Στην Ελλάδα της βαθιάς ύφεσης και της ανεργίας, την ίδια ώρα που τα λουκέτα πέφτουν σύννεφο, μια επιχείρηση υπερδιπλασίασε τις πωλήσεις της μέσα σε τρία χρόνια.
Με άλλα λόγια, έκανε ένα οικονομικό θαύμα.
Στην Ελλάδα της βαθιάς ύφεσης και της ανεργίας, την ίδια ώρα που τα λουκέτα πέφτουν σύννεφο, μια επιχείρηση... υπερδιπλασίασε τις πωλήσεις της μέσα σε τρία χρόνια.
Με άλλα λόγια, έκανε ένα οικονομικό θαύμα.
Στο ίδιο διάστημα, ομοειδείς επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, σε τρίτες χώρες, οι οποίες δεν υποφέρουν από τα δεινά στα οποία έχει υποβληθεί η ελληνική οικονομία, κατόρθωσαν να αυξήσουν τον τζίρο τους μόνον κατά 20%.
Πρόκειται για μια επιχείρηση η οποία, αν και «κατέχει» το 90% της συγκεκριμένης αγοράς στη χώρα μας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μονοπώλιο για αντικειμενικούς λόγους.
Μπορεί να χαρακτηριστεί, όμως, μια περίπτωση επιτυχίας.
Μια περίπτωση η οποία σηματοδοτεί τα ευεργετικά αποτελέσματα ριζικών αλλαγών στο μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας, αλλά και τα οφέλη της απαγκίστρωσης από τα προβλήματα που συνοδεύουν τη λειτουργία άλλων, αντίστοιχων επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Πρόκειται για το λιμάνι του Πειραιά.
Όπως καταδεικνύει μελέτη της Εθνικής Τράπεζας, τρία χρόνια μετά την ιδιωτικοποίηση τμήματος του λιμανιού αυτού, βάσει της συμφωνίας παραχώρησής του στην Cosco, η διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων υπερδιπλασιάστηκε, από 0,85 εκατ. TEUs (μονάδα μέτρησης της ποσότητας των εμπορευμάτων) το 2010 σε 2,7 εκατ. TEUs το 2012
Έτσι, τα ελληνικά λιμάνια διαχείρισης εμπορευματοκιβωτίων απορρόφησαν το 5,5% της μεσογειακής διακίνησης το 2012, από 2% κ.μ.ο. την περίοδο 2008-2010, σύμφωνα με την ίδια μελέτη.
Σύμφωνα, δε, με τους αναλυτές της Εθνικής, το έδαφος περαιτέρω ανάπτυξης εμφανίζεται λαμπρό.
Νέες δραστηριότητες, transit, όσο και η δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης στην περιοχή του Θριασίου, συνδεδεμένου με το σιδηροδρομικό δίκτυο, αναμένεται να καταστήσουν το λιμάνι του Πειραιά διαμετακομιστικό κέντρο για φορτία εμπορευματοκιβωτίων από την Ασία προς την Κεντρική Ευρώπη.
Ήδη, για την εξυπηρέτηση της αυξημένης και συνεχώς διευρυνόμενης κίνησης, το τελωνείο στο λιμάνι του Πειραιά τίθεται σε 24ωρη λειτουργία, αρχικώς σε πιλοτική βάση, ενώ αντίστοιχα σχέδια υπάρχουν και για άλλα σημαντικά λιμάνια της χώρας.
Λιμάνια τα οποία οδεύουν και αυτά προς ιδιωτικά χέρια.
Όταν έκλεισε η συμφωνία παραχώρησης στην Cosco, οι αντιδράσεις και οι φωνές για ξεπούλημα ήταν πολλές. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε μετάσχει προσωπικά στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας στον Πειραιά και λίγους μήνες μετά, όταν το κόμμα του ανέλαβε την εξουσία, πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησής του απειλούσαν με κατάργηση της συμφωνίας αυτής.
Σήμερα τι έχουν να πουν;
Ας μην θυμηθούμε, δε, τους τότε παχυλά αμειβόμενους υπαλλήλους, οι οποίοι προσελάμβαναν μετανάστες να κάνουν τη δουλειά τους για ένα κομμάτι ψωμί…
Ας στρέψουμε τη ματιά μας μόνον μπροστά.
Η επικείμενη ιδιωτικοποίηση σειράς λιμένων σε όλη τη χώρα και η ορθολογική διασύνδεσή τους με βιομηχανικές ζώνες και φυσικά με το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο δείχνει στην κατεύθυνση αυτή.
Σήμερα, η Ελλάδα βουλιάζει στην ύφεση και στην ανεργία. Ο δρόμος του Πειραιά, όμως, δείχνει πως μπορούν τόσο η χώρα όσο και οι επιχειρήσεις της να επιπλεύσουν και να βρεθούν στον αφρό.
Αρκεί η ρότα να παραμείνει αυτή και να μη λοξοδρομήσουμε…
Ν.Γ.Δρόσος
