Σ' αυτό τον τόπο έχει εξαφανιστεί κάθε ίχνος αυτοκριτικής. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αρκετοί συνάδελφοι επιφύλαξαν ύμνους στον πολιτικό και τον άνθρωπο, σε σημείο που αν δεν γνώριζε κανείς Ιστορία, πρόσωπα και πράγματα, θα νόμιζε πως είχε ενώπιόν του τη μεγαλύτερη πολιτική φυσιογνωμία του κόσμου...
Του κ.Μ.Ιγνατίου
Δεν θα οδηγηθώ στο άλλο άκρο, μηδενίζοντας το έργο του κ. Μητσοτάκη, ιδιαίτερα τώρα που στο τέλος του βίου του θα... αποφασίσουν οι ιστορικοί.
Διότι ό,τι και να καταθέσει ο πρώην πρωθυπουργός, όσα και να γράψουν οι υμνητές του, η Ιστορία θα είναι αμείλικτη για το πολιτικό του έργο και την πορεία του από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Και δεν θα τον κρίνει μόνο πολιτικά.
Θα κρίνει τη συνολική του προσφορά στην κοινωνία.
Για να καταγραφεί η ιστορία του, πρέπει να έχουμε όλα τα στοιχεία.
Και στην περίπτωση του κ. Μητσοτάκη δεν τα διαθέτουμε, διότι και ο ίδιος, αν και συνεργάστηκε για τη συγγραφή βιβλίων που τον υμνούσαν, δεν τόλμησε να δώσει τις πληροφορίες που απαιτούνται για να αξιολογηθεί η πολιτική του διαδρομή.
Και η αναφορά γίνεται ειδικά για την περίοδο της Αποστασίας, μίας εκ των μελανότερων στιγμών της ελληνικής Ιστορίας, που τον στιγμάτισε.
Εχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά, στην πλειονότητά τους αρνητικά, για τον κ. Μητσοτάκη.
Τροφοδότησε και ο ίδιος τα σενάρια και τις υποθέσεις, διότι δεν ήταν πειστικός. Ιδιαίτερα στο θέμα των χρημάτων που ξόδεψαν οι αμερικανικές υπηρεσίες για να πείσουν πολιτικούς να συνταχθούν με τους αποστάτες.
Πρέπει να βρει το θάρρος, που οι συνάδελφοι έγραψαν πως το διαθέτει διότι -όπως είπαν- είναι ο πολιτικός που είπε πάντα την αλήθεια, να βγει «καθαρός» από τούτη την ιστορία.
Διότι η Αποστασία οδήγησε στη δικτατορία, η οποία έφερε δεινά στην Ελλάδα.
Είναι τώρα η ώρα για τον κ. Μητσοτάκη να «αποχαιρετήσει» αποκαλύπτοντας αυτό το μεγάλο μυστικό, που «τρώει» και τον ίδιο...
Του κ.Μ.Ιγνατίου
Δεν θα οδηγηθώ στο άλλο άκρο, μηδενίζοντας το έργο του κ. Μητσοτάκη, ιδιαίτερα τώρα που στο τέλος του βίου του θα... αποφασίσουν οι ιστορικοί.
Διότι ό,τι και να καταθέσει ο πρώην πρωθυπουργός, όσα και να γράψουν οι υμνητές του, η Ιστορία θα είναι αμείλικτη για το πολιτικό του έργο και την πορεία του από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Και δεν θα τον κρίνει μόνο πολιτικά.
Θα κρίνει τη συνολική του προσφορά στην κοινωνία.
Για να καταγραφεί η ιστορία του, πρέπει να έχουμε όλα τα στοιχεία.
Και στην περίπτωση του κ. Μητσοτάκη δεν τα διαθέτουμε, διότι και ο ίδιος, αν και συνεργάστηκε για τη συγγραφή βιβλίων που τον υμνούσαν, δεν τόλμησε να δώσει τις πληροφορίες που απαιτούνται για να αξιολογηθεί η πολιτική του διαδρομή.
Και η αναφορά γίνεται ειδικά για την περίοδο της Αποστασίας, μίας εκ των μελανότερων στιγμών της ελληνικής Ιστορίας, που τον στιγμάτισε.
Εχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά, στην πλειονότητά τους αρνητικά, για τον κ. Μητσοτάκη.
Τροφοδότησε και ο ίδιος τα σενάρια και τις υποθέσεις, διότι δεν ήταν πειστικός. Ιδιαίτερα στο θέμα των χρημάτων που ξόδεψαν οι αμερικανικές υπηρεσίες για να πείσουν πολιτικούς να συνταχθούν με τους αποστάτες.
Πρέπει να βρει το θάρρος, που οι συνάδελφοι έγραψαν πως το διαθέτει διότι -όπως είπαν- είναι ο πολιτικός που είπε πάντα την αλήθεια, να βγει «καθαρός» από τούτη την ιστορία.
Διότι η Αποστασία οδήγησε στη δικτατορία, η οποία έφερε δεινά στην Ελλάδα.
Είναι τώρα η ώρα για τον κ. Μητσοτάκη να «αποχαιρετήσει» αποκαλύπτοντας αυτό το μεγάλο μυστικό, που «τρώει» και τον ίδιο...
