Το καθοριστικό 2012..

Τα προγνωστικά λένε ότι το 2012 θα είναι είναι ένα πολύ δύσκολο έτος, ίσως δυσκολότερο και από το 2011, αν αυτό είναι δυνατόν.
Υποτίθεται ότι αν όλα πάνε ομαλά, η ύφεση θα συνεχιστεί, τα μέτρα θα είναι οπωσδήποτε επώδυνα γιατί κοντά στις εκκρεμότητες του 2011, θα προστεθεί και το νέο μνημόνιο που θα συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση, στο πλαίσιο της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου.
Γενικά θα δούμε τον Χριστό φαντάρο και θα πούμε τον δεσπότη Παναγιώτη (που λένε..).

Από την άλλη πλευρά, το 2012, ίσως αποδειχθεί και έτος... αφετηρίας για μία ανάκαμψη, εννοώντας ότι θα πιάσουμε πάτο και... μετά θα αρχίσουμε να βλέπουμε δειλά-δειλά και σταδιακά το φως. Προϋπόθεση βέβαια ότι θα μείνουμε στο ευρώ, ότι θα υλοποιηθούν το ΠΣΙ (δεν αποκλείεται τελικά να είναι ακόμη μεγαλύτερο από 50%) και η δανειακή σύμβαση, ότι κατά τον Μάρτιο-Απρίλιο θα πάρουμε τα 89 δις ευρώ από τα 130 για να πληρωθούν ομόλογα που λήγουν, ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου, μισθοί, συντάξεις και να δοθούν κεφάλαια στις τράπεζες. Παράλληλα, να αρχίσουν τα μεγάλα έργα για να τρέξει χρήμα από το ΕΣΠΑ και να πουληθούν κάποια περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου.

Και με την καλή και με την κακή έννοια είναι φανερό ότι το 2012 θα είναι εντελώς καθοριστικό για τη μοίρα μας. Το πόσο καθοριστικό θα είναι θα το διαπιστώσουμε ίσως σχετικά σύντομα, μετά την επάνοδο της Τρόϊκας στις 16 Ιανουαρίου, το χρονοδιάγραμμα που θα θέσει για την υλοποίηση των προϋποθέσεων προκειμένου να εκταμιευθούν τα 89 δις και φυσικά τη δική μας ανταπόκριση. Αν πάρουμε τελικά, αλλά έγκαιρα, τα 89 δις θα σημαίνει ότι οι ευρωπαίοι μας θέλουν ακόμη κοντά τους, γιατί αλλιώς δεν θα τα δώσουν. Τα λεφτά είναι πάρα πολλά για να τα δώσουν, αν στα σχέδια τους είναι να εκβραστεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη και να επιστρέψει στη δραχμή. Αρκεί να μην το κάνουμε Κούγκι μόνοι μας, γιατί τέτοιες διαθέσεις υπάρχουν από πολλές πλευρές και είναι ορατές.

Φυσικά, αναγκαία συνθήκη για να τα βγάλουμε πέρα το 2012, πέρα από τη δική μας απόφαση και τη βούληση των ξένων, είναι η επιβίωση του ευρώ. Οι προβλέψεις των ειδικών είναι αντικρουόμενες και πάρα πολλά εξαρτώνται από τις αγορές και τη Γερμανία. Ως Ελλάδα και πολιτικό σύστημα δεν έχουμε οποιαδήποτε δυνατότητα να επηρεάσουμε το Βερολίνο ή τις αγορές και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο λέει παραμύθια. Όπως και όποιος νομίζει ότι γυρίζοντας στη δραχμή, θα ανακουφιστούμε. Αν το ευρώ καταρρεύσει, ο καθένας θα είναι μόνος του και ο σώζων εαυτώ σωθήτω. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι κρατηθούμε στην Ευρωζώνη και να προσευχόμαστε να ξεπεράσει την κρίση του το ευρώ. Αμήν!

Άγγελος Στάγκος