Καταφέραμε το αδιανόητο.
Να μετατρέψουμε το πρόβλημά μας, από πρόβλημα χρέους μιας χώρας, σε πρόβλημα επιβίωσης της Ζώνης του ευρώ.
Με άλλα λόγια, κάναμε ασύμβατη τη λύση του ελληνικού προβλήματος, με τα συμφέροντα των χωρών της Ευρωζώνης!
O χρόνος μετράει αντίστροφα και τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά. Η χώρα είναι εκτεθειμένη σε μεγάλο κίνδυνο, έρμαιο στις διαθέσεις και τα συμφέροντα των δανειστών της.
Οι ατυχείς χειρισμοί του Γιώργου Παπανδρέου, με αποκορύφωμα την... παράλογη ιδέα του δημοψηφίσματος, έχουν φέρει στο προσκήνιο τα χειρότερα σενάρια. Καταφέραμε το αδιανόητο. Να μετατρέψουμε το πρόβλημά μας, από πρόβλημα χρέους μιας χώρας, σε πρόβλημα επιβίωσης της Ζώνης του ευρώ.
Με άλλα λόγια, κάναμε ασύμβατη τη λύση του ελληνικού προβλήματος, με τα συμφέροντα των χωρών της Ευρωζώνης! Είναι χαρακτηριστική η δήλωση της Μέρκελ στους G20: «Μας ενδιαφέρει το νόμισμα, όχι η Ελλάδα». Η κλίμακα του προβλήματος και οι προτεραιότητες αλλάζουν και το ενδιαφέρον τους επικεντρώνει στον κίνδυνο η κρίση να κτυπήσει την καρδιά της Ευρωζώνης. Το μέλημά τους από εδώ και πέρα δεν είναι η ανεξέλεγκτη ελληνική χρεοκοπία. Αυτή προεξοφλήθηκε ήδη και προετοιμάζονται να ζήσουν χωρίς εμάς, όπως επισήμως δηλώνεται δεξιά και αριστερά από κορυφαίους κοινοτικούς παράγοντες. Άλλωστε, η προεργασία, ιδίως σε ό,τι αφορά το τραπεζικό τους σύστημα, είχε ξεκινήσει από καιρό. Απλώς, περίμεναν την ευκαιρία που τους δώσαμε!
Στη διεθνή διπλωματία τα παιχνίδια και οι ελιγμοί επιτρέπονται, όταν είναι σε αποδεκτά πλαίσια και σύμφωνα με τους κανόνες που επιβάλλουν οι περιστάσεις. Πρέπει, αν αποφασίσεις να ρισκάρεις, να έχεις λύση και για το κακό σενάριο. Αποδείχθηκε πως ούτε πλάνο Β υπήρχε, ούτε στοιχειώδης σχεδιασμός. Αντίθετα, απωλέσαμε και το τελευταίο ψήγμα σοβαρότητας και αξιοπιστίας. Θα άξιζε, κάποια στιγμή, να μιλήσουν κορυφαίοι υπουργοί για την ιταμή και προσβλητική συμπεριφορά που αντιμετώπιζαν από συναδέλφους τους άλλων χωρών, για να γίνει αντιληπτό το εχθρικό κλίμα για τη χώρα μας, στους κόλπους της Ε.Ε. Και όλα αυτά, πριν ακόμη συμβούν όσα δραματικά συνέβησαν εσχάτως.
Είναι εκτός λογικής ο πρωθυπουργός της χώρας, να διαψεύδεται δημοσίως, και μάλιστα με απαξιωτικό ύφος, από αυτούς που ζητάμε να μας σώσουν. Το ότι ο πολιτικός κόσμος είχε τη διαβεβαίωσή του, πως οι εταίροι μας είχαν ενημερωθεί για το δημοψήφισμα, κάτι που αποδείχθηκε αναληθές, θα ήταν αρκετό σε κανονικές συνθήκες να τον οδηγήσει να εκπέσει του αξιώματός του. Αυτό και μόνο κάνει απαγορευτική, από εδώ και πέρα, οποιαδήποτε παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια.
Ο αντικαταστάτης του, όποιος και αν είναι, έχει πολύ δύσκολο έργο εμπρός του. Πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή. Να αποδείξει πρώτα απ’ όλα πως δεν κατεργάρης! Να αποκαταστήσει την ανύπαρκτη σήμερα αξιοπιστία μας. Για να το πετύχει, δεν αρκεί μόνο το κύρος του, η σοβαρότητα και η αναγνώρισή του. Πρωτίστως, πρέπει να διαθέτει την ισχυρή εξουσιοδότηση από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Αν δεν εξασφαλιστεί αυτή η προϋπόθεση, το παιχνίδι είναι χαμένο διά παντός. Δεν υπάρχει χρόνος ούτε για πολιτικά παιχνίδια, ούτε περιθώρια για υστερόβουλες σκέψεις.
Τ.Σπηλιόπουλος
