Ενοχοι κρίθηκαν οι πέντε εκ των έξι κατηγορούμενων για τον θάνατο 36 ανθρώπων και τις τεράστιες καταστροφές από την πύρινη λαίλαπα που σάρωσε την δυτική Πελοπόννησο το 2007.Ποινές που φτάνουν έως και τα 190 χρόνια φυλάκισης πρότεινε ο Εισαγγελέας.
Οι πράξεις για τις οποίες κρίθηκαν ένοχοι οι πέντε από τους έξι κατηγορούμενους είναι:
-εμπρησμός εξ αμελείας
-εμπρησμός δάσους εξ αμελείας
-ανθρωποκτονία από αμέλεια (κατά συρροή)
Ο Εισαγγελέας πρότεινε 5 χρόνια για κάθε πράξη και 5 χρόνια για κάθε έναν θάνατο (από τους 36 συνολικά).
Οι συνήγοροι υπεράσπισης έκαναν λόγο για «εξοντωτικές ποινές που αφανίζουν ανθρώπους» και ζήτησαν οι ποινές να κριθούν με βάση το «προσήκον μέτρο».
Το δικαστήριο διέκοψε και αποσύρθηκε για να ανακοινώσει την απόφαση.
Κατηγορούμενοι πολίτες και αξιωματούχοι
Οι έξι που αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες που προαναφέρθηκαν, είναι οι εξής (σε παρένθεση αυτά που αναφέρει για τις περιπτώσεις τους η εισαγγελική Αρχή):
Σοφία Νικολοπούλου (ηλικιωμένη που φέρεται να προκάλεσε τη φωτιά, δεν έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα ασφάλειας ως όφειλε και καθυστέρησε να ειδοποιήσει την Πυροσβεστική)
Χαράλαμπος Καφύρας (νυν αντιπεριφερειάρχης Ηλείας και Νομάρχης Ηλείας το 2007, ενώ είχε γνώση του εγγράφου της Πολιτικής Προστασίας διεκπεραίωσε τα καθήκοντά του με επιφανειακό τρόπο και δεν διασφάλισε αν ο μηχανισμός αντιμετώπισης μπορεί να ανταποκριθεί)
Πανταζής Χρονόπουλος (πρώην δήμαρχος Ζαχάρως, για αδιαφορία να συγκαλέσει Συντονιστικό Τοπικό Όργανο αφού έλαβε ενημέρωση για την επικινδυνότητα ενώ διέθεσε τα χρήματα της πυροπροστασίας του 2007 (περίπου 50.000 ευρώ) για έργα οδοποιίας και όχι για το σκοπό για τον οποίο είχαν δοθεί). Επίσης, για τη μη ενημέρωση των προέδρων των τοπικών κοινοτήτων ώστε να πάρουν μέτρα διαχείρισης του κόσμου. «Η έλλειψη συντονισμού με άλλες υπηρεσίες είχε ως αποτέλεσμα να επικρατήσει πανικός και να φεύγει ο κόσμος από λάθος κατεύθυνση και τελικά να καεί»
Παναγιώτης Τσούρας (εποχικός πυροσβέστης, τότε πυροφύλακας Μίνθης, για έλλειψη της δέουσας προσοχής και επιμέλειας με αποτέλεσμα τη μη έγκαιρη αντιμετώπιση και την επέκταση της φωτιάς, καθώς καθήκον του ήταν να αναγγείλει την πυρκαγιά και όχι απλά να την επιβεβαιώσει στην υπηρεσία του)
Νίκος Μιχαλόπουλος (ο τότε επικεφαλής του Π.Κ. Κρεστένων, δεν φρόντισε να επανδρώσει το κλιμάκιο της Κρέστενας με όσα άτομα μόνιμο προσωπικό ήσαν απαραίτητα και άφησε δεκατέσσερις μόνιμους πυροσβέστες να «κάθονται στο σπίτι τους» - «Συνέπεια της αμέλειάς του ήταν να καεί το όχημα, οι εποχικοί πυροσβέστες αλλά και ο κόσμος που ένιωσε ασφάλεια βλέποντας το πυροσβεστικό στο σημείο»)
Φώτης Παππάς (τότε υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος). Ο εισαγγελέας πρότεινε να μην καταδικαστεί, καθώς «έκανε ότι μπορούσε» και «Όταν ήρθε οι δυνάμεις είχαν ήδη μοιραστεί και θα ήταν εγκληματικό να τις πάει αλλού».
