Αναγκαία θεωρεί τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών, ο Τζόζεφ Στίγκλιτς σε συνέντευξή του στους Financial Times Deutschland.
- "..η λιτότητα δεν αποτελεί στρατηγική ανάπτυξης.."
Το υπουργείο θα εκπονούσε το συντομότερο δυνατό μια συνολική στρατηγική ανάπτυξης για την Ευρώπη και θα έδινε κεφάλαια στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να προωθήσει στη συνέχεια.. επενδυτικά προγράμματα. Η λιτότητα δεν αποτελεί στρατηγική ανάπτυξης. Κι όμως, χρειαζόμαστε κυρίως ανάπτυξη, για να βγούμε από την κρίση, επισημαίνει
Η συνέντευξη του κ. Στίγκλιτς αναλυτικά:
- Δεν φαίνεστε ιδιαίτερα ικανοποιημένος με όσα κάνουν οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη
-«Οσον αφορά τη Γερμανία, είναι ένα ζήτημα το να απαιτεί εξυγίανση από άλλες χώρες. Αλλά είναι εύκολο να κάνεις προτάσεις στους άλλους, όταν ο ίδιος δεν έχει ποσοστά ανεργίας στους νέους της τάξης του 50% όπως η Ισπανία. Εκεί τουλάχιστον μια συντηρητική κυβέρνηση αντελήφθη πλέον ότι το να εστιάζει κανείς μονομερώς στα μέτρα λιτότητας απλώς επιδεινώνει την όλη κατάσταση. Νομίζω ότι με τον καιρό θα το αντιληφθούν αυτό και οι άλλες κυβερνήσεις και θα πουν: Θα πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο».
Το είπατε ποτέ αυτό ευθέως στη γερμανική κυβέρνηση;
«Συζητώ με όποιον θέλει να ακούσει προσεκτικά τι λέω».
Τι θα συνιστούσατε ως εναλλακτική στρατηγική;
«Το καλύτερο θα ήταν η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών, που θα εκπονούσε το συντομότερο δυνατό μια συνολική στρατηγική ανάπτυξης για την Ευρώπη και θα έδινε κεφάλαια στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να προωθήσει στη συνέχεια επενδυτικά προγράμματα. Η λιτότητα δεν αποτελεί στρατηγική ανάπτυξης. Κι όμως, χρειαζόμαστε κυρίως ανάπτυξη, για να βγούμε από την κρίση».
Κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή είναι πολιτικά δύσκολο να εφαρμοστεί.
«Τότε θα πρέπει κανείς να καταφύγει στη δεύτερη καλύτερη λύση. Αν οι πολιτικοί δεν δραστηριοποιούνται, τότε θα πρέπει να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τουλάχιστον εκείνη διαθέτει ήδη αυτή τη στιγμή τις δομές για να βοηθήσει».
Τι θα έπρεπε να κάνει τώρα η ΕΚΤ;
-«Σε τελική ανάλυση, η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται κυρίως από το ύψος του επιτοκίου - όπως δείχνει η περίπτωση των Ιαπώνων, οι οποίοι μπορούν και ζουν με χρέος άνω του 200% του ΑΕΠ. Επομένως, η ΕΚΤ μπορεί να δανείσει φθηνό χρήμα και να το διαθέσει στις κυβερνήσεις – μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα επιτόκια δανεισμού τους. Ο υπερβολικός φόβος για πληθωρισμό δεν έχει στην παρούσα κατάσταση απολύτως κανένα νόημα»
