Αυτή την ώρα στην ειδησεογραφία και τον δημόσιο διάλογο κυριαρχούν τα διαδικαστικά και επικοινωνιακά «τερτίπια» στα οποία καταφεύγουν αρχηγοί, κόμματα και πολιτειακοί παράγοντες, με αφορμή την παραίτηση της κυβέρνησης.
Αυτά όμως δεν θα κρατήσουν πολύ, οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 20 Σεπτεμβρίου, ή το αργότερο στις 27, και.. ήδη διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό της προεκλογικής εκστρατείας. Ο νέος παράγοντας είναι το κόμμα που δημιουργούν οι αποσχισθέντες ακραίοι δραχμολάγνοι του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να αποκλείεται να γίνουν ορατά στο διάστημα που μεσολαβεί κάποια αόρατα μέχρι σήμερα κομματίδια του περιθωρίου, όπως και να αναβιώσει η απειλή που ονομάζεται «Χρυσή Αυγή», μετά τον μεθοδευμένο εκφυλισμό της δίκης των ηγετικών στελεχών της.
Είναι παρακινδυνευμένη σήμερα οποιαδήποτε πρόβλεψη για τα αποτελέσματα των εκλογών. Το τοπίο έχει αλλάξει δραματικά με τις αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία μετά το κλείσιμο των τραπεζών, με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου από τον Αλ. Τσίπρα και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με τη φοβερή ανάδειξη του μεταναστευτικού ως τεράστιου προβλήματος πρώτης προτεραιότητας, που η λύση του είναι εξαιρετικά δύσκολη και δεν εξαρτάται μόνο από την Ελλάδα. Τουλάχιστον ώς τώρα, δεν υπάρχουν αξιόπιστες δημοσκοπήσεις που να έχουν μετρήσει τον επηρεασμό και τις διαθέσεις της κοινής γνώμης από αυτά τα γεγονότα.
Η γενική αίσθηση, όμως, είναι ότι το εκλογικό σώμα, ιδιαίτερα το τμήμα του που έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τον Ιανουάριο, και το ακόμη μεγαλύτερο που ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, έχει όλα τα χαρακτηριστικά της «κινούμενης άμμου».
Ολα αυτά συνιστούν ένα θολό τοπίο, που ελπίζεται ότι θα ξεκαθαρίσει με τις εκλογές, και αυτό προσδοκούν και οι Ευρωπαίοι δανειστές. Το βέβαιον είναι ότι τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, του ΣΥΡΙΖΑ του Αλ. Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου πλέον, θα διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία, και αυτό είναι παρήγορο. Κάποιο από αυτά ενδεχομένως να έχει αυτοδυναμία, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι θα αναγκασθούν να έλθουν σε συνεννόηση μεταξύ τους για τον σχηματισμό μιας σταθερής κυβέρνησης. Ωστόσο, λίγα είναι τα σημερινά κόμματα που σίγουρα θα υπάρχουν στην επόμενη Βουλή. Η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον το Ποτάμι, μάλλον δυστυχώς η Χ.Α. και κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για τα υπόλοιπα, με τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί. Επομένως, το τοπίο μπορεί να παραμείνει θολό και μετά τις εκλογές στο επίπεδο δυνατότητας συνεργασιών, εκτός και αν η κατάσταση της χώρας επιβάλει τον «μεγάλο συνασπισμό», δηλαδή κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ήδη βρίσκεται στο μέσο της διαδρομής του προς την κεντροαριστερά, παρά την προεκλογική προσπάθεια διατήρησης της γνωστής ασυνάρτητης ρητορικής.
Είτε έχει γίνει αντιληπτό είτε όχι, τα δύο κορυφαία προβλήματα της χώρας, το οικονομικό και το μεταναστευτικό, απαιτούν σταθερή και αποφασισμένη κυβέρνηση που θα προχωρήσει σε ανασυγκρότηση εκ βάθρων σε όλους τους τομείς, δίχως υπεκφυγές και με επιθετικότητα απέναντι στις νοοτροπίες που έχουν εμπεδωθεί στον λαό. Αν θεωρήσουμε ότι το μνημόνιο προβλέπει και θέτει όρους για το οικονομικό ή επιβάλλει σε ένα βαθμό μεταρρυθμίσεις, το μεταναστευτικό συνιστά απειλή που δεν θα αντιμετωπιστεί χωρίς στοιχειώδη οργάνωση. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή υποδοχής πολύ μεγάλων πληθυσμών που μετακινούνται από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν προς την Ευρώπη, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να σταματήσει αυτό το κύμα στην Τουρκία και είναι σαφές ότι οι βόρειες χώρες θα κάνουν τα πάντα για να μη φτάσουν οι πρόσφυγες σε αυτές. Το κλείσιμο των συνόρων από τα Σκόπια, ο φράκτης που φτιάχνουν στην Ουγγαρία, η άνοδος των ακροδεξιών στη Σουηδία, τα επεισόδια στη Γερμανία και στο Καλαί κτυπούν συναγερμό.
Υπάρχει ο κίνδυνος να εγκλωβιστεί ένας πολύ μεγάλος αριθμός αυτών των δυστυχισμένων στην Ελλάδα, με πολύ μεγάλες συνέπειες. Είναι μεγάλος ο φόβος ότι θα δούμε αγριότητες, θα ενισχυθούν ακροδεξιά και νεοναζιστικά κόμματα, η εγκληματικότητα θα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα απειλείται πια από το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά αυτό δεν αποτελεί παρηγοριά. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που δέχονται τα κύματα της μεταναστευτικής ροής και, για να αντεπεξέλθει, χρειάζεται σταθερή κυβέρνηση και οργανωμένο κράτος. Ας το έχουν κατά νου τόσο αυτοί που ζητούν την ψήφο όσο και οι πολλοί άλλοι που τη δίνουν..
του κ.Αγ.Σταγκου
