- Πριν καν προλάβουν να καταλαγιάσουν οι πανηγυρισμοί στο στρατόπεδο του «όχι» και σβήσει η ηχώ των δηλώσεων του Ντέιβιντ Κάμερον περί ενότητας και κοινής πορείας, στο Λονδίνο άρχισαν κιόλας να αμφισβητούνται οι υποσχέσεις οι οποίες δόθηκαν στους Σκοτσέζους, προκειμένου να μην ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας τους.
Ήδη, η δέσμευση που είχαν αναλάβει δημοσίως, με τις υπογραφές τους, οι... αρχηγοί των τριών κομμάτων -Συντηρητικών, Εργατικών και Φιλελευθέρων- δέχεται πυρά ομαδόν από όλα σχεδόν τα πολιτικά στρατόπεδα.
«Οι Σκοτσέζοι πρέπει να πληρώνουν περισσότερους φόρους εάν θέλουν να έχουν καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες, ενώ οι Άγγλοι οφείλουν να αποφασίζουν μόνοι τους για τους νόμους που αφορούν τους ίδιους», διεμήνυσε μέσω Twitter ο βουλευτής των Τόρις, Στιούαρτ Τζάκσον. Ο Εργατικός συνάδελφός του, Φρανκ Φίλντ, έδειξε να συμφωνεί απολύτως: «Στις εκλογές του Μαΐου -αναφέρει σε δήλωσή του- οι ψηφοφόροι θα απαιτήσουν από όλους τους υποψήφιους να απαντήσουν στο κατά πόσο στηρίζουν τη λήψη αποφάσεων για την Αγγλία από τους Άγγλους, αλλά και εάν είναι πρόθυμοι να συνεχίσει κάθε Άγγλος να πληρώνει 1.500 λίρες ετησίως για κάθε άνθρωπο που ζει στη Σκοτία. Οι ψηφοφόροι, όπως και εγώ, θα απαιτήσουν ένα «ναι» στο πρώτο ερώτημα και ένα «όχι» στο δεύτερο».
Στον χορό και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και νυν πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων, Ουίλιαμ Χέιγκ. «Νομίζω ότι με την
περαιτέρω αυτονόμηση της Σκοτίας, καθίσταται ανέφικτο να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε σε Σκοτσέζους συναδέλφους μας να ψηφίζουν για οτιδήποτε συμβαίνει στην Αγγλία όταν, όπως γνωρίζετε, οι Άγγλοι βουλευτές δεν έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν σε πολλά από όσα συμβαίνουν στη Σκοτία», είπε χωρίς περιστροφές, ενώ ζήτησε την κατάργηση της περίφημης «Φόρμουλας Μπαρνέτ», η οποία εγγυάται στη Σκοτία σταθερό ποσό επιδότησης από τον κεντρικό προϋπολογισμό -κι αυτό, παρά το γεγονός ότι Κάμερον, Μίλιμπαντ και Κλεγκ είχαν δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα!«Βόμβες» πέφτουν ήδη, όμως, και από την άλλη πλευρά -για την ακρίβεια, από τους Ουαλούς και τους Βορειοϊρλανδούς, που σπεύδουν για να μη μείνουν έξω από το παιχνίδι της αναδιανομής των εξουσιών. «Το βρετανικό κατεστημένο σχεδόν έχασε την Ένωση (...) Η παλιά Ένωση είναι ουσιαστικά νεκρή (...) Οι Ουαλοί ούτε μπορούν ούτε είναι διατεθειμένοι να παίξουν ρόλο δεύτερης κατηγορίας στο νέο συνταγματικό πλαίσιο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κάργουιν Τζόουνς, ομόλογος του Άλεξ Σάλμοντ (και Εργατικός) στην Ουαλία -για να ταυτιστεί σχεδόν απόλυτα με την Λιάν Γουντ, επικεφαλής του εθνικιστικού κόμματος Plaid Cymru.
Προς τις εκλογές
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια ή γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι το ζήτημα της μεταρρύθμισης της δομής του Ηνωμένου Βασιλείου θα κυριαρχήσει στην πορεία προς τις βουλευτικές εκλογές οι οποίες θα γίνουν τον Μάιο του 2015. Πρακτικά, το μοντέλο που φαίνεται να προκρίνεται είναι η μετατροπή του Ηνωμένου Βασιλείου σε μια ομοσπονδία, στο πλαίσιο της οποίας θα λειτουργούν τέσσερα διαφορετικά κοινοβούλια και τοπικές κυβερνήσεις -Αγγλία, Σκοτία, Ουαλία, Β. Ιρλανδία- με διερυμένες αρμοδιότητες. Μόνο που αυτές οι αρμοδιότητες δεν είναι ακόμη καθορισμένες, ενώ το ίδιο ισχύει και με τις ευθύνες της κεντρικής κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι την έκβαση της αντιπαράθεσης σε αυτό το μέτωπο θα κρίνει, σε μεγάλο βαθμό, και το άλλο μείζον ζήτημα προς τις εκλογές, δηλαδή τις σχέσεις της Βρετανίας με την Ε.Ε., που συνιστούν, ουσιαστικά, την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Για να το πούμε πιο απλά: Δεν υπάρχει περίπτωση το Λονδίνο να μην απαιτήσει σχεδόν πλήρη αυτονομία από τις Βρυξέλλες, όταν είναι έτοιμο να δεχτεί καθεστώς ομοσπονδίας για το εσωτερικό του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, όμως, τι θα πουν;
Του κ.Γ. Παυλόπουλου
