''Πρέπει να είμαι πολύ ηλίθιος''...Ετσι ξεκινάει το σημερινό άρθρο του Brett Arrends στο Marketwatch, όπου ασχολείται για μία ακόμη φορά με την Ελλάδα...
Ο Arrends αναφέρει πως έχει 10 ερωτήσεις για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, καθώς μετά από δύο χρόνια ''ακόμη δεν βγάζει κανένα νόημα''.
Καταρχήν...αναρωτιέται γιατί θα έπρεπε να δεχθούν οι πιστωτές να ρίξουν τις απαιτήσεις τους για το κουπόνι των νέων 30ετών ομολόγων που θα τους δώσει η Ελλάδα στο 3,6%, επιτόκιο μικρότερο απ' ότι στα 10ετή ομόλογα πανίσχυρων οικονομιών, όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία.
"Ο Ελληνας πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, θα δάνειζε τα λεφτά του με τέτοιους όρους;'' διερωτάται. Δεύτερον, σε περίπτωση που επιτευχθεί η συμφωνία, που ο Arrends χαρακτηρίζει ως ''επιβράβευση για τη χρεοκοπία'', και άλλες χώρες ''που δεν χρεοκοπούν'', όπως η Ισπανία και η Ιταλία, ''δεν θα ζητήσουν την ίδια αντιμετώπιση;''
"Γιατί στο καλό οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάνουν τόσο μεγάλο θέμα για την Ελλάδα; Ηταν πάντα χαμένος κόπος. Πρόκειται εξάλλου για μια μικροσκοπική χώρα'', η τρίτη ερώτηση του Arrends. Επιπλέον, αναρωτιέται γιατί δεν έφτασε η κατάσταση σ' αυτό το σημείο πριν από δύο χρόνια. "Μου φαίνεται πως το μόνο που ακούμε εδώ και δύο χρόνια είναι οι απόπειρες διάσωσης της Ελλάδας από τη χρεοκοπία. Αν δεν με γελούν τα μάτια μου, η χρεοκοπία συμβαίνει ήδη'', τονίζει.
Στην πέμπτη ερώτηση, αμφισβητεί την αποτολεσματικότητα των μέτρων λιτότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, ενώ στην επόμενη χαρακτηρίζει την ''εθελοντική'' συμφωνία για μεγαλύτερο haircut στα ομόλογα, για την οποία πιέζονται οι πιστωτές, ως ''εκβιασμό''.
"Γιατί οι Ελληνες δεν αποχωρούν απλώς από την ΕΕ και δεν επιστρέφουν στη δραχμή; Θα μπορούσαν να επανακτήσουν την αυτονομία τους και να επιστρέψουν στην ανάπτυξη,'' αναρωτιέται στην έβδομη ερώτηση. "Γιατί συνεχίζουμε να μιλάμε για ''διάσωση της Ελλάδας'' όταν στην ουσία η διάσωση είναι για τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που τους δάνεισαν λεφτά;'' συνεχίζει στην επόμενη ερώτηση. "Δεν θα έπρεπε Μέρκελ και Σαρκοζί να παραδεχθούν ότι στην πραγματικότητα σώζουν τις δικές τους τράπεζες και όχι τους Ελληνες;'' αναρωτιέται.
Επιπλέον, ο Arrends αμφισβητεί τη χρησιμότητα της παρέμβασης των ΕΚΤ, ΕΕ και ΔΝΤ. "Αν κάποιες τράπεζες ήταν αρκετά ανόητες ώστε να δανείσουν στην κεντρική τράπεζα της Ελλάδας με τους ίδιους όρους που δανείζουν στη Γερμανία και τη Σουηδία, αυτό δεν είναι δικό τους πρόβλημα;'' σημειώνει. Δεν διστάζει, μάλιστα, να προσθέσει ότι θα έπρεπε να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει ακριβώς όπως θα χρεοκοπούσε μια εταιρεία - με υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα..
Καταρχήν...αναρωτιέται γιατί θα έπρεπε να δεχθούν οι πιστωτές να ρίξουν τις απαιτήσεις τους για το κουπόνι των νέων 30ετών ομολόγων που θα τους δώσει η Ελλάδα στο 3,6%, επιτόκιο μικρότερο απ' ότι στα 10ετή ομόλογα πανίσχυρων οικονομιών, όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία.
"Ο Ελληνας πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, θα δάνειζε τα λεφτά του με τέτοιους όρους;'' διερωτάται. Δεύτερον, σε περίπτωση που επιτευχθεί η συμφωνία, που ο Arrends χαρακτηρίζει ως ''επιβράβευση για τη χρεοκοπία'', και άλλες χώρες ''που δεν χρεοκοπούν'', όπως η Ισπανία και η Ιταλία, ''δεν θα ζητήσουν την ίδια αντιμετώπιση;''
"Γιατί στο καλό οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάνουν τόσο μεγάλο θέμα για την Ελλάδα; Ηταν πάντα χαμένος κόπος. Πρόκειται εξάλλου για μια μικροσκοπική χώρα'', η τρίτη ερώτηση του Arrends. Επιπλέον, αναρωτιέται γιατί δεν έφτασε η κατάσταση σ' αυτό το σημείο πριν από δύο χρόνια. "Μου φαίνεται πως το μόνο που ακούμε εδώ και δύο χρόνια είναι οι απόπειρες διάσωσης της Ελλάδας από τη χρεοκοπία. Αν δεν με γελούν τα μάτια μου, η χρεοκοπία συμβαίνει ήδη'', τονίζει.
Στην πέμπτη ερώτηση, αμφισβητεί την αποτολεσματικότητα των μέτρων λιτότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, ενώ στην επόμενη χαρακτηρίζει την ''εθελοντική'' συμφωνία για μεγαλύτερο haircut στα ομόλογα, για την οποία πιέζονται οι πιστωτές, ως ''εκβιασμό''.
"Γιατί οι Ελληνες δεν αποχωρούν απλώς από την ΕΕ και δεν επιστρέφουν στη δραχμή; Θα μπορούσαν να επανακτήσουν την αυτονομία τους και να επιστρέψουν στην ανάπτυξη,'' αναρωτιέται στην έβδομη ερώτηση. "Γιατί συνεχίζουμε να μιλάμε για ''διάσωση της Ελλάδας'' όταν στην ουσία η διάσωση είναι για τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που τους δάνεισαν λεφτά;'' συνεχίζει στην επόμενη ερώτηση. "Δεν θα έπρεπε Μέρκελ και Σαρκοζί να παραδεχθούν ότι στην πραγματικότητα σώζουν τις δικές τους τράπεζες και όχι τους Ελληνες;'' αναρωτιέται.
Επιπλέον, ο Arrends αμφισβητεί τη χρησιμότητα της παρέμβασης των ΕΚΤ, ΕΕ και ΔΝΤ. "Αν κάποιες τράπεζες ήταν αρκετά ανόητες ώστε να δανείσουν στην κεντρική τράπεζα της Ελλάδας με τους ίδιους όρους που δανείζουν στη Γερμανία και τη Σουηδία, αυτό δεν είναι δικό τους πρόβλημα;'' σημειώνει. Δεν διστάζει, μάλιστα, να προσθέσει ότι θα έπρεπε να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει ακριβώς όπως θα χρεοκοπούσε μια εταιρεία - με υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα..
