Eίναι πασιφανές ότι το δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση είναι περισσότερο προσπάθεια αποφυγής των πρόωρων εκλογών και παραμονής στην εξουσία, σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης, παρά οτιδήποτε άλλο.
Όμως, είναι μια απόφαση που ενέχει μεγάλα ρίσκα για τη χώρα, σε μια κρίσιμη περίοδο, όπως υπαγορεύουν η κοινή λογική και η ιστορική εμπειρία..
Tελικά, θα πρέπει να ακούμε τους ..insiders. Είχαμε αναφέρει πριν από λίγο καιρό, όταν η κυρίαρχη άποψη ήθελε ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου να πηγαίνει σε πρόωρες εκλογές μετά την επίτευξη της νέας συμφωνίας με την... Ε.Ε. για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, ότι οι insiders διαφωνούσαν, ισχυριζόμενοι ότι ο κ. Παπανδρέου δεν είχε τέτοια πρόθεση.
Οι ίδιοι παρατηρούσαν ότι ο πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος τις τελευταίες εβδομάδες ή, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, τελούσε υπό καθεστώς πανικού καθώς αναζητούσε κάποια διέξοδο.
Τα χθεσινά γεγονότα μάλλον τους δικαιώνουν.
Κι αυτό γιατί είναι πασιφανές ότι το δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση είναι περισσότερο προσπάθεια αποφυγής των πρόωρων εκλογών και παραμονής στην εξουσία, σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης, παρά οτιδήποτε άλλο.
Όμως, είναι μια απόφαση που ενέχει μεγάλα ρίσκα για τη χώρα, σε μια κρίσιμη περίοδο, όπως υπαγορεύουν η κοινή λογική και η ιστορική εμπειρία.
Κατ’ αρχάς στο εσωτερικό.
Το χρονικό διάστημα των δύο και πλέον μηνών που απομένει μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου όπου τοποθετείται το δημοψήφισμα είναι μεγάλο για μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου τα φαινόμενα παραλυσίας στον κρατικό μηχανισμό κάνουν συνήθως την εμφάνισή τους σε τέτοιες περιπτώσεις.
Αν σε αυτά προστεθεί η ιδιότυπη λευκή απεργία πολλών δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι διαμαρτύρονται με αυτόν τον τρόπο για τις περικοπές των αποδοχών τους, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι οδυνηρό για μια χώρα που προσπαθεί να μαζέψει όσους περισσότερους φόρους γίνεται για να περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Ποιος, αλήθεια, πιστεύει ότι το κράτος θα συλλέξει τους ίδιους φόρους με πριν από την έκτακτη εισφορά και το τέλος στα ακίνητα, όταν αναμένεται δημοψήφισμα τον Ιανουάριο;
Όμως, δεν είναι μόνο οι φόροι.
Το δημοψήφισμα εντείνει την αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας, αφού έμμεσα ή άμεσα τίθεται θέμα της παραμονής ή όχι της χώρας στην ευρωζώνη.
Θα ήταν, λοιπόν, ευχάριστη έκπληξη αν οι καταθέσεις δεν εμφάνιζαν αξιόλογη μεταβολή μετά τη χθεσινή διακήρυξη του πρωθυπουργού.
Εκτός από το εσωτερικό, υπάρχει επίσης το εξωτερικό.
Θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι τα περί δημοψηφίσματος για τη νέα δανειακή σύμβαση δεν θα αρέσουν καθόλου στις Βρυξέλλες ούτε σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όσο κι αν η μη ανάμιξη στα εσωτερικά μιας άλλης χώρας επιτάσσει διακριτική στάση από μέρους τους.
Άλλωστε, δεν είναι συνηθισμένο ο πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας να συμφωνεί με τους εταίρους του σε Σύνοδο Κορυφής για ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας, όπως το δεύτερο πακέτο στήριξης, και λίγες μέρες αργότερα να ανακοινώνει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή μη ουσιαστικά των συμφωνηθέντων από τον λαό.
Δεν το κάνει γιατί αφενός τίθεται θέμα αξιοπιστίας του ιδίου και αφετέρου γιατί διακινδυνεύει να μην ψηφιστεί η νέα συμφωνία από τα κοινοβούλια κάποιων χωρών-μελών σε περίπτωση όπου χρειαστεί να επαναληφθεί η διαδικασία.
Αν όμως υποθέσουμε ότι οι πολιτικοί μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις αγορές με τις οποίες οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού δεν δείχνουν να έχουν καλή σχέση.
Αναφερόμαστε ειδικότερα στη συμμετοχή των ιδιωτών στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με κούρεμα 50%, γνωστή ως PSI.
Το PSI θα πρέπει να ολοκληρωθεί επιτυχώς για να υπάρξει επιπρόσθετη χρηματοδότηση της χώρας την περίοδο 2012 - 2014 από το EFSF, το ΔΝΤ και τις χώρες την ευρωζώνης.
Για να συμβεί κάτι τέτοιο η Ελλάδα θα πρέπει να υποβάλει πρόταση στους ομολογιούχους για την ανταλλαγή των ομολόγων, η οποία θα πρέπει να έχει γίνει αποδεκτή μέχρι τα τέλη του 2011, για να ακολουθήσει η ανταλλαγή σε κάποιο σημείο στις αρχές του 2012.
Είναι όμως σαφές μετά την απόφαση του κ. Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ότι η πρόταση για την ανταλλαγή ομολόγων βασίζεται στην προϋπόθεση ότι ο ελληνικός λαός θα ψηφίσει ΝΑΙ τον Ιανουάριο.
Όμως, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι δεδομένο και ως εκ τούτου γεννάται ένα άλλο ερώτημα:
Τι θα σημαίνει για τους ομολογιούχους αν ο λαός ψηφίσει ΟΧΙ;
Είναι λογικό να επιθυμεί ένας ομολογιούχος να δει πρώτα το αποτέλεσμα του ελληνικού δημοψηφίσματος και μετά να αποφασίσει.
Όμως, κάτι τέτοιο θα καθυστερούσε την εκταμίευση ποσών από το δεύτερο πακέτο στήριξης, αφού η υλοποίηση του PSI είναι μέρος της χρηματοδότησης της χώρας.
Κοντολογίς, το δημοψήφισμα βάζει έναν ακόμη παράγοντα αβεβαιότητας στην ελληνική εξίσωση και συνιστά δυνητική απειλή για το PSI.
Είναι προφανές ότι ο τελευταίος λόγος ανήκει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παπούλια.
Ο τελευταίος θα μπορούσε να μην επιτρέψει το δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση, αφού αποτελεί πηγή αβεβαιότητας για τη χώρα, σε μια κρίσιμη περίοδο, επικαλούμενος συνταγματικούς λόγους, αλλά υπενθυμίζοντας ακόμα μία φορά ότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται για 4 χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, αν η κυβέρνηση δεν αντέχει να σηκώνει το βάρος της δημοσιονομικής και μεταρρυθμιστικής προσαρμογής, θα πρέπει να κάνει εκείνο που είναι σωστό για τη χώρα.
Όμως, υπάρχει κάτι ακόμη που ισχυρίζονται οι insiders.
Έτσι και αποφασίσει κάτι ο πρωθυπουργός, δύσκολα αλλάζει άποψη.
Dr. Money
