Παρατηρούμε τους τελευταίους μήνες ότι με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ εμφανίζεται θετικό ισοζύγιο, δηλαδή περισσότερες νέες θέσεις απασχόλησης σε σχέση με αυτές που χάνονται. Το οξύμωρο είναι ότι η ΕΛΣΤΑΤ παρουσιάζει στοιχεία για την ανεργία που δεν ακολουθούν τη λογική του ΕΡΓΑΝΗ. Σίγουρα χρειάζονται απαντήσεις...
Το σοβαρότερο ζήτημα της κρίσης είναι η...ανεργία. Είναι αυτό που απασχολεί κάθε Ελληνική οικογένεια και μετριέται από την ΕΛΣΤΑΤ. Τελευταία το Υπουργείο Εργασίας έχει εγκαταστήσει το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ και σε πραγματικό χρόνο μπορεί να υπολογίσει τις νέες θέσεις εργασίας και αυτές που χάνονται.
Παρατηρούμε τους τελευταίους μήνες ότι με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ εμφανίζεται θετικό ισοζύγιο, δηλαδή περισσότερες νέες θέσεις απασχόλησης σε σχέση με αυτές που χάνονται. Το οξύμωρο είναι ότι η ΕΛΣΤΑΤ παρουσιάζει στοιχεία για την ανεργία που δεν ακολουθούν τη λογική του ΕΡΓΑΝΗ. Σίγουρα χρειάζονται απαντήσεις.
Ταυτόχρονα παρατηρείται ένα άλλο οξύμωρο. Τα αποτελέσματα των ελέγχων για την ανασφάλιστη εργασία δείχνουν ποσοστά ανασφάλιστης εργασίας κοντά στο 22% (Απρίλιος 2014). Σίγουρα δεν είναι αυτό το ποσοστό της «μαύρης» εργασίας στη χώρα μας, αφού οι έλεγχοι δεν καλύπτουν το σύνολο των επιχειρήσεων. Αν δεχθούμε ένα ποσοστό 20% ανασφάλιστης εργασίας, τότε σημαίνει ότι αυτό το ποσοστό ενώ εργάζεται, είναι ταυτόχρονα μετρήσιμο μέγεθος στο δείκτη της ανεργίας.
Δεν θα ισχυριστώ ότι οι εργαζόμενοι χωρίς ασφάλιση είναι το ίδιο με τους ασφαλισμένους εργαζόμενους. Σίγουρα όμως δεν είναι και στην ίδια δυσμενή κατάσταση με τους πραγματικά άνεργους.
Είναι προφανές ότι η πραγματική ανεργία δεν είναι αυτή που η ΕΛΣΤΑΤ παρουσιάζει και πλησιάζει το 30%. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να σταθεί όρθια η χώρα με τέτοια ποσοστά αν ήταν τα πραγματικά.
Απαιτείται ένας διαφορετικός τρόπος υπολογισμού του δείκτη της ανεργίας ώστε να καταγράφονται τα πραγματικά ποσοστά, παράλληλα με ενέργειες ώστε να μην υπάρχουν ανασφάλιστοι εργαζόμενοι. Πλασματικοί δείκτες ειδικά για την ανεργία δημιουργούν πρόβλημα στη χώρα και την οικονομία της.
Του κ.Β. Τσιαλιαμάνη
