Το μοιραίο περιστατικό του τότε επικεφαλή του ΔΝΤ κ. Στρος-Καν με τη μαύρη καμαριέρα στο πολυτελές ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης δεν κατέστρεψε μόνο την καριέρα του φιλόδοξου Γάλλου πολιτικού...
Αρκετούς μήνες αργότερα επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες εκείνων που ήθελαν η Ελλάδα να συγκαταλέγεται στους μεγάλους χαμένους της υπόθεσης με την καμαριέρα.
Δεν είναι μυστικό ότι από τους τρεις επικεφαλής της αρχικής τρόικας, ο Πολ Τόμσεν, ο Δανός εκπρόσωπος του ΔΝΤ, ήταν ο πιο... μετριοπαθής στις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με στελέχη της τελευταίας.
Εκ των υστέρων, έγινε γνωστό ότι ο τεχνοκράτης κ. Τόμσεν ήταν προσωπική επιλογή του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, οι σχέσεις του οποίου με Έλληνες σοσιαλιστές πολιτικούς, όπως οι κ. Γιάννος Παπαντωνίου και Γιώργος Παπανδρέου, ήταν από καλές έως εξαιρετικές.
Αυτό άλλωστε έδινε το δικαίωμα στον κ. Στρος-Καν να μιλά με ωμή γλώσσα στις κατ’ ιδίαν επαφές που είχε με ελληνικά κυβερνητικά στελέχη στην Ουάσιγκτον.
Φανταζόμαστε ότι μια τέτοια συνάντηση με τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου στο γραφείο του κ. Στρος-Καν θα πρέπει να έχει μείνει αξέχαστη στον πρώτο, αν κρίνουμε από το κατακόκκινο χρώμα του προσώπου του.
Ήταν τότε που ο κ. Παπακωνσταντίνου, μπαίνοντας στο γραφείο του Γάλλου πολιτικού στην Ουάσιγκτον, δέχθηκε την ερώτηση γιατί η ελληνική πλευρά αφήνει να διαρρεύσουν διάφορα ευαίσθητα θέματα στον Τύπο και ο Έλληνας υπουργός ανταπάντησε ότι οι διαρροές προέρχονται από το ΔΝΤ, εξοργίζοντας τον κ. Στρος-Καν, ο οποίος τον περιέλαβε για τα καλά.
Η παραίτηση του Γάλλου από την πρωτοκαθεδρία του ΔΝΤ, μετά το συμβάν με την καμαριέρα στη Νέα Υόρκη, και η διαδοχή του από τη συμπατριώτισσά του μαντάμ Λαγκάρντ δεν θα έπρεπε να κάνουν μεγάλη διαφορά για την Ελλάδα.
Όμως, η μαντάμ Λαγκάρντ δεν έχει ούτε τις ίδιες σχέσεις που είχε ο προκάτοχός της με την Ελλάδα, ούτε τις οικονομικές γνώσεις του, ασχέτως αν διετέλεσε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, αφού είναι δικηγόρος.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η κ. Λαγκάρντ εξελέγη στο ΔΝΤ με τις ψήφους αναπτυσσόμενων χωρών, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και άλλες, έναντι των οποίων εικάζεται ότι ανέλαβε κάποιες δεσμεύσεις.
Οι ηγετικοί κύκλοι των τελευταίων δεν θεωρούν λογικό να δανείζει το ΔΝΤ δεκάδες δισ. ευρώ σε μια ευρωπαϊκή και πλούσια χώρα όπως η Ελλάδα, ζητώντας την επιβολή ελαστικότερης οικονομικής πολιτικής σε σχέση με άλλες φτωχότερες αναδυόμενες χώρες.
Από τη δική τους σκοπιά, το ΔΝΤ έχει ήδη υποσχεθεί πολλά λεφτά στην Ελλάδα και έχει δείξει μεγάλη ανοχή.
Τα συνολικά δάνεια του Ταμείου, ύψους 30 δισ. ευρώ, από το πρώτο πακέτο διάσωσης των 110 δισ. ευρώ, αντιστοιχούν στο 2.400% της ποσόστωσης της χώρας μας στο ΔΝΤ και αποτελούν ρεκόρ.
Επομένως, οι ανωτέρω χώρες, των οποίων η σημασία στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα βαίνει αυξανόμενη, δεν βλέπουν με καλό μάτι την περαιτέρω δανειοδότηση της Ελλάδας και η επικεφαλής του ΔΝΤ δεν μπορεί να τις αγνοήσει τελείως.
Αυτό πιθανόν εξηγεί γιατί το ΔΝΤ φαίνεται να υιοθετεί πιο αυστηρή θέση έναντι της Ελλάδας σε διάφορα θέματα, όπως στις συνομιλίες για το επονομαζόμενο PSI Plus, προφασιζόμενο διάφορους λόγους, όπως η επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος στη χώρα.
Υπό αυτήν την έννοια, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις παράπλευρες απώλειες του επεισοδίου του κ. Στρος-Καν με την καμαριέρα στη Νέα Υόρκη.
Αν δεν είχε συμβεί, κάποιες «φυλές» του ΔΝΤ δεν θα είχαν την παρεμβατικότητα στις αποφάσεις του όπως τώρα.
Dr. Money
