- Πολύ κοντά στην αποκάλυψη των μεγάλων μυστικών του ταφικού μνημείου στον μεγάλο Τύμβο της Αμφίπολης είναι οι επιστήμονες, ενώ το ερώτημα που τίθεται είναι εάν τελικά ο τέταρτος στη σειρά θάλαμος, είναι τελικά ο νεκρικός ή ένας ακόμη ενδιάμεσος χώρος.
Σύμφωνα με... την εφημερίδα "Χρονόμετρο" για την ώρα εκείνο που γνωρίζουμε είναι ο λαμπρός μαρμάρινος περίβολος των 497 μέτρων, η είσοδος του τάφου με τις δύο ακέφαλες και άπτερες Σφίγγες, για τις οποίες ακόμη δεν γνωρίζουμε αν τα σπασμένα κομμάτια που βρέθηκαν είναι μόνο τα φτερά ή και τα κεφάλια, στην συνέχεια έχουμε τις δύο εντυπωσιακές Καρυάτιδες και τα δύο μοτίβα στα πατώματα, το ένα το βοτσαλωτό με τους ρόμβους, κάτω από την πρώτη είσοδο και στην συνέχεια το μωσαϊκό με τα κομμάτια του λευκού μαρμάρου σε κόκκινο φόντο.
Έχουμε επίσης κιονόκρανα με εντυπωσιακά χρώματα, επιστήλια το ίδιο αξιοσημείωτα και ορθομαρμάρωση σχεδόν σε όλους τους χώρους. Επίσης στον χώρο που είναι πίσω από τις Καρυάτιδες (στον δεύτερο ταφικό θάλαμο) έχουμε και μια μαρμάρινη δοκό διακοσμημένη με ρόδακες που συνδέει τα δύο ανοίγματα στους διαφραγματικούς τοίχους… το αξιοπερίεργο εδώ είναι ότι ενώ υπάρχουν τα σημεία έδρασης δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα οι υπόλοιπες δοκοί που όλες μαζί συνέθεταν μια «ψευδοροφή» και απέκρυπταν από τα μάτια του επισκέπτη την θολωτή οροφή.
Στο μυαλό του Δεινοκράτη
Αμέσως μετά τις Καρυάτιδες ακολουθούν δύο γνωστοί μέχρι τώρα χώροι, όπου η κύρια διακόσμηση είναι η ορθομαρμάρωση, τα μαρμάρινα γείσα και ίσως και το δάπεδο που δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη, εδώ εντυπωσιάζει ο συνδυασμός του λιτού με τον πλούτο που δηλώνει το λευκό θασίτικο μάρμαρο.
Και ερχόμαστε στον τρίτο ταφικό θάλαμο στην σειρά που υπάρχει σκάλα (ράμπα) η οποία οδηγεί σε χαμηλότερο επίπεδο και σε μια έκκεντρη μαρμάρινη πύλη, η οποία λόγω θέσης και λόγω του λιτού διακόσμου που την χαρακτηρίζει, είναι λίγο απίθανο να είναι η είσοδος στον ταφικό θάλαμο. Το πιθανότερο είναι να είναι ένας ακόμη ενδιάμεσος χώρος ή να οδηγεί στον προθάλαμο του νεκρικού θαλάμου.
Σύμφωνα άλλωστε με το δημοσίευμα, από μια πρώτη ματιά στα έργα ή και στις προτάσεις του Δεινοκράτη για έργα, εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η πολυπλοκότητα και ο πλούτος που τα χαρακτηρίζει. Ο ρόδιος αρχιτέκτονας ήταν ένα γνήσιο τέκνο της εποχής του, καθώς ο πλούτος τη Ανατολής που περιήλθε στα χέρια των Μακεδόνων προσέφερε ευκαιρίες για να υλοποιήσει τις περισσότερες από τις ιδέες του.
Όσο μπορούμε να μπούμε στο μυαλό του αρχιτέκτονα, εκείνο που βλέπουμε είναι ότι ένα ταφικό μνημείο αυτού του μεγέθους όπως του μεγάλου Τύμβου της Αμφίπολης, δεν θα μπορούσε να μην είναι ιδιαίτερα περίπλοκο, τόσο για λόγους ασφαλείας αλλά και ως ιδιοτροπία του δημιουργού του. Γι’ αυτό επικρατεί η άποψη ότι η τέταρτη πύλη στην σειρά, μετά την σκάλα, δεν οδηγεί απλά σε ένα άλλο επίπεδο πιο χαμηλό, από αυτό της εισόδου, σε ένα υπόγειο θάλαμο κατά κάποιο τρόπο, αλλά και σε ένα πιο «διαφορετικό» μοτίβο ανάπτυξης του οικοδομήματος.
