Είναι φανερό ότι ξεφύγαμε πλέον από την βιωσιμότητα του χρέους το 2020.Το χρέος δεν θα είναι βιώσιμο και αυτό γιατί η ύφεση έχει ξεφύγει, οι μεταρρυθμίσεις έχουν αργήσει, ελάχιστα έχουν γίνει για να εκσυγχρονιστεί και να είναι πιο αποδοτικός ο κρατικός μηχανισμός, η φοροδιαφυγή δεν τιθασεύεται, οι επενδύσεις αργούν, ούτε η πολιτική, ούτε η κοινωνία μπορούν και θέλουν να αλλάξουν νοοτροπία.
Επομένως το ζήτημα είναι πως, πότε και πόσα θα δώσουν οι δανειστές για να καλύψουν χρηματοδοτικό το κενό που υπάρχει.
Ο Σαμαράς ζητάει βέβαια ολόκληρη τη δόση και μαζί με αυτήν εκείνα... που δεν έχουν δοθεί από προηγούμενη και κάποια από επόμενη. Οι γερμανοί δεν βιάζονται, όπως έκανε σαφές πάλι ο Σόϊμπλε, και απαιτούν πρώτον, την ολοκλήρωση όλων των διαδικασιών για να τη χορηγήσουν, δεύτερον, την εξασφάλιση ότι το «τραίνο» θα παραμείνει στην τροχιά του και δεν θα εκτροχιαστεί μόλις πάρει τα λεφτά. Ότι η Ελλάδα δηλαδή θα υλοποιήσει τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που αποφάσισε. Όπως έχουμε πει όμως, η κυβέρνηση αυτή δεν θα παραμείνει για πολύ στην εξουσία αν δεν της δώσουν κάτι οι δανειστές.
Με αυτή την έννοια δεν ξέρουμε τι ακριβώς περιμένουμε από το Γιούρογκρουπ σήμερα. Δεν ξέρουμε επίσης πως και με ποιο τρόπο θα τα βρουν ευρωπαίοι και ΔΝΤ. Αυτό το τελευταίο είναι που λέει ότι θα πρέπει να γίνει και άλλη προσπάθεια στήριξης της Ελλάδας και ότι για να είναι βιώσιμο το χρέος είναι απαραίτητο να γίνει νέο «κούρεμα», ή κάτι παρόμοιο. Όμως με τις γερμανικές εκλογές σε ένα χρόνο και τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια απρόθυμα να δεχθούν επιβάρυνση των πολιτών τους, όλα είναι ανοιχτά και αβέβαια πάλι.
Γι΄αυτό ας αρκεστούμε στη δόση προς το παρόν και ό,τι άλλο μπορούμε, μήπως και με τη βοήθεια του Θεού των ελλήνων, κάποια αποφασιστικότητα για να προχωρήσουν στοιχειωδώς κάποιες αλλαγές στη νοοτροπία και το κράτος και ίσως και έναν ανασχηματισμό, πάρουμε την ανάσα για να πάμε λίγο παραπέρα. Αν νομίζουν έτσι και οι άλλοι, φυσικά… Δεν αρκεί να ψηφίζονται μόνο τα μέτρα και ο προϋπολογισμός.
Άγγελος Στάγκος
