Η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου ήταν ο βασικός άξονας των προεκλογικών δεσμεύσεων αλλά και της προγραμματικής σύγκλισης των τριών εταίρων της κυβέρνησης.
Ωστόσο η πραγματικότητα "μουδιάζει", τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, τους πολίτες, οι οποίοι διαπιστώνουν πως στις πρώτες επαφές με την τρόικα δεν υπήρξε "ψήγμα" επαναδιαπραγμάτευσης.
Αντίθετα, ο υπoυγρός Οικονομικών επέστρεψε από το πρόσφατο Eurogroup με πακέτο νέων μέτρων ύψους 3 δισ. ευρώ στις... αποσκευές του και με "ψήφο εμπιστοσύνης" από τους Ευρωπαίους ομολόγους του.
Αντί, δηλαδή, να μιλάμε για επαναδιαπραγμάτευση και ανάπτυξη - η δεύτερη μεγάλη προεκλογική υπόσχεση της ΝΔ - μιλάμε για νέες περικοπές και νέα μείωση δαπανών. Ως γνωστόν, καμία οικονομική θεωρία δεν προβλέπει ανάπτυξη με μείωση δαπανών.
Μεγάλο, ίσως μεγαλύτερο από αυτό που πέφτει στις "πλάτες" της ελληνικής κυβέρνησης, μερίδιο ευθύνης πρέπει να καταλογισθεί στην τρόικα, στους δανειστές της χώρας και στους εταίρους στην ευρωζώνη. Οι τελευταίοι προεκλογικά προέτρεπαν τους Έλληνες πολίτες να ψηφίσουν συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις για να συνεχισθεί η πορεία της χώρας στις "ράγες" του ευρώ και σήμερα έρχονται ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι να "νίψουν τας χείρας τους".
Η εξαιρετικά αρνητική ψυχολογία των Ελλήνων πρέπει να αλλάξει. Πρέπει άμεσα να δοθεί βοήθεια στις επιχειρήσεις και στους εργαζομένους για να "ανασάνουν". Ειδάλλως, η κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει στο τέλος του χρόνου νέες στρατιές ανέργων, που θα προέρχονται από εταιρείες που θα πτωχεύουν. Ήδη, πολλές οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στο άρθρο 99.
Γ.Διονάτος
