Το κούρεμα είναι γενικά καλό για την Ελληνική οικονομία.Γίνεται για να ελαφρυνθεί η Ελλάδα από το φορτίο του χρέους και κατ΄ επέκταση όλοι μας, διότι το κατά κεφαλήν χρέος μας θα μειωθεί. Ως εκ τούτου και στο βαθμό που ανακεφαλαιοποιηθεί επαρκώς το τραπεζικό σύστημα (τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ), θα δούμε μια βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη στην αγορά....Ο λόγος που θα δούμε αυτή την ανάκαμψη, είναι διότι οι τράπεζες θα μπορούν πάλι να δανειοδοτούν την αγορά. Έτσι, βιώσιμες εταιρείες που έχουν στερέψει από ρευστότητα θα μπορούν και πάλι να χρηματοδοτηθούν (αρκεί βέβαια να είναι βιώσιμες). Δεν...αναμένω δηλαδή εταιρείες που έχουν πτωχεύσει να επωφεληθούν.
Στη συνέχεια, ρευστότητα θα εισρεύσει σε στεγαστικά δάνεια και σε άλλες δραστηριότητες, όπως φωτοβολταϊκά (πάσης φύσεως), που από ό,τι ακούω, οι τράπεζες δεν δίνουν σήμερα τίποτα. Κατά την άποψη μου, στο βαθμό που οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν σωστά, εκτιμώ ότι υπάρχει πολύ pent up demand για ρευστότητα και χρηματοδότηση στο σύνολο της αγοράς.
Το ένα θα φέρει το άλλο και λογικά θα πρέπει η αγορά να αρχίσει να «τσουλάει». Λογικά σε μερικούς μήνες η αγορά θα βρει τον δρόμο της και θα δει πάτο, αν δεν έχει ήδη βρει πάτο σήμερα (η πραγματική οικονομία δηλαδή).
Το χρηματιστήριο λογικά θα δει μια απότομη άνοδο, καθώς θα προσπαθήσει να προεξοφλήσει πολλά από αυτά. Νομίζω ότι η άνοδος που βλέπουμε αυτές τις μέρες κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Από εκεί και πέρα, τα περισσότερα προβλήματα θα παραμείνουν μαζί μας και δεν βλέπω σύντομα επίλυση πολλών από αυτών.
Το κυριότερο είναι το πρόβλημα της ανεργίας. Στην καλύτερη περίπτωση εκτιμώ ότι θα σταθεροποιηθεί στα παρόντα επίπεδα ή θα μειωθεί λίγο. Αλλά για να δούμε επίπεδα ανεργίας που είχαμε προ τριετίας, νομίζω ότι θα περάσει πολύ καιρός.
Επίσης, έχουμε πει ότι το πρόβλημα της ταμειακής βιωσιμότητας (το κούρεμα δηλαδή και μόνο στο βαθμό που γίνει αρκετά μεγάλο) είναι μόνο το 50% του προβλήματος. Θα πρέπει δηλαδή να αλλάξουν οι θεσμοί έτσι ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία μας. Προς αυτή την κατεύθυνση ειλικρινά δεν βλέπω πολλά να γίνονται. Δεν βλέπω αυτά που πρέπει να γίνουν να συζητιούνται, πόσο μάλλον να υλοποιούνται.
Χρηματιστηριακά μιλώντας, οι εταιρείες που άντεξαν τα τελευταία 2-3 χρόνια και δεν έχουν επιβαρυνθεί πάρα πολύ, λογικά θα ανακάμψουν. Υπάρχουν αρκετές στο ταμπλό. Οι περισσότερες όμως είναι «περιφερειακές» που δεν τις πιάνει το μάτι.
Στο βαθμό που θα βρεθεί τρόπος το κράτος να αποπληρώσει αυτά που χρωστά στον ιδιωτικό τομέα, τότε θα ανακάμψουν και εταιρείες που έχουν να λαμβάνουν μεγάλα ποσά από το δημόσιο και που, έχουν σχεδόν χρεοκοπήσει σαν αποτέλεσμα. Ο κατασκευαστικός κλάδος λογικά θα επωφεληθεί. Δεν είναι όμως μόνο οι κατασκευές. Πολλές εταιρείες έχουν να λαμβάνουν από το δημόσιο και στο βαθμό που θα μπορέσει η κυβέρνηση να κανονίσει αυτές τις οφειλές, πολλές μετοχές θα ανακάμψουν.
Μπαλαντέρ είναι το κατά πόσο θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους όποιους ενεργειακούς πόρους υπάρχουν στο υπέδαφος της χώρας μας. Να τονίσω ότι δεν είναι ευκαταφρόνητα τα έσοδα που θα έχει το κράτος από την προσπάθεια αξιοποίησης των όποιων κοιτασμάτων, παρόλο που δεν θα υπάρχουν ακόμα έσοδα από τα ορυκτά καθαυτά (φυσικό αέριο και πετρέλαιο).
Με λίγα λόγια, μέχρι να αρχίσει να έχει έσοδα ένα κοίτασμα, θα περάσουν 5-7 χρόνια. Η διαδικασία όμως της ανάπτυξης του κοιτάσματος θα απαιτήσει προϊόντα και υπηρεσίες καθώς και εργατικό δυναμικό. Ο τζίρος που μπορεί να προσδοκά το κράτος από αυτή τη δραστηριότητα δεν είναι λίγος και εκτιμώ ότι θα είναι αρκετός για να βοηθήσει την οικονομία τα επόμενα χρόνια.
Τώρα, όσον αφορά τις τράπεζες και για ποιο λόγο ανεβαίνουν, εδώ υπάρχουν πολλές μεταβλητές. Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε ότι μια τράπεζα θα κρατικοποιηθεί, η καταβολή μετρητών από το ΤΧΣ θα μπορούσε να γίνει σε διάφορες τιμές. Εντελώς ενδεικτικά, στην ΠΕΙΡ θα μπορούσε να γίνει στα 20 cents ή στα 50 cents.
Ναι μεν από εδώ που είναι η ΠΕΙΡ είναι μια πολύ καλή απόδοση μέχρι τα 50 cents, αλλά δεν λέει και πολλά σε κάποιον που είναι αγορασμένος στα 15 ευρώ. Ουσιαστικά δηλαδή οι σημερινοί μέτοχοι είναι μηδενισμένοι, άσχετα αν δεν είναι 100% μηδενισμένοι. Μερικά cents πάνω η κάτω είναι σίγουρα μια καλή απόδοση, αλλά όχι για αυτούς που ήταν μέτοχοι πριν μερικά χρόνια και δεν έχουν πουλήσει.
Κατά τα άλλα, δεν θα έλεγα ότι έχει αλλάξει κάτι στις τράπεζες που με κάνει να αναθεωρήσω απόψεις.
Αν το κούρεμα είναι αρκετά μεγάλο, οι τράπεζες θα κρατικοποιηθούν άμεσα. Αν όχι και το κούρεμα δεν είναι αρκετό (160 δισ. είναι το μαγικό νούμερο), βραχυπρόθεσμα ίσως γλιτώσουν την κρατικοποίηση, άλλα μακροπρόθεσμα δεν αλλάζει τίποτα.
Χρηματιστηριακά αυτό σημαίνει ότι εσείς που είστε καλοί στο trading, έχετε τις ευχές μου να πάρτε μια καλή απόδοση, αλλά οι υπόλοιποι που δεν είστε εξοικειωμένοι με το σπορ, καλό είναι να προσέχετε.
Στο σύνολο είμαι επιφυλακτικά αισιόδοξος. Πάντα με γνώμονα το κούρεμα να μας κάνει βιώσιμους και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να είναι αρκετή ώστε να αποκατασταθεί η βιωσιμότητά τους. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα θεσμικών αλλαγών για να πάρουμε τα πάνω μας και νομίζω ότι θα πάμε καλά.
Βέβαια η μάχη θα είναι δύσκολη και δεν θα δούμε άμεση ανάκαμψη στην οικονομία, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε πιάσει πάτο και θα έχουμε προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο. Διότι σήμερα, κανείς δεν βλέπει φως πουθενά.
Γ.Καισάριος
Στη συνέχεια, ρευστότητα θα εισρεύσει σε στεγαστικά δάνεια και σε άλλες δραστηριότητες, όπως φωτοβολταϊκά (πάσης φύσεως), που από ό,τι ακούω, οι τράπεζες δεν δίνουν σήμερα τίποτα. Κατά την άποψη μου, στο βαθμό που οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν σωστά, εκτιμώ ότι υπάρχει πολύ pent up demand για ρευστότητα και χρηματοδότηση στο σύνολο της αγοράς.
Το ένα θα φέρει το άλλο και λογικά θα πρέπει η αγορά να αρχίσει να «τσουλάει». Λογικά σε μερικούς μήνες η αγορά θα βρει τον δρόμο της και θα δει πάτο, αν δεν έχει ήδη βρει πάτο σήμερα (η πραγματική οικονομία δηλαδή).
Το χρηματιστήριο λογικά θα δει μια απότομη άνοδο, καθώς θα προσπαθήσει να προεξοφλήσει πολλά από αυτά. Νομίζω ότι η άνοδος που βλέπουμε αυτές τις μέρες κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Από εκεί και πέρα, τα περισσότερα προβλήματα θα παραμείνουν μαζί μας και δεν βλέπω σύντομα επίλυση πολλών από αυτών.
Το κυριότερο είναι το πρόβλημα της ανεργίας. Στην καλύτερη περίπτωση εκτιμώ ότι θα σταθεροποιηθεί στα παρόντα επίπεδα ή θα μειωθεί λίγο. Αλλά για να δούμε επίπεδα ανεργίας που είχαμε προ τριετίας, νομίζω ότι θα περάσει πολύ καιρός.
Επίσης, έχουμε πει ότι το πρόβλημα της ταμειακής βιωσιμότητας (το κούρεμα δηλαδή και μόνο στο βαθμό που γίνει αρκετά μεγάλο) είναι μόνο το 50% του προβλήματος. Θα πρέπει δηλαδή να αλλάξουν οι θεσμοί έτσι ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία μας. Προς αυτή την κατεύθυνση ειλικρινά δεν βλέπω πολλά να γίνονται. Δεν βλέπω αυτά που πρέπει να γίνουν να συζητιούνται, πόσο μάλλον να υλοποιούνται.
Χρηματιστηριακά μιλώντας, οι εταιρείες που άντεξαν τα τελευταία 2-3 χρόνια και δεν έχουν επιβαρυνθεί πάρα πολύ, λογικά θα ανακάμψουν. Υπάρχουν αρκετές στο ταμπλό. Οι περισσότερες όμως είναι «περιφερειακές» που δεν τις πιάνει το μάτι.
Στο βαθμό που θα βρεθεί τρόπος το κράτος να αποπληρώσει αυτά που χρωστά στον ιδιωτικό τομέα, τότε θα ανακάμψουν και εταιρείες που έχουν να λαμβάνουν μεγάλα ποσά από το δημόσιο και που, έχουν σχεδόν χρεοκοπήσει σαν αποτέλεσμα. Ο κατασκευαστικός κλάδος λογικά θα επωφεληθεί. Δεν είναι όμως μόνο οι κατασκευές. Πολλές εταιρείες έχουν να λαμβάνουν από το δημόσιο και στο βαθμό που θα μπορέσει η κυβέρνηση να κανονίσει αυτές τις οφειλές, πολλές μετοχές θα ανακάμψουν.
Μπαλαντέρ είναι το κατά πόσο θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους όποιους ενεργειακούς πόρους υπάρχουν στο υπέδαφος της χώρας μας. Να τονίσω ότι δεν είναι ευκαταφρόνητα τα έσοδα που θα έχει το κράτος από την προσπάθεια αξιοποίησης των όποιων κοιτασμάτων, παρόλο που δεν θα υπάρχουν ακόμα έσοδα από τα ορυκτά καθαυτά (φυσικό αέριο και πετρέλαιο).
Με λίγα λόγια, μέχρι να αρχίσει να έχει έσοδα ένα κοίτασμα, θα περάσουν 5-7 χρόνια. Η διαδικασία όμως της ανάπτυξης του κοιτάσματος θα απαιτήσει προϊόντα και υπηρεσίες καθώς και εργατικό δυναμικό. Ο τζίρος που μπορεί να προσδοκά το κράτος από αυτή τη δραστηριότητα δεν είναι λίγος και εκτιμώ ότι θα είναι αρκετός για να βοηθήσει την οικονομία τα επόμενα χρόνια.
Τώρα, όσον αφορά τις τράπεζες και για ποιο λόγο ανεβαίνουν, εδώ υπάρχουν πολλές μεταβλητές. Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε ότι μια τράπεζα θα κρατικοποιηθεί, η καταβολή μετρητών από το ΤΧΣ θα μπορούσε να γίνει σε διάφορες τιμές. Εντελώς ενδεικτικά, στην ΠΕΙΡ θα μπορούσε να γίνει στα 20 cents ή στα 50 cents.
Ναι μεν από εδώ που είναι η ΠΕΙΡ είναι μια πολύ καλή απόδοση μέχρι τα 50 cents, αλλά δεν λέει και πολλά σε κάποιον που είναι αγορασμένος στα 15 ευρώ. Ουσιαστικά δηλαδή οι σημερινοί μέτοχοι είναι μηδενισμένοι, άσχετα αν δεν είναι 100% μηδενισμένοι. Μερικά cents πάνω η κάτω είναι σίγουρα μια καλή απόδοση, αλλά όχι για αυτούς που ήταν μέτοχοι πριν μερικά χρόνια και δεν έχουν πουλήσει.
Κατά τα άλλα, δεν θα έλεγα ότι έχει αλλάξει κάτι στις τράπεζες που με κάνει να αναθεωρήσω απόψεις.
Αν το κούρεμα είναι αρκετά μεγάλο, οι τράπεζες θα κρατικοποιηθούν άμεσα. Αν όχι και το κούρεμα δεν είναι αρκετό (160 δισ. είναι το μαγικό νούμερο), βραχυπρόθεσμα ίσως γλιτώσουν την κρατικοποίηση, άλλα μακροπρόθεσμα δεν αλλάζει τίποτα.
Χρηματιστηριακά αυτό σημαίνει ότι εσείς που είστε καλοί στο trading, έχετε τις ευχές μου να πάρτε μια καλή απόδοση, αλλά οι υπόλοιποι που δεν είστε εξοικειωμένοι με το σπορ, καλό είναι να προσέχετε.
Στο σύνολο είμαι επιφυλακτικά αισιόδοξος. Πάντα με γνώμονα το κούρεμα να μας κάνει βιώσιμους και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να είναι αρκετή ώστε να αποκατασταθεί η βιωσιμότητά τους. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα θεσμικών αλλαγών για να πάρουμε τα πάνω μας και νομίζω ότι θα πάμε καλά.
Βέβαια η μάχη θα είναι δύσκολη και δεν θα δούμε άμεση ανάκαμψη στην οικονομία, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε πιάσει πάτο και θα έχουμε προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο. Διότι σήμερα, κανείς δεν βλέπει φως πουθενά.
Γ.Καισάριος
