«Καβούρια» έχουν στις τσέπες τους οι ευρωπαίοι ηγέτες που ενώ βλέπουν ότι η κρίση χρέους διογκώνονται, κανείς δε θέλει ουσιαστικά να συνεισφέρει στην ενδυνάμωση των μηχανισμών στήριξης, στη παροχή ρευστότητας στις ευρωπαϊκές τράπεζες και η ειδικά η Γερμανία αντιτίθεται στην ανάληψη μεγαλύτερου ρόλου από την ΕΚΤ.
Αποτέλεσμα: οι οίκοι αξιολόγησης βγάζουν το... ένα απειλητικό φιρμάνι μετά το άλλο. Ο Οίκος Moody’s υποβάθμισε κατά δύο βαθμίδες την πιστοληπτική ικανότητα του Βελγίου. Ο οίκος Fitch απειλεί με υποβάθμιση τη Γαλλία, χαρακτηρίζοντας αρνητική από σταθερή την προοπτική για τη οικονομία της, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χάσει τα 3Α της αξιολόγησής της εντός των επόμενων δύο ετών και βάζει στον προθάλαμο των υποβαθμίσεων, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία το Βέλγιο τη Σλοβενία και την Κύπρο.
Εκκρεμεί παράλληλα η «καμπάνα» του οίκου S&P, που εξετάζει το αν η Γαλλία μπορεί να διατηρήσει τα 3Α της αξιολόγησής της. Ο οίκος Fitch τόνισε πως δεν βλέπει συνολική λύση στην κρίση χρέους στην απόφαση της 9ης Δεκεμβρίου.
Κι ενώ ο κόσμος χάνεται, η Γαλλία και η Βρετανία συνεχίζουν να αλληλοκατηγορούνται μετά την άρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον να συνυπογράψει το γερμανογαλλικής εμπνεύσεως σύμφωνο διακυβέρνησης της 9ης Δεκεμβρίου, κι ας τηλεφώνησε ο πρωθυπουργός Φιγιόν στον βρετανό αντιπρόεδρο Νικ Κλεγκ για να χαμηλώσουν οι τόνοι.
Πολύς λόγος γίνεται για το σύμφωνο διακυβέρνησης που όμως τίθεται υπό αμφισβήτηση ακόμη και από το μελλοντικό πρόεδρο της Γαλλίας, αν ληφθούν υπ όψιν οι δημοσκοπήσεις, το σοσιαλιστή υποψήφιο Φρανσουά Ολάντ, που δηλώνει ότι θα το επαναδιαπραγματευθεί: «Δεν ξέρω αν αυτή η συμφωνία θα επικυρωθεί τον Μάιο, δεν γνωρίζω καν αν θα επικυρωθεί τελικά. Αλλά πρέπει να πω το γαλλικό λαό το τι θα κάνω, ώστε η Ευρώπη να μην είναι μόνο για τον έλεγχο του προϋπολογισμού, ακόμη και αν αυτό είναι απαραίτητο. Η Ευρώπη αξίζει περισσότερα. Για να βγούμε από αυτή την κρίση η Ευρώπη χρειάζεται τα μέσα τα οποία είναι πολύ πιο ισχυρά από τα σημερινά. Θα χρειαστεί επίσης να οριστεί καλύτερα ο ρόλος της ΕΚΤ και θα χρειαστούμε πολιτικές ανάπτυξης που δεν βλέπουμε αυτή τη στιγμή».
Ο Γιούργκεν Σταρκ αποκαλύπτει για πρώτη φορά ότι ο λόγος που παραιτήθηκε από μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ είναι η αθρόα αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ και όμως όλοι οι οικονομολόγοι του πλανήτη στρέφουν το βλέμμα στη Φρανκφούρτη ως τη μόνη που μπορεί να δώσει λύση, αν της λύσει τα χέρια το Βερολίνο.
