Το πρόβλημα της Γαλλίας έχει αρχίσει και γίνεται σοβαρό: μια οικονομία όπου οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν κάτω από έναν παχύσαρκο δημόσιο τομέα.
Και ο πάντα μεγαλύτερος προϋπολογισμός ήταν η μόνη πηγή της οικονομικής ανάπτυξης..
Υπάρχει πλέον ορατός ο κίνδυνος να αναζωπυρωθεί η κρίση στην ευρωζώνη.
Η ζώνη του ευρώ θυμίζε λίγο την "Ιστορία Δύο Πόλεων" του Τσαρλς Ντίκενς το τελευταίο διάστημα, με τις… καλύτερες μέρες να είναι στον βορά και τις χειρότερες, στις...νότιες χώρες της περιφέρειας.
Πλέον όμως, αυτή η πετυχημένη λογοτεχνική αναλογία, δεν έχει και τόσο νόημα, σύμφωνα με τον Marc Chandler, επικεφαλής στρατηγικής συναλλάγματος στη Brown Brothers Harriman. Όπως τονίζει, οι μέρες δόξας και το free ride της Γαλλίας πλησιάζουν στο τέλος τους.
Το πρόβλημα με τη Γαλλία, σύμφωνα με τον Chandler, είναι ότι συνεχίζει να υστερεί σε βασικές οικονομικές εκθέσεις. Η γερμανική οικονομία φαίνεται έτοιμη να μπει σε νέα στροφή, αλλά τα γαλλικά στοιχεία συνεχίζουν να απογοητεύουν, όπως προσθέτει.
Το πρόβλημα λοιπόν της Γαλλίας έχει αρχίσει και γίνεται σοβαρό: μια οικονομία όπου οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν κάτω από έναν παχύσαρκο δημόσιο τομέα. Και ο πάντα μεγαλύτερος προϋπολογισμός ήταν η μόνη πηγή της οικονομικής ανάπτυξης. Τώρα, όμως, το μοντέλο έχει ναυαγήσει.
Όπως φαίνεται η οικονομική αισιοδοξία εξατμίζεται. Οι φόροι έχουν ήδη τεθεί σε παράλογα επίπεδα και νέα εργαλεία εφαρμόζονται για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Οι προβλέψεις της κυβέρνησης για την ανάπτυξη ήταν πολύ πάνω από αυτές των αναλυτών, και αν η ανάπτυξη δεν φθάσει σε αυτά τα επίπεδα που προβλέπονται σήμερα, η Γαλλία θα βρεθεί σε σοβαρό κίνδυνο να τρέξει δημοσιονομικό έλλειμμα πολύ μεγαλύτερο του 3%, που είναι το «πρότυπο» για τις χώρες της ευρωζώνης. Και το ότι πρωθυπουργός ανέφερε ότι η Γαλλία θα χάσει το στόχο για το έλλειμμα, δεν είναι καθόλου καλά νέα για τη χώρα ή, κατ' επέκταση, για το ευρώ.
Tι έλεγε προεκλογικά ο Ολάντ
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το περασμένο έτος, ο Φρανσουά Ολάντ προέβλεπε ότι η γαλλική οικονομία το 2013 θα αναπτυχθεί κατά 1,7%. Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο ίδιος ψαλίδισε την πρόβλεψη στο 1,2%. Στα τέλη του περασμένου έτους, για το νέο προϋπολογισμό, ο ίδιος την έκοψε στο 0,8%.
Ο υπουργός Εξωτερικών χθες δήλωσε πως προβλέπει πως η ανάπτυξη θα κυμανθεί μεταξύ του 0,2% και του 0,3%. Και ο στόχος του δημοσιονομικού ελλείμματος του 3%, δεν έχει «εγκαταλειφθεί», αλλά θα υπάρξει μια καθυστέρηση, όπως πρόσθεσε.
Ο Joerg Asmussen, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έχει ήδη μιλήσει για τα προβλήματα της Γαλλίας, λέγοντας ότι η Γαλλία και η Γερμανία έχουν μια ειδική υποχρέωση για την επίτευξη του στόχου.
Οι επιλογές του Ολάντ για να πετύχει 3% έλλειμμα περιορίζονται αν η ανάπτυξη υστερεί. Μπορεί να χρειαστεί να προχωρήσει σε περικοπές συνταξιοδοτικών παροχών του δημοσίου, κάτι που ενέχει μεγάλο πολιτικό κίνδυνο.
Μέχρι στιγμής, οι επενδυτές δεν φαίνεται να ανησυχούν υπερβολικά, λέει ο Chandler. Προς το παρόν, οι αποδόσεις στα 2ετή και 10ετή γαλλικά και γερμανικά ομόλογα έχουν σχεδόν τέλεια συσχέτιση. Επίσης, οι αποδόσεις στα 2ετή γαλλικά ομόλογα είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις αποδόσεις των ομολόγων που εκδίδονται τόσο από την Ισπανία όσο και από την Ιταλία. Όμως, η συσχέτιση μεταξύ των αποδόσεων των 10ετών έχει μετακινηθεί από μια αντίστροφη σχέση, στο… μηδέν.
«Οι επενδυτές που μοιράζονται τις ανησυχίες αυτές σχετικά με τη Γαλλία, θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν αυτές τις συσχετίσεις και τις κινήσεις στην αγορά ομολόγων» όπως τονίζει ο Chandler. Αν οι σχέσεις αυτές καταρρεύσουν, τότε θα μπούμε σε μία νέα φάση έντασης στην κρίση του ευρώ , όπως προσθέτει.
Πλέον όμως, αυτή η πετυχημένη λογοτεχνική αναλογία, δεν έχει και τόσο νόημα, σύμφωνα με τον Marc Chandler, επικεφαλής στρατηγικής συναλλάγματος στη Brown Brothers Harriman. Όπως τονίζει, οι μέρες δόξας και το free ride της Γαλλίας πλησιάζουν στο τέλος τους.
Το πρόβλημα με τη Γαλλία, σύμφωνα με τον Chandler, είναι ότι συνεχίζει να υστερεί σε βασικές οικονομικές εκθέσεις. Η γερμανική οικονομία φαίνεται έτοιμη να μπει σε νέα στροφή, αλλά τα γαλλικά στοιχεία συνεχίζουν να απογοητεύουν, όπως προσθέτει.
Το πρόβλημα λοιπόν της Γαλλίας έχει αρχίσει και γίνεται σοβαρό: μια οικονομία όπου οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν κάτω από έναν παχύσαρκο δημόσιο τομέα. Και ο πάντα μεγαλύτερος προϋπολογισμός ήταν η μόνη πηγή της οικονομικής ανάπτυξης. Τώρα, όμως, το μοντέλο έχει ναυαγήσει.
Όπως φαίνεται η οικονομική αισιοδοξία εξατμίζεται. Οι φόροι έχουν ήδη τεθεί σε παράλογα επίπεδα και νέα εργαλεία εφαρμόζονται για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Οι προβλέψεις της κυβέρνησης για την ανάπτυξη ήταν πολύ πάνω από αυτές των αναλυτών, και αν η ανάπτυξη δεν φθάσει σε αυτά τα επίπεδα που προβλέπονται σήμερα, η Γαλλία θα βρεθεί σε σοβαρό κίνδυνο να τρέξει δημοσιονομικό έλλειμμα πολύ μεγαλύτερο του 3%, που είναι το «πρότυπο» για τις χώρες της ευρωζώνης. Και το ότι πρωθυπουργός ανέφερε ότι η Γαλλία θα χάσει το στόχο για το έλλειμμα, δεν είναι καθόλου καλά νέα για τη χώρα ή, κατ' επέκταση, για το ευρώ.
Tι έλεγε προεκλογικά ο Ολάντ
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το περασμένο έτος, ο Φρανσουά Ολάντ προέβλεπε ότι η γαλλική οικονομία το 2013 θα αναπτυχθεί κατά 1,7%. Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο ίδιος ψαλίδισε την πρόβλεψη στο 1,2%. Στα τέλη του περασμένου έτους, για το νέο προϋπολογισμό, ο ίδιος την έκοψε στο 0,8%.
Ο υπουργός Εξωτερικών χθες δήλωσε πως προβλέπει πως η ανάπτυξη θα κυμανθεί μεταξύ του 0,2% και του 0,3%. Και ο στόχος του δημοσιονομικού ελλείμματος του 3%, δεν έχει «εγκαταλειφθεί», αλλά θα υπάρξει μια καθυστέρηση, όπως πρόσθεσε.
Ο Joerg Asmussen, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έχει ήδη μιλήσει για τα προβλήματα της Γαλλίας, λέγοντας ότι η Γαλλία και η Γερμανία έχουν μια ειδική υποχρέωση για την επίτευξη του στόχου.
Οι επιλογές του Ολάντ για να πετύχει 3% έλλειμμα περιορίζονται αν η ανάπτυξη υστερεί. Μπορεί να χρειαστεί να προχωρήσει σε περικοπές συνταξιοδοτικών παροχών του δημοσίου, κάτι που ενέχει μεγάλο πολιτικό κίνδυνο.
Μέχρι στιγμής, οι επενδυτές δεν φαίνεται να ανησυχούν υπερβολικά, λέει ο Chandler. Προς το παρόν, οι αποδόσεις στα 2ετή και 10ετή γαλλικά και γερμανικά ομόλογα έχουν σχεδόν τέλεια συσχέτιση. Επίσης, οι αποδόσεις στα 2ετή γαλλικά ομόλογα είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις αποδόσεις των ομολόγων που εκδίδονται τόσο από την Ισπανία όσο και από την Ιταλία. Όμως, η συσχέτιση μεταξύ των αποδόσεων των 10ετών έχει μετακινηθεί από μια αντίστροφη σχέση, στο… μηδέν.
«Οι επενδυτές που μοιράζονται τις ανησυχίες αυτές σχετικά με τη Γαλλία, θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν αυτές τις συσχετίσεις και τις κινήσεις στην αγορά ομολόγων» όπως τονίζει ο Chandler. Αν οι σχέσεις αυτές καταρρεύσουν, τότε θα μπούμε σε μία νέα φάση έντασης στην κρίση του ευρώ , όπως προσθέτει.
