- Η περιβόητη δεξαμενή σκέψης (think-tank) Brookings Institution, που φημίζεται για τις σχέσεις της με το Λευκό Οίκο, εξέδωσε δυο αναλύσεις σχετικά με την Ελλάδα σε διάστημα ελαχίστων ημερών...
- Τι γράφει.
Τώρα, η αμερικανική ανάμιξη - η οποία, όπως αναφέρουν στις Βρυξέλλες, υπαγορεύεται καθαρά από το συμφέρον που έχει η Ουάσιγκτον να υπάρχει σταθερότητα στην ευρωζώνη, να μη σημειώνει πτώση το ευρώ και να μην πυροδοτηθεί μια νέα διεθνής οικονομική κρίση εξ αφορμής της ελληνικής υπόθεσης - επιβεβαιώνεται και με έναν ακόμη τρόπο: η γνωστή δεξαμενή σκέψης (think-tank) Brookings Institution, που φημίζεται για τις σχέσεις της με το Λευκό Οίκο ανεξαρτήτως εάν ο πρόεδρος είναι Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικανός, εξέδωσε δυο αναλύσεις σχετικά με την Ελλάδα σε διάστημα ελαχίστων ημερών. Στην πρώτη, με ημερομηνία 17 Ιουνίου, αναφέρεται στα κοινά συμφέροντα των κ.κ. Παπανδρέου και Ομπάμα - και φέρει το εύγλωττο τίτλο ¨Ο συνεταίρος του Ομπάμα στην Αθήνα¨. Στη δεύτερη, με ημερομηνία 29 Ιουνίου, γίνεται ανάλυση της κατάστασης μετά την ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και φέρει τον τίτλο ¨Γιατί οι Έλληνες είναι Θυμωμένοι, Φοβισμένοι και Παγιδευμένοι¨.
Κι οι δυο αναλύσεις υπογράφονται από τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ιδρύματος, Ουίλιαμ Ανθόλις - ενώ τα στελέχη του εν λόγω Ινστιτούτου αποτελούν τακτικούς καλεσμένους στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και στα διεθνή - κυρίως στο Bloomberg και το BBC.
Στην ανάλυση για τη σχέση Παπανδρέου - Ομπάμα, ο κ. Ανθόλις αναφέρει πως ¨η μοίρα του προέδρου Ομπάμα μπορεί να εξαρτάται, εν μέρει, από τον ομόλογό του στην Αθήνα¨. Οπως εξηγεί, πριν από ένα χρόνο, η αμερικανική οικονομία ήταν έτοιμη να πάρει το δρόμο της ανάκαμψης - αλλά συνάντησε το εμπόδιο της πρώτης κρίσης δημοσίου χρέους της Ελλάδας. Και τώρα, η υπόθεση επαναλαμβάνεται. ¨θα έπρεπε να εκπλαγούμε ελάχιστα, ως εκ τούτου, που κατά πάσα πιθανότητα ο Ελληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται σε ταχύρυθμη κλήση στο τηλέφωνο του Λευκού Οίκου¨, γράφει χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, ο συντάκτης αναφέρεται στους δεσμούς του κ. Παπανδρέου με τις ΗΠΑ, στις σχετικές σπουδές του και στις άριστες σχέσεις του με στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης, λόγω της θητείας του ως υπουργού Εξωτερικών.
Για το συντάκτη οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές μεταξύ των δυο ηγετών - κι οι δυο εξελέγησαν με το σύνθημα της ¨ελπίδας¨, παραλαμβάνοντας από συντηρητικές κυβερνήσεις που είχαν ρίξει τις χώρες τους στην ύφεση κι είχαν συσσωρεύσει τεράστια χρέη. Κι οι δυο έπρεπε να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της περικοπής των ελλειμμάτων και της υλοποίησης διαρθρωτικών αλλαγών. Κι οι δυο, μολονότι ανήκοντες στην κεντροαριστερά, είναι αντιμέτωποι με την αναμόρφωση του κοινωνικού συστήματος και με περικοπές σε αυτόν τον τομέα - την ίδια ώρα που αντιμετωπίζουν υψηλή ανεργία. Κι οι δυο έδειξαν από την αρχή πολιτικό θάρρος. Όμως - όπως αναφέρει - κι οι δυο άρχισαν να χάνουν την επαφή τους με την κοινή γνώμη, ενδεχομένως διότι υπήρξαν πολύ επαγγελματίες και δε μπόρεσαν να μεταφέρουν στον κόσμο το μήνυμά τους. Επιπλέον, ουδείς εκ των δυο έχει τη συμπαράσταση των πολιτικών του αντιπάλων - ανεξαρτήτως του ποιός ευθύνεται για αυτό.
Κι ο διευθυντής του Brookings καταλήγει: ¨Γιατί έχουν σημασία όλα αυτά; Διότι ο Παπανδρέου κι ο Ομπάμα χρειάζονται ο ένας τον άλλο. Ο Ομπάμα χρειάζεται τον Παπανδρέου για να ηρεμήσει τις διεθνείς αγορές, εφαρμόζοντας ένα βιώσιμο σχέδιο για τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας. Δε μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάκαμψη στις ΗΠΑ όσο οι αγορές είναι εξαιρετικά αβέβαιες για τη μοίρα του δεύτερου σε σημασία νομίσματος στον κόσμο. Κι ο Παπανδρέου χρειάζεται τον Ομπάμα, διότι μια αμερικανική στήριξη - και μερικές φορές πίεση - υπήρξε ουσιαστική για την υποστήριξη του ΔΝΤ και της Ένωσης, που απαιτείται για να ξεπεραστεί η κρίση...
Η δεύτερη ανάλυση
Στο έτερο κείμενο, ο συντάκτης αναφέρεται στις αντιδράσεις των πολιτών για τα μέτρα λιτότητας - και στη συνέχεια έρχεται στην Ευρώπη: ¨...η Ευρώπη έχει κουραστεί να βοηθά την Ελλάδα, έχοντας κάνει το ίδιο ήδη μια φορά. Στην ολλανδία και τη Φιλανδία, εθνικιστικά κόμματα έχουν ζητήσει ακόμη και την εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ, οργισμένα διότι οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις τους είπαν ψέμματα για το ύψος του ελλείμματος. Αυτό το χρέος επέτρεψε στην Ελλάδα να εκτοξεύσει το μισθολογικό κόστος του δημοσίου τομέα, με περισσότερους από έναν στους πέντε Ελληνες απασχολούμενους να εργάζεται στο στενό ή ευρύτερο δημόσιο τομέα¨.
¨Όμως - συνεχίζει ο κ. Ανθόλις - αυτό το χρέος επέτρεψε επίσης στην Ελλάδα να εξαπολυθεί σε ένα όργιο αγορών σε ευρωπαϊκά αγαθά. Οι Έλληνες κατασκεύασαν νέους αυτοκινητόδρομους και μετρό και λεωφορεία με φυσικό αέριο, για να μην μιλήσουμε για ακριβό στρατιωτικό υλικό - κατά μεγάλο μέρος εισαγόμενο από βορειοευρωπαϊκές χώρες και εργολάβους¨.
Τα συσωρευμένα απλήρωτα χρέη της Ελλάδας οφείλονται, σε μεγάλο βαθμό, σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Εάν η Ελλάδα δεν καταβάλει αυτές τις πληρωμές, οι τράπεζες της Ευρώπης θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Οπότε η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια επιλογή - να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της ώστε να κάνει αυτές τις πληρωμές ή να αρνηθεί να πληρώσει και να θέσει σε κίνδυνο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης¨.
¨Η ελληνική κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου μέχρι τώρα έχει ως επί το πλείστον κάνει το σωστό πράγμα¨, υποστηρίζει ο συντάκτης, σημειώνοντας και την έγκριση του μεσοπρόθεσμου από το κοινοβούλιο.
Εν τούτοις - σημειώνει - ¨πολλοί έξωθεν παρατηρητές (κι αρκετοί εντός) αμφιβάλλουν πως η λιτότητα θα παράξει αρκετά έσοδα για να επαρκέσουν για την πληρωμή των χρεών μακροπρόθεσμα. Χωρίς βιώσιμη ανάπτυξη, είναι δύσκολο για τους περισσότερους ξένους οικονομικούς αναλυτές να αντιληφθούν πώς οι Έλληνες θα βρεθούν με το ρευστό που απαιτείται για τις πληρωμές των χρεών τους¨.
Ο αναλυτής του Brookings εμφανίζεται να δικαιολογεί πλήρως την οργή των Ελλήνων για τη λιτότητα που υφίστανται και την ανασφάλεια που νοιώθουν. ¨Πολλοί Έλληνες είναι διατεθειμένοι να κάνουν στάση πληρωμών μέχρις ότου η Ευρώπη επεξεργαστεί περισσότερα δάνεια ή ίσως αναπτυξιακά πακέτα¨, διότι ¨γνωρίζουν πως η Ευρώπη φοβάται μια χρεοκοπία¨.
Όμως, σύμφωνα με τον κ. Ανθόλις, ¨αυτό που δεν κατανοούν αυτοί οι Έλληνες είναι πως ο τρόπος που κρατούν όμηρο την Ευρώπη είναι απειλώντας να αυτοκτονήσουν¨. Κι αναφέρει χαρακτηριστικά πως οι μεγαλύτεροι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων είναι οι ελληνικές τράπεζες, που εάν χρεοκοπήσουν θα συμπαρασύρουν τις καταθέσεις κάθε Έλληνα, ενώ θα χαθεί και κάθε εμπιστοσύνη προς τις ελληνικές επιχειρήσεις. Πολλά από τα κέρδη των 25 ετών παραμονής στην Ένωση θα εξανεμιστούν, περιλαμβανομένης της μετατροπής της Ελλάδας από τριτοκοσμική οικονομία σε σύγχρονη - με όλα της τα ελαττώματα.
Για τον αναλυτή του Brookings, η κρίση θα τελειώσει όταν οι πολιτικοί και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αναλάβουν από κοινού τις ευθύνες τους, γεγονός που απαιτεί ¨από κοινού θυσίες κι από κοινού προσήλωση στη μεταρρύθμιση. Οταν οι πολιτικοί αντιμετωπίσουν την αλήθεια της τραγωδίας που αντιμετωπίζουν, όλοι επιτέλους θα βάλουν κάτω το πιστόλι¨.
