Εδώ και μερικά χρόνια το υπουργείο Οικονομικών έχει εγκαινιάσει μια πολύ κακή, αν όχι καταστροφική, παράδοση. Οταν οι υπεύθυνοι για τη φορολογική πολιτική βρίσκονται μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις, αρχίζουν τις δοκιμαστικές διαρροές για να μετρήσουν τις αντιδράσεις για το άλφα ή βήτα μέτρο..
Άρθρο του κ.Α.Παπαχελά
Ο αναγνώστης ή τηλεθεατής βομβαρδίζεται κάθε μέρα με ρεπορτάζ για τη μείωση ή την αύξηση του τάδε φόρου, την κατάργηση της τάδε φοροαπαλλαγής. Μέσα στον... ορυμαγδό των πληροφοριών, ειδήσεων και σχολίων κανείς μας δεν ξέρει τι απ’ όλα αυτά ισχύει ήδη, ποια πρόκειται να ισχύσουν και ποια είναι απλώς ερεθίσματα για να κουβεντιάζουμε..
Οι πολιτικοί που ακολουθούν αυτή την τακτική σκάβουν τον λάκκο τους, αλλά αποσταθεροποιούν και την κοινωνία. Λίγη σημασία έχει αν ένα μέτρο θα γίνει νόμος και θα ισχύσει στο τέλος. Οι πολίτες θυμώνουν με το που το ακούν ή το διαβάζουν.
Με άλλα λόγια, το πολιτικό κόστος των διαρροών είναι μεγάλο, άσχετα με το αν επαληθεύονται ή όχι. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο όπου υπουργοί και κυβερνήσεις έχουν «φάει τόσο ξύλο» για πράγματα που κάποιοι τα πρότειναν, αλλά ουδέποτε εφαρμόσθηκαν.
Υπάρχει όμως και το άλλο.
Ποιος λογικός πολίτης θα αγοράσει ή θα μεταβιβάσει κάποιο ακίνητο όταν αισθάνεται ότι στέκεται πάνω σε κινούμενη άμμο; Τι περιβάλλον σταθερότητας και ψυχολογικής ασφάλειας δημιουργείται όταν οι ίδιοι οι κυβερνώντες αφήνουν εντελώς ανοικτά θέματα, όπως η φορολογική αμνηστία για όσους θα επαναφέρουν στη χώρα τις καταθέσεις τους; Διαλύει κάθε αίσθηση σταθερότητας αυτό το κλίμα.
Στην Κύπρο, οι κυβερνώντες θέτουν ως όρο να ισχύσει για δέκα χρόνια ο αυξημένος φόρος που ζητεί η τρόικα για τις επιχειρήσεις, ώστε ο κάθε επενδυτής να ξέρει πού κινείται. Εμείς δεν ξέρουμε τι ισχύει σήμερα, πολύ δε περισσότερο δεν γνωρίζουμε τι θα ισχύει σε δύο μήνες.
Ας σταματήσει, λοιπόν, αυτό το τσίρκο από εκείνους που υποτίθεται ότι σχεδιάζουν τη φορολογική πολιτική της χώρας.
Ο δημόσιος διάλογος μπορεί και πρέπει να γίνει από μια επιτροπή που θα αναλάβει να ετοιμάσει το νέο, αναμορφωμένο φορολογικό σύστημα τον Μάιο.
Μέχρι τότε, όμως, θέλει σοβαρότητα και λίγες κουβέντες, γιατί στο τέλος θα τρελάνουν τον κόσμο και η κυβέρνηση θα έχει υποστεί μια απίστευτη φθορά από λόγια του αέρα...
Άρθρο του κ.Α.Παπαχελά
Ο αναγνώστης ή τηλεθεατής βομβαρδίζεται κάθε μέρα με ρεπορτάζ για τη μείωση ή την αύξηση του τάδε φόρου, την κατάργηση της τάδε φοροαπαλλαγής. Μέσα στον... ορυμαγδό των πληροφοριών, ειδήσεων και σχολίων κανείς μας δεν ξέρει τι απ’ όλα αυτά ισχύει ήδη, ποια πρόκειται να ισχύσουν και ποια είναι απλώς ερεθίσματα για να κουβεντιάζουμε..
Οι πολιτικοί που ακολουθούν αυτή την τακτική σκάβουν τον λάκκο τους, αλλά αποσταθεροποιούν και την κοινωνία. Λίγη σημασία έχει αν ένα μέτρο θα γίνει νόμος και θα ισχύσει στο τέλος. Οι πολίτες θυμώνουν με το που το ακούν ή το διαβάζουν.
Με άλλα λόγια, το πολιτικό κόστος των διαρροών είναι μεγάλο, άσχετα με το αν επαληθεύονται ή όχι. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο όπου υπουργοί και κυβερνήσεις έχουν «φάει τόσο ξύλο» για πράγματα που κάποιοι τα πρότειναν, αλλά ουδέποτε εφαρμόσθηκαν.
Υπάρχει όμως και το άλλο.
Ποιος λογικός πολίτης θα αγοράσει ή θα μεταβιβάσει κάποιο ακίνητο όταν αισθάνεται ότι στέκεται πάνω σε κινούμενη άμμο; Τι περιβάλλον σταθερότητας και ψυχολογικής ασφάλειας δημιουργείται όταν οι ίδιοι οι κυβερνώντες αφήνουν εντελώς ανοικτά θέματα, όπως η φορολογική αμνηστία για όσους θα επαναφέρουν στη χώρα τις καταθέσεις τους; Διαλύει κάθε αίσθηση σταθερότητας αυτό το κλίμα.
Στην Κύπρο, οι κυβερνώντες θέτουν ως όρο να ισχύσει για δέκα χρόνια ο αυξημένος φόρος που ζητεί η τρόικα για τις επιχειρήσεις, ώστε ο κάθε επενδυτής να ξέρει πού κινείται. Εμείς δεν ξέρουμε τι ισχύει σήμερα, πολύ δε περισσότερο δεν γνωρίζουμε τι θα ισχύει σε δύο μήνες.
Ας σταματήσει, λοιπόν, αυτό το τσίρκο από εκείνους που υποτίθεται ότι σχεδιάζουν τη φορολογική πολιτική της χώρας.
Ο δημόσιος διάλογος μπορεί και πρέπει να γίνει από μια επιτροπή που θα αναλάβει να ετοιμάσει το νέο, αναμορφωμένο φορολογικό σύστημα τον Μάιο.
Μέχρι τότε, όμως, θέλει σοβαρότητα και λίγες κουβέντες, γιατί στο τέλος θα τρελάνουν τον κόσμο και η κυβέρνηση θα έχει υποστεί μια απίστευτη φθορά από λόγια του αέρα...
