Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ ανέφερε σε συνέντευξή της ότι η Ευρώπη χρειάζεται ένα «contre feu», δηλαδή να υπάρξουν τα μέσα να πολεμήσουμε τη φωτιά, με φωτιά. Συμπλήρωσε δε ότι θα πρέπει «να δώσουμε όλοι μαζί το μήνυμα σε χρηματιστές και κερδοσκόπους, ότι...σύσσωμοι οι Ευρωπαίοι, αλλά και οι άλλοι διεθνείς εταίροι είμαστε έτοιμοι να χρηματοδοτήσουμε εκεί που υπάρχουν ανάγκες και να τις αντιμετωπίσουμε».
Με λίγα λόγια η κα Λαγκάρντ λέει προς κάθε κατεύθυνση να κάνουν ό,τι είναι δυνατό, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης, να βοηθήσουν την Ελλάδα για να σωθεί, προκειμένου η κρίση να μην κάψει και τις αυλές των άλλων χωρών του νότου, Ιταλίας, Ισπανίας.
Όμως η κα Λαγκάρντ δεν μας ρώτησε εάν θέλουμε να σωθούμε! Διότι μπορεί όλοι να δείχνουν την απαραίτητη σοβαρότητα για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, όχι όμως και οι εντός των τειχών. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η κρίση, όμως ο καθένας προτείνει τη δική του «συνταγή».
Κοινός τόπος, πουθενά!
Ακόμη και απλές διατάξεις του πολυνομοσχεδίου δεν ψηφίστηκαν από αρκετούς βουλευτές, ίσως όχι τόσο για να δείξουν ότι αντιτίθενται στα συγκεκριμένα μέτρα, αφού υπήρξαν άλλα σοβαρότερα και σκληρότερα για να αντιπαρατεθούν, αλλά για να δώσουν ένα... εσωκομματικό μήνυμα! Πλήρης παράνοια! Τι μπορεί άραγε να περιμένουν πλέον οι πολίτες, από πολιτικούς που δεν διαβάζουν το μνημόνιο και τους «καταδικάζουν» στην ανέχεια, από βουλευτές που παίζουν την ύστατη ώρα παιχνιδάκια μικροπολιτικού συμφέροντος.
Δυστυχώς, όπως εξελίσσεται η κατάσταση, το πρόβλημα της Ελλάδας αποδεικνύεται ότι δεν είναι το τεράστιο δημόσιο χρέος, αφού με τις θυσίες των πολιτών κάποια στιγμή θα καταστεί βιώσιμο. Είναι ορισμένοι από τους 300 που δεν λένε να κατανοήσουν το μέγεθος της ιστορικής τους ευθύνης. Πώς λοιπόν να πείσουμε χρηματιστές και κερδοσκόπους, εμείς ως Ελληνες, ότι θέλουμε τη σωτηρία μας, εάν δεν φροντίζουμε να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας.
Και τα ελλείμματα μεγαλώνουν, η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις και η πραγματική οικονομία είναι στον προθάλαμο του νεκροτομείου. Και βεβαίως πολύ σωστή, ίσως από τις λίγες φορές, η αναφορά της κας Μέρκελ ότι τα χρήματα θα μας τα δίνει η Ε.Ε. εάν και εφόσον προχωρούν οι διαρθρωτικές αλλαγές και οι αποκρατικοποιήσεις.
Θα πληρώνουν άλλοι τα λάθη τα δικά μας και εμείς δεν θα κάνουμε ούτε τα στοιχειώδη; Κακά τα ψέματα, όλοι γνωρίζουμε τους κανόνες της αγοράς, ο δανειστής έχει απαιτήσεις και ο δανειζόμενος υποχρεώσεις. Σίγουρα όμως όχι να ρίχνει λάδι στη φωτιά...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ.
Με λίγα λόγια η κα Λαγκάρντ λέει προς κάθε κατεύθυνση να κάνουν ό,τι είναι δυνατό, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης, να βοηθήσουν την Ελλάδα για να σωθεί, προκειμένου η κρίση να μην κάψει και τις αυλές των άλλων χωρών του νότου, Ιταλίας, Ισπανίας.
Όμως η κα Λαγκάρντ δεν μας ρώτησε εάν θέλουμε να σωθούμε! Διότι μπορεί όλοι να δείχνουν την απαραίτητη σοβαρότητα για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, όχι όμως και οι εντός των τειχών. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η κρίση, όμως ο καθένας προτείνει τη δική του «συνταγή».
Κοινός τόπος, πουθενά!
Ακόμη και απλές διατάξεις του πολυνομοσχεδίου δεν ψηφίστηκαν από αρκετούς βουλευτές, ίσως όχι τόσο για να δείξουν ότι αντιτίθενται στα συγκεκριμένα μέτρα, αφού υπήρξαν άλλα σοβαρότερα και σκληρότερα για να αντιπαρατεθούν, αλλά για να δώσουν ένα... εσωκομματικό μήνυμα! Πλήρης παράνοια! Τι μπορεί άραγε να περιμένουν πλέον οι πολίτες, από πολιτικούς που δεν διαβάζουν το μνημόνιο και τους «καταδικάζουν» στην ανέχεια, από βουλευτές που παίζουν την ύστατη ώρα παιχνιδάκια μικροπολιτικού συμφέροντος.
Δυστυχώς, όπως εξελίσσεται η κατάσταση, το πρόβλημα της Ελλάδας αποδεικνύεται ότι δεν είναι το τεράστιο δημόσιο χρέος, αφού με τις θυσίες των πολιτών κάποια στιγμή θα καταστεί βιώσιμο. Είναι ορισμένοι από τους 300 που δεν λένε να κατανοήσουν το μέγεθος της ιστορικής τους ευθύνης. Πώς λοιπόν να πείσουμε χρηματιστές και κερδοσκόπους, εμείς ως Ελληνες, ότι θέλουμε τη σωτηρία μας, εάν δεν φροντίζουμε να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας.
Και τα ελλείμματα μεγαλώνουν, η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις και η πραγματική οικονομία είναι στον προθάλαμο του νεκροτομείου. Και βεβαίως πολύ σωστή, ίσως από τις λίγες φορές, η αναφορά της κας Μέρκελ ότι τα χρήματα θα μας τα δίνει η Ε.Ε. εάν και εφόσον προχωρούν οι διαρθρωτικές αλλαγές και οι αποκρατικοποιήσεις.
Θα πληρώνουν άλλοι τα λάθη τα δικά μας και εμείς δεν θα κάνουμε ούτε τα στοιχειώδη; Κακά τα ψέματα, όλοι γνωρίζουμε τους κανόνες της αγοράς, ο δανειστής έχει απαιτήσεις και ο δανειζόμενος υποχρεώσεις. Σίγουρα όμως όχι να ρίχνει λάδι στη φωτιά...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ.
