Πού κατέληξαν οι επαφές που έκαναν όλο το προηγούμενο διάστημα έλληνες τραπεζίτες με εν δυνάμει ξένους επενδυτές, ενόψει των ανακεφαλαιοποιήσεων που προωθούνται για τις αρχές καλοκαιριού; Σε σχεδόν μηδενικό αποτέλεσμα. Οι πληροφορίες που έρχονται από το...«στρατόπεδο» των πιστωτικών ιδρυμάτων, κάνουν λόγο για πολύ περιορισμένο ενδιαφέρον, αφού κανείς δεν θέλει να αγοράσει, με οποιονδήποτε τρόπο, «ελληνικό πρόβλημα» σε αυτή τη φάση.
Κι έτσι απορρίπτουν κάθε μορφής προσέγγιση που γίνεται από πλευράς των τραπεζιτών. Την ίδια στάση κρατούν και εν δυνάμει έλληνες επενδυτές, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην προσπάθεια, μέσω της αποδεδειγμένης ρευστότητας που διαθέτουν. Ο λόγος αφορά κυρίως σε εφοπλιστές. Και αυτοί όμως αρνούνται κάθε προοπτική συμμετοχής στη διαδικασία, σε αυτή τη φάση.
Κοινή πλέον είναι η αίσθηση όλων ότι πολύ δύσκολα, έστω και μία τράπεζα, θα αποφύγει τη βάσανο της κρατικοποίησης, προσεχώς. Τα λεφτά που απαιτούνται για να γίνει η πολυπόθητη «ντρίπλα» σε αυτή την προοπτική είναι πολλά και οι συνθήκες στην αγορά είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν τη διασφάλιση τους.
Άλλωστε, το γεγονός ότι μέσα σε διάστημα τριών, το πολύ, μηνών, θα πρέπει να γίνουν περί τις 10 αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, σε μια αγορά που έχει μείνει από ρευστότητα τα τελευταία 2 χρόνια, τα «λέει», από μόνο του, όλα.
Η αποστολή εξελίσσεται σε αδύνατη και αργά αλλά σταθερά, οι τραπεζίτες αρχίζουν να συμβιβάζονται με αυτή την ιδέα.
Ωστόσο κάποιοι δεν έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια να βρουν όσο το δυνατόν περισσότερα κεφάλαια ωστόσο ο χρόνος που απομένει είναι λίγος, και τα λεφτά που αναζητούνται είναι πάρα πολλά, για να υπάρχει η ελπίδα πως όντως «κάτι» μπορεί να γίνει, έστω, την τελευταία στιγμή
