Το background στις συνομιλίες τους θα είναι η τριμηνιαία αναθεώρηση του προγράμματος προσαρμογής από... το ΔΝΤ, εν όψει της τέταρτης δόσης που έχει προγραμματιστεί για τις 30 Μαΐου. Οι επιλογές που έχουν οι policymakers, είναι τρεις. Τροποποίηση του προγράμματος προσαρμογής και παροχή νέων κεφαλαίων στην Ελλάδα, «αγορά χρόνου» μέσω ενός εθελοντικού reprofiling της ωρίμανσης του δημόσιου χρέους, και κήρυξη μη βιώσιμου του ελληνικού χρέους, προχωρώντας σε αναδιάρθρωση. Το που θα τοποθετηθούν οι policymakers μεταξύ των τριών αυτών επιλογών (ή και συνδυασμών τους), είναι αντικείμενο έντονης διαμάχης μεταξύ των επενδυτών.
Όπως επισημαίνει η Goldman Sachs, τόσο η Ελλάδα όσο και οι εταίροι της στην ευρωζώνη, έχουν όφελος εάν φθάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα η χώρα και εάν κατορθώσει να διατηρήσει αυτή τη θέση μεσοπρόθεσμα. Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στην αγορά και οι χορηγοί του δημοσίου τομέα να διασφαλίσουν ότι δεν τροφοδοτούν μη βιώσιμο χρέος. Όπως τονίζει ακόμη, αγοράζοντας στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο ώστε να παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα, απαιτεί και περισσότερα κεφάλαια. Θεωρεί δε πως πρόκειται για πολιτική επιλογή, είτε η διεύρυνση των κεφαλαίων του προγράμματος είτε η διακράτηση για περισσότερο χρόνο των ομολόγων από την πλευρά των πιστωτών.
Καθώς τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια μπορεί να είναι εχθρικά στο να χορηγήσουν περισσότερα κεφάλαια, η διακράτηση από την πλευρά των υφισταμένων μετόχων έχει τα πλεονεκτήματά της (μια επιλογή που έχει αρκετά ιστορικά προηγούμενα). Το ερώτημα της βιωσιμότητας του υπάρχοντος χρέους είναι διαφορετικό,, και περιλαμβάνει τη διανομή πιθανών ζημιών μεταξύ των πιστωτών, της τρέχουσας γενιάς των φορολογούμενων και της επόμενης. «Εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως εάν η Ελλάδα προχωρήσει σε haircut τώρα, έχοντας ταμειακό έλλειμμα, τα κόστη θα είναι μεγαλύτερα από τα οφέλη».
Όπως προσθέτει, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση η χρηματοδότηση για το 2012-2013 πιθανότατα θα χρειαστεί να προέλθει από τους «επίσημους» πιστωτές, και το αντίκτυπο που θα έχει στην ανάπτυξη και στις δεσμεύσεις για βαθιές προσαρμογές, ίσως είναι αρνητικό. Επίσης, το ζήτημα της μετάδοσης δεν μπορεί να αγνοηθεί. Υπάρχει μια μικρή μόνο πιθανότητα ότι τα σοκ από μια ελληνική αναδιάρθρωση θα επηρεάσουν σημαντικά μεγαλύτερες χώρες, όπως η Ισπανία, που ήδη προσπαθεί να φτιάξει το πρόβλημα με τον τραπεζικό της κλάδο.
«Αλλά εάν η Ισπανία αντιμετώπιζε πιέσεις, τα διαθέσιμα κεφάλαια διάσωσης θα αποδεικνυόταν ανεπαρκή. Η μονάδα διαχείρισης ρίσκου θα πρέπει να συμπεριλάβει εγκαίρως και αυτό το ζήτημα», σχολιάζει η Goldman Sachs.
Προσθέτει ακόμη πως στο πιο εύλογο μακροοικονομικό σενάριο, το ελληνικό χρέος θα πρέπει να μειωθεί, καθώς είναι δύσκολο η Ελλάδα να κατορθώσει (ή να θελήσει) να διατηρήσει αυτό το σύστημα bond rollover που είχε και πριν από την κρίση.
Το επίπεδο στο οποίο θα σταθεροποιηθεί η ανάπτυξη του ελληνικού ΑΕΠ και η δημοσιονομική της θέση στα επόμενα χρόνια, θα επιτρέψει στις αρχές και στους επενδυτές να αποκτήσουν καλύτερη κρίση για την ικανότητα της χρέους της χώρας.
πηγή capital.gr
